احمد رأفت – گروهی از زنان ایرانی در مخالفت با حضور نمایندگان جمهوری اسلامی در ژنو برای شرکت در «مجمع جهانی پناهندگان» سازمان ملل متحد در نشستی مطبوعاتی در کنار گروهی از قربانیان نظام حضور پیدا کردند. مدیریت این نشست را نازنین افشین جم، فعال حقوق بشر و از بنیانگذاران »اعدام کودکان را متوقف کنید» بر عهده داشت.
نازنین افشین جم در این نشست صحبت‌های خود را «با دو خبر خوب» آغاز کرد. این فعال حقوق بشر «جایزه نوبل صلح و جایزه ساخاروف برای دو زن ایرانی» را خبری خوش خواند و «جلوگیری از خانواده مهسا امینی برای دریافت جایزه ساخاروف» را خبر بد دانست. نازنین افشین جم تعلیق اجرای حکم اعدام کودک-همسر، سمیرا سبزیان در پیامد فشارهای بین‌المللی را نیز خبر خوش دیگری اعلام کرد و افزود این فشارها تا توقف کامل این حکم باید ادامه پیدا کند. این فعال حقوق بشر در ادامه گفت خبر خوش دیگر «انصراف رئیس کمیته مرگ (ابراهیم رئیسی) در آخرین لحظه از سفرش به سوئیس است، و خبر بد حضور وزرای دولت این فرد در ژنو است.» ابراهیم رئیسی در پیامد شکایت گروهی از ایرانیان و تقاضای آنها از دولت سوئیس برای بازداشت «قاضی مرگ» به اتهام جنایت علیه بشریت از سفر به ژنو برای شرکت در «مجمع جهانی پناهندگان» صرف‌نظر کرد.
برای نازنین افشین جم حضور نمایندگان جمهوری اسلامی در «مجمع جهانی پناهندگان» یک «گستاخی بزرگ» است زیرا در ایران کشور «پناهچویان از هیچ حقوقی برخوردار نیستند و محدودیت‌های بسیاری علیه آنها اعمال می‌شود.» این فعال حقوق بشر به محدودیت‌ها برای پناهجویان افغانستانی در تردد و سکونت در بسیاری از شهرها، استفاده از آنها در بازار کار بدون هیچگونه حقوقی و اخراج‌های جمعی بدون طی هرگونه روند قضائی اشاره کرد و گفت «افغان‌ها در ایران شهروند درجه سه هستند، زیرا خود ایرانی‌ها در این نظام شهروند درجه دو به حساب می‌آیند.»
برای این فعال حقوق بشر «کارنامه حقوق بشری جمهوری اسلامی بسیار سیاه است.» وی در برشمردن این سیاهی به اعدام کودکانَ سرکوب اقلیت‌های قومی، جنسی، مذهبی اشاره کرد و افزود «بیهوده نیست که جمهوری اسلامی در صدر فهرست فرار مغزها قرار دارد.» نازنین افشین جم در اشاره به آخرین آمار « کمیساریای عالی سازمان ملل متحد برای پناهندگان» گفت «شمار ایرانیان پناهجو در سال ۲۰۲۳ میلادی نسبت به سال قبل ۴۴ درصد افزایش داشته است.»
نازنین افشین جم سپس در اشاره به هیات‌های دولت‌های غربی که در «مجمع جهانی پناهندگان» حضور دارند گفت «قبل از فشردن دست نمایندگان جمهوری اسلامی دو بار فکر کنید. در نظر داشته باشید که آنها نمایندگان حکومتی هستند که در یک سال گذشته بیش از ۶۰۰ نفر را که در تظاهرات مسالمت‌آمیز شرکت داشتند کشته است، که ۷۱ نفر از آنها کودک بودند، بیش از ۲۰ هزار نفر نیز در جریان اعتراضات سال گذشته بازداشت شده و بینائی بسیاری از معترضان با شلیک گلوله‌های ساچمه‌ای گرفته شده است.»
مریم بنی‌هاشمی فعال سیاسی و مشاور مدیریت استراتژیک، یکی دیگر از سخنرانان این نشست بود. او نیز سخنان خود را با انصراف ابراهیم رئیسی از سفر به ژنو آغاز کرد و گفت «ما خوشحال هستیم که قصاب تهران به ژنو نیامد و دلیل این انصراف هم روشن است: آنها بزدل هستند زیرا در ایران جوانان شجاع در میدان حضور دارند.» این فعال سیاسی در ادامه افزود «آنها از تریبون سازمان ملل برای اشاعه تبلیغات نیهیلیستی خود استفاده می‌کنند، چنانکه ابراهیم رئیسی در جریان مجمع عمومی سازمان ملل از این تریبون به همین منظور استفاده کرد.» مریم بنی‌هاشمی در خاتمه صحبت‌هایش هدف از حضور خود و دیگر شرکت‌کنندگان در این نشست را «رساندن صدای واقعی مردم ایران» اعلام کرد.
