گل جهان اشرف‌پور مادر اکبر محمدی، فعال دانشجویی که ۸ امرداد ۱۳۸۵ در حبس و اسارت کشته شد، در پیامی خواستار توقف اعدام مجاهد کورکور و رضا رسایی شد.
به گزارش کیهان لندن گل جهان اشرف پور مادر اکبر محمدی در پیامی اعلام کرد: « آقایان، مجاهد کورکور و رضا رسایی را اعدام نکنید چون هر دوی آنها بی‌گناه هستند و مظلومیت بی‌گناهی آنها به زودی دامن همه آنانی را که نقشی در اعدام آن دو دارند از قضات و سلسله کارمندان اداری و مداخله کنندگان قانونی و غیر قانونی اعدام تا رهبری و دست اندرکاران سپاهی و کلیت نظام را خواهد گرفت.»
وی در بخش دیگری از این پیام گفته است: «من مادر شهید اکبر محمدی به شیوه بازجویان امنیت و اطلاعات رژیم خامنه‌ای برای اعتراف‌گیری آگاهی کامل دارم و جنس اعتراف‌گیری نظام فقهی خامنه‌ای هم اعتراف دروغین علیه خویش نام دارد. اعتراف دروغین علیه خویش، نوعی از اعتراف‌گیری است که در هیچ کجای دنیا وجود ندارد حتی در روسیه که ماموران رژیم خامنه‌ای بخش بزرگی از این نوع اعتراف‌گیری را از کارشناسان آن کشور آموخته‌اند چون اعتراف‌گیری از جنس نظام فقهی خامنه‌ای، تلفیقی از اعتراف‌گیری از جنس روسیه پوتین و دروغ مبتنی بر مصلحت اسلام خامنه‌ای و سرداران آلوده سپاهی است. درواقع جنسی از اعتراف‌گیری که در هیچ کجای دنیا وجود نداشته و نخواهد داشت و به‌واقع این نوع اعتراف‌گیری از جنس ویژه است همچنانکه شخصیت خامنه‌ای تحفه و از جنس ویژه است.»
مادر اکبر محمدی همچنین افزوده است: «خامنه‌ای که ورد کلامش، در هر سخنرانی‌اش با نام بیچاره مردم آغاز می‌شود و با نام بیچاره مردم هم به پایان می‌رسد، خوب است که او به نگاه اکثریت مردم ایران نسبت به مجاهد کورکور و رضا رسایی ورود کند که همواره آن اکثریت اعتقاد به بی‌گناهی آن دو دارند. خوب است که خامنه‌ای در این موضوع با انتخاب اشخاص بی‌طرف و خوشنام و نیز فرمان به تشکیل یک هیات مستقل حقیقت‌یاب، جلوی اعدام آن دو بی‌گناه را بگیرد، در غیر اینصورت حق مردم است که مثل همیشه خامنه‌ای را آمر و عامل همه این قتل‌ها و رنج‌های مردم و نابسامانی‌های کشور و همچنین او را بزرگترین مجرم بدانند.»
اکبر محمدی فعال دانشجویی پس از اعتراضات دانشجویی در ۱۸ تیرماه ۱۳۷۸ بازداشت شد. او ابتدا به اعدام محکوم شد اما دادگاه تجدید نظر این حکم را به ۱۰ سال حبس و ۵ سال حکم تعلیقی تغییر داد.
منوچهر محمدی برادر او به سازمان دیده‌بان حقوق بشر گفته بود: «او قبل از دستگیری از سلامت برخوردار بود، اما در طی مدت بازداشت با عوارض بغرنجی ازجمله خونریزی داخلی، صدمه در ستون فقرات و عفونت ریه روبرو شد».
اکبر محمدی به علت همین بیماری‌ها با مرخصی استعلاجی جهت درمان خارج از زندان، آزاد شد، اما پس از مدتی دوباره بدون هیچ توضیحی دستگیر و به زندان اوین منتقل شد. وی در اعتراض به این اقدام دست به اعتصاب غذا زد و بر اثر وخامت وضعیت جسمی به بهداری زندان منتقل شد. همان شب به دستور سهراب سلیمانی مدیر زندان اوین او را به سلول بازگرداندند که موجب وخیم‌تر شدن وضعیت جسمی او گشت. اکبر محمدی در انتقال دوباره به بهداری جان سپرد.
پیکر اکبر محمدی نیز به خانواده‌اش تحویل داده نشد و شبانه به صورت مخفی به خاک سپرده شد.
مجاهد کورکور و رضا رسایی دو زندانی اعتراضات سال ۱۴۰۱ هستند که با اتهامات واهی علیه آنها حکم اعدام صادر و این حکم پس از تأیید در دیوان عالی کشور به اداره اجرای احکام ارسال شده و خطر اعدام جان آنها را تهدید می‌کند.
