علی رضایی نوجوانی که در اعتراضات سال گذشته بازداشت و به «محاربه» متهم شده بود، با تغییر اتهام و سپردن وثیقه از زندان آزاد شد.
بر اساس گزارش‌ها علی رضایی نوجوانی که در اعتراضات سال گذشته در سن ۱۷ سالگی بازداشت و به محاربه متهم شده بود، روز سه‌شنبه ۱۴ آذرماه با سپردن وثیقه یک میلیارد تومانی از زندان تهران بزرگ آزاد شد. آزادی این نوجوان در پی تغییر اتهام «محاربه» به «اخلال در نظم عمومی» و «ضرب و جرح» صورت گرفته است.
«شبکه شرق» در گفتگو با رضا شفاخواه وکیل این «متهم» با اشاره به آخرین وضعیت وی نوشته «پس از درخواست این وکیل برای اعاده دادرسی، دیوان عالی کشور نظر خود را درباره پرونده علی رضایی اعلام کرده و این پرونده مجددا به دادگاه انقلاب ارجاع شد اما دیوان عالی کشور دستور داده بود مواد آیین دادرسی کیفری کودکان و ضوابط دادگاه اطفال تماما در قبال علی رضایی اجرایی شود که در نوع خود اتفاق خوبی محسوب می‌شود.»
این وکیل دادگستری با اعلام اینکه علی رضایی طی یک سال گذشته در زندان‌های تهران بزرگ و اوین محبوس بوده گفته «اتهامی که در حال حاضر در سامانه برای او وجود دارد، اجتماع و تبانی است و ضرب و جرح اما به احتمال فراوان این اتهام به اخلال در نظم عمومی و ضرب و جرح تغییر پیدا خواهد کرد.»
رضا شفاخواه ابزار امیدواری کرده که موکل وی دیگر به زندان باز نگردد و گفته که «جلسه رسیدگی به اتهام او ۱۷ دی‌ماه برگزار خواهد شد.»
خبرگزاری «هرانا»، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، نیز گزارش داده که علی رضایی شامگاه سه شنبه چهاردهم آذر، پس از یک سال بازداشت موقت، با قرار تأمین کیفری از زندان تهران بزرگ آزاد شد.
رضا شفاخواه پیشتر درباره وضعیت علی رضایی گفته بود که «موکلم در زمان بازداشت، زیر ۱۸ سال سن داشت. پس از آنکه پرونده موکل به دادگاه انقلاب ارسال شد، ما نسبت به صلاحیت دادگاه رسیدگی کننده طرح ایراد کرده و درخواست کردیم که پرونده به دادگاه اطفال ارجاع شود.»
این وکیل دادگستری گفته بود که «دیوان عالی کشور تصمیمش را گرفت و شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب را صالح به رسیدگی شناخت. منتظر ابلاغ وقت جدید از سوی این شعبه می‌مانیم.»
علی رضایی در تاریخ سیزدهم آذرماه ۱۴۰۱، به دلیل حضور در اعتراضات جنبش ملّی توسط نیروهای امنیتی در منزل پدری‌اش در تهران بازداشت شد. او پس از بازداشت با اینکه زیر ۱۸ سال سن داشت، به بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین و نهایتا به زندان تهران بزرگ منتقل شد.
رضا شفاخواه درباره بازداشت موکل‌اش گفته بود: «۳۰ شهریور سال گذشته، در خیابان پیروزی، مابین خیابان‌های پنجم و ششم نیروی هوایی، درگیری‌ای میان مردم و نیروهای بسیج رخ می‌دهد. ضابط پرونده علی رضایی (وزارت اطلاعات)، در گزارش خود که در پرونده موجود است، قید کرده که این درگیری ابتدا از سمت ضابطان و نیروهای بسیج شروع شده است. در گزارش قید شده که پس از شلیک گلوله ساچمه‌ای و گاز اشک آور از سوی نیروهای بسیج، مردم واکنش نشان داده و درگیری‌ای ایجاد می‌شود. در پی این درگیری یکی از نیروهای بسیجی به نام هادی محبی که ترک موتور یکی دیگر از بسیجیان مشغول خروج از صحنه بودند، به زمین می‌افتد و متاسفانه مورد ضرب و جرح قرار می‌گیرد.»
او در ادامه افزوده بود که «فیلم این اتفاق همچون ده‌ها فیلم دیگر، سر از شبکه‌های اجتماعی درآورد. ابتدا یک اکانت ناشناس در شبکه اجتماعی توئیتر که از قرار معلوم ساکن هلند است، فیلم را منتشر کرد و سپس رسانه‌های فارسی زبان خارج از ایران، اقدام به بازنشر آن کردند. انتشار و بازنشر این فیلم سبب شد تا در ایران مقامات قضائی و ضابطان اقدام به تشکیل پرونده کنند. همان زمان، فرمانده سپاه در دیدار با بسیجی مضروب وعده «برخورد قاطع» با مسببان این واقعه را داد. پس از آن، دستگیری‌ها آغاز شد. ابتدا افراد حاضر در فیلم و سپس برخی دوستان علی رضایی دستگیر می‌شوند. علی رضایی از ترس، تهران را ترک و به خانه مادربزرگش در شهرستان خمین می‌رود اما ۳ ماه بعد از واقعه، ۲۳ آذر، در تهران بازداشت می‌شود.»
رضا شفاخواه تأکید کرده بود که «علی رضایی هنگام ارتکاب به جرم احتمالی ۱۸ سالش تمام نشده بود. مقصود قانون‌گذار از ۱۸ سال تمام، آن است که اگر فرد هنگام ارتکاب جرم ۱۸ سال و ۳۶۴ روز هم داشت، ۱۸ سالش تمام نشده است. علی رضایی هم هنگام ارتکاب جرم احتمالی همین وضعیت را داشته اما متاسفانه تمام مراحل دادرسی در دادسرای امنیت صورت گرفته و او اکثر قریب به اتفاق روزهای بازداشتش را در بند ۲۰۹ اوین بوده است. این موضوع برای من به عنوان وکیل و مطلع از قانون، باور نکردنی بود و وقتی جزئیات پرونده را دیدم، باور نمی‌کردم که به اتهام او در دادگاه انقلاب و دادسرای امنیت رسیدگی شده است.»
