کشف پیکر بی‌جان سه زن که در سه نقطه از پایتخت به قتل رسیده بودند پرونده‌های جنایی تازه‌ای را مقابل بازپرسی ویژه قتل تهران گشود.
نخستین حادثه ساعت دو بعد از ظهر چهارشنبه ۲۵ بهمن‌ماه به پلیس اعلام شد. مردی که خود را صاحب یک تالار در شرق تهران معرفی کرد، گفت: «لحظاتی قبل در اتاقک محل استراحت و اسکان کارگران تالار با جسد زنی ناشناس روبرو شدم.»
عصر ۲۵ بهمن‌ماه قتل زن میانسالی از سوی مأموران کلانتری نواب به بازپرس موسی رضا‌زاده اعلام شد. با گزارش این خبر، تیم جنایی راهی محل جنایت که طبقه اول خانه‌ای در محدوده نواب بود، شدند.با ورود به خانه آنها با جسد زن ۵۳ ساله‌ای روی تختخواب در حالی مواجه شدند که روسری دور گردنش گره خورده بود.
ساعت ۱۲ شب چهارشنبه ۲۵ بهمن‌ماه، مرد جوانی در حالی که به سختی قادر به صحبت بود با برادرش تماس گرفت و از او خواست به محلی که می‌گوید برود. مرد جوان به دنبال موقعیت مکانی که برادرش امیر به تلفن او ارسال کرده بود خودش را به محل که در شمال تهران بود رساند.
ناگهان کنار بزرگراه با پراید سفید رنگ برادرش در حالی مواجه شد که برادرش و همسر او داخل ماشین بودند. اما با نزدیک شدن به ماشین با صحنه وحشتناکی مواجه شد؛ برادر و همسرش خونین روی صندلی جلو قرار داشتند.
در ساعت ۲۳:۳۰ دقیقه شامگاه دوشنبه ۳ بهمن‌ماه نیز یک زن جوان که بعد از طلاق از شوهرش بارها از سوی او تهدید به مرگ شده بود هدف شلیک با کلت کمری قرار گرفت. ۶ ساعت بعد، تیم‌های پلیس با جسد عامل جنایت که با شلیک گلوله به سرش دست به خودکشی زده بود روبرو شدند.
پیشتر روزنامه «اعتماد» در ۱۸ شهریور گزارش داده بود که یک پسر عاشق‌پیشه به تصور خیانت دختر مورد علاقه‌اش، دختر دیگری را که لباس‌های او را پوشیده بود اشتباهی به قتل رساند.
در ۲۱ شهریورماه متهمی که دختر جوانی را در خانه‌ای در خیابان صمدی شهرری به قتل رسانده بود، صحنه جنایت را بازسازی کرد؛ متهم به قتل درباره اختلاف خود با مقتول گفته بود که «هیچ اختلافی با او نداشتم، اتفاقا خیلی عاشق او بودم!»
همچنین قبل از این موارد، در ۳ امرداد پیمان ۴۹ ساله که از مدتی قبل خواستگار لادن ۳۷ ساله بوده، به دلیل سوء ظن با او درگیر شد و مقابل در خانه لادن در محله نظام‌آباد تهران با ضربات چاقو او را کشت.
در اردیبهشت ماه نیز فردی در میمند فیروزآباد با اسلحه کمری اقدام به زخمی کردن مادر و سپس کشتن همسر خواهرش کرد و در ادامه با ورود به منزل دختر مورد علاقه‌اش، پدر و مادر وی را به قتل رساند. قاتل که معتاد به مواد مخدر صنعتی بود پس از اقدام به قتل، خودکشی کرد.
به گفته رئیس پلیس آگاهی فراجا، در سال ۱۴۰۱ نسبت به سال ۱۴۰۰ آمار مربوط به وقوع «قتل» یک درصد افزایش پیدا کرد که «این موضوع نگران‌کننده نیست. البته نکته مهم این است که اکثر پرونده‌های مربوط به قتل کشف می‌شوند.»
رئیس پلیس آگاهی در پاسخ به این سؤال که قتل‌هایی که در سطح کشور روی می‌دهد مربوط به چه موضوعی می‌شوند، به خبرگزاری «تسنیم» گفته بود: «بیشتر قتل‌ها مربوط به نزاع و درگیری است و برخی دیگر هم خانوادگی هستند.»
قنبری با ابراز اینکه «در زمان حاضر در ایران قاتل سریالی و حرفه‌ای نداریم» گفته بود: «در زمان حاضر قاتلی که بخواهد از قبل نقشه بکشد و چند نفر را با برنامه به قتل برساند نداریم؛ البته مواردی داریم که در یک خانواده درگیری به وجود آمده است و فردی چند نفر را به قتل رسانده است، اما این موضوع هم در لحظه رخ داده و با برنامه قبلی نبوده است.»
وی تاکید کرده بود: «از ۲۵ اسفند سال ۱۴۰۰ تا هشتم اردیبهشت ماه ۱۴۰۱ تعداد ۴۸۲ قتل به وقوع پیوسته است، اما در همین تاریخ یعنی از ۲۵ اسفند ماه ۱۴۰۱ تا هشتم اردیبهشت ماه ۱۴۰۲ تعداد ۵۴۳ قتل به وقوع پیوسته است؛ یعنی در مجموع در این بازه زمانی ۶۱ نفر بیشتر از سال قبل به قتل رسیده‌اند.»
قتل‌های «ناموسی» تنها بخشی از «زن‌کشی»های صورت گرفته در ایران هستند. نبود قوانین عادلانه، کارآمد و حمایتی سبب شده که مسیر کشتن زن‌ها توسط مردان خانواده هموار شود و در نهایت قاتل با وارد کردن اتهامات «ناموسی» می‌تواند قتل را نیز توجیه کند.
پدر قتل دختر نوجوان با انگیزه «ناموسی» را پذیرفت؛ ۵۲ مورد «زن‌کشی» در شش ماه نخست امسال
سازمان حقوق‌بشری «هه‌نگاو» روز ۲ مهرماه در گزارشی آماری، اعلام کرده بود که در شش ماه نخست امسال دست‌کم ۵۲ مورد «زن‌کشی» را در شهرهای مختلف ایران به ثبت رسانده است. از مجموع ۵۲ زنی که در این دوره زمانی به قتل رسیده‌اند ۱۱ مورد معادل ۲۱ درصد دختران زیر ۱۸ سال بوده‌اند از جمله سنین ۱۰، ۱۲ و ۱۳ سال!
این گزارش افزوده بود که دست‌کم ۲۰ مورد از این قتل‌ها «ناموسی» اعلام شده و در کل موارد شناسایی شده در استانهای آذربایجان‌غربی (ارومیه) ۵ مورد، استان تهران ۴ مورد و استان البرز نیز ۳ مورد ثبت شده است.
در ادامه این گزارش آمده بود که استان تهران با ثبت دست‌کم ۱۵ مورد زن‌کشی که معادل ۲۹ درصد کل موارد در سطح ایران است بیشترین آمار زن‌کشی را در این مدت به خود اختصاص داده است. پس از استان تهران، استانهای البرز با ۷ مورد، آذربایجان غربی با ۵ مورد، فارس و ایلام هر کدام ۳ مورد، بوشهر، کُردستان (سنندج)، کرمانشاه، گیلان و مازندران هر کدام با ۲ مورد در جایگاه‌های بعدی قرار گرفته‌اند.