آزاده افصحی روان‌درمانگر ایرانی- آمریکائی نیز یکی دیگر از سخنرانان این نشست مطبوعاتی در ژنو بود که با حمایت سازمان غیردولتی «دیده‌بان سازمان ملل» برگزار شد. او در ابتدا گفت «ما زنان ایرانی تا زمانی که جمهوری اسلامی در قدرت باشد سکوت نخواهیم کرد.» او در ادامه افزود کسانی که به نمایندگی از جمهوری اسلامی برای شرکت در اجلاس ژنو آمده‌اند «از کشوری می‌آیند که مخالفانش را شکنجه کرده و مورد آزار جنسی قرار می‌دهد.» این سخنران به شرایط دشواری که پناهجویان ایرانی در ترکیه قرار دارند اشاره کرد و گفت «آنها سال‌ها در انتظار گرفتن پاسخ و زیر سایه استرداد به جمهوری اسلامی زندگی می‌کنند.» آزاده افصحی نیز دلیل حضور جمهوری اسلامی در نشست‌های بین‌المللی را «سوء استفاده از پلاتفرم‌های بین‌المللی برای تزریق اطلاعات نادرست به جامعه جهانی» دانست.
الیکا افتخاری حقوقدان ایرانی- آمریکائی یکی دیگر از زنانی بود که در نشست رسانه‌ای ژنو صحبت کردند. این حقوقدان گفت در جمهوری اسلامی زنان تنها با برخی محدودیت‌ها مواجه نیستند و «آنچه شاهد آن هستیم آپارتاید جنسیتی است که در آن جنسیت جانشین نژاد شده است.» الیکا افتخاری در ادامه اشاره کرد که در جمهوری اسلامی زنان نمی‌توانند در برخی مناصب چون قضاوت حضور داشته باشند، از تحصیل در برخی رشته‌ها محرومند، در ورزش با محدودیت‌های جدی روبرو هستند، و شهادت آنها در دادگاه نصف شهادت مردان به حساب می‌آید. این حقوقدان در خاتمه گفت «ما از جامعه جهانی می‌خواهیم فشارهائی را که علیه آفریقای جنوبی در زمان آپارتاید نژادی وارد کرد و پایان آن را رقم زد، در رابطه با آپارتاید جنسیتی در جمهوری اسلامی نیز وارد سازد.»
آخرین سخنران این کنفرانس رسانه‌ای که البته ۳ نفر از قربانیان سرکوب در جمهوری اسلامی نیز در آن حضور داشتند، سارا سید، هنرپیشه شناخته شده سریال‌های تلویزیونی شبکه «نتفلیکس» بود. او در ابتدا اشاره کرد که در جمهوری اسلامی «فرد به عنوان مسلمان دارای وظایفی است ولی به عنوان شهروند از حقوقی برخوردار نیست.» سارا سید در ادامه گفت جنبش «زن، زندگی، آزادی» تنها در مخالفت با حجاب اجباری نبود، بلکه طغیانی بود «علیه فقر، بی‌عدالتی و نقض حقوق بشر.» جنبشی که به گفته این هنرپیشه با نافرمانی مدنی و تظاهرات مسالمت‌آمیز «بسیاری از مرزها را در هم شکست». او در ادامه گفت «مردم در ایران تنها در مخالفت با حجاب اجباری به خیابان نیامدند. برای برادران و خواهران بهائی‌مان، برای هموطنان سنی و نوکیشان مسیحی نیز به خیابان آمدند تا آنها بتوانند آزادانه باورها و عقایدشان را داشته باشند. برای روزنامه‌نگارانی به خیابان آمدند که جایشان در زندان نیست و برای آموزگارانی که بتوانند آزادانه حقیقت را تدریس کنند و مجبور به تبلیغ نظرات نظام نباشند. برای رپر‌هائی که بجای حکم زندان بتوانند جوایز بین‌المللی دریافت کنند، و بالاخره برای اینکه کشورمان بزرگترین حامی مالی گروه‌های تروریستی چون حماس و حزب‌الله نباشد.»
در این نشست رسانه‌ای، عباس دهقان از دراویش گنابادی، پوریا ابراهیمی فعال مدنی و زانیار تندرو جوان کردی که یکی از چشم‌هایش را در اعتراض‌های سال گذشته از دست داده، نیز حضور داشتند. زانیار تندرو ضمن اشاره به اینکه هنور پنج گلوله ساچمه‌ای در بدن دارد، گفت برای او درک این واقعیت که کسانی که حکم شلیک به او، حکم قتل دوست ۱۶ ساله‌اش زکریا خیال و یا ژینا امینی را دادند، «آزادانه به خارج سفر کنند و مورد استقبال هم قرار بگیرند» بسیار دشوار است. عباس دهقان نیز که پنج سال را در زندان گذرانده و بارها شکنجه شده است، از نقض فاحش حقوق اقلیت‌های مذهبی و گروه‌های اتنیکی گفت. او به استفاده جمهوری اسلامی از افغان‌ها برای اعزام آنها به جنگ سوریه در ازای حق تحصیل برای خواهران و برادران‌شان گفت و افزود «جمهوری اسلامی در داخل و خارج به دنبال حذف مخالفانش است».
پوریا ابراهیمی نیز که در جمهوری اسلامی به ۱۲ سال زندان محکوم شده بود گفت تنها گناهش تهیه گزارش‌هائی در رابطه با نقض گسترده حقوق بشر در ایران و ارسال آنها به نهادهای بین‌المللی بوده است. این فعال مدنی خطاب به دولت‌های غربی گفت «دست از مماشات بردارید و در طرف درست تاریخ بایستید، دیکتاتوری علی خامنه‌ای محکوم به نابودی است.»
