در شرایطی که حتی نظرسنجی‌های داخلی از بی‌تفاوتی و مشارکت بسیار پایین مردم به دو رأی‌گیری مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری حکایت دارد، جمهوری اسلامی به «التماس» برای حضور مردم پای صندوق‌های رأی افتاده است.
حدود یک هفته مانده به دو «انتخابات» مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری، مردم همچنان به هر دو بی‌تفاوت هستند و تلاش جناحین جمهوری اسلامی برای گرم کردن این تنور بی‌نتیجه بوده است.
مرکز افکارسنجی «ایسپا» وابسته به جهاد دانشگاهی اعلام کرده است تنها ۳۶ درصد مردم از زمان برگزاری «انتخابات» در اسفندماه اطلاع داشتند و دو سوم مردم حتی نمی‌دانند قرار است کی برگزار شود.
این نتایج همچنین نشان می‌دهد مشارکت در کل کشور ۳۲ درصد و مشارکت در تهران در نهایت به ۱۶ درصد خواهد رسید.
صداوسیمای جمهوری اسلامی نیز در ارائه نتایج یک نظرسنجی در رابطه با «انتخابات» اعلام کرده است که ۵۲ درصد مردم نسبت به زمان برگزاری انتخابات آگاه نیستند!
وبسایت «اعتماد آنلاین» روز سه‌شنبه اول اسفندماه در مطلبی درباره مشارکت مردم در رأی‌گیری نوشت: «با توجه به وجود نارضایتی‌های اقتصادی و اجتماعی در سطح کشور و همچنین نحوه بررسی صلاحیت‌ها و اعمال نظارت استصوابی به نظر می‌رسد حتی برخی طیف‌های اصولگرایی هم امیدی به مشارکت چشمگیر در انتخابات پیش رو ندارند.»
این مطلب با اشاره به اینکه «جدیدترین نظرسنجی‌هایی که شنیده می‌شود برخی نهادها و سازمان‌های رسمی انجام داده‌اند نیز این نظریه تایید می‌کند» افزوده که «بر اساس شنیده‌ها، در جدیدترین نظرسنجی صداوسیما، مشارکت قطعی در کل کشور ۳۵ درصد تخمین زده می‌شود.»
بر اساس این گزارش، «طیفی که احتمال دارد در روز پایانی تصمیم به شرکت در انتخابات بگیرند ۱۱ درصد هستند و مشارکت در تهران را ۱۸ درصد برآورد کرده‌اند.»
روزنامه اینترنتی «فراز» هم در مطلبی به بی‌اعتنایی شهروندان به دو «انتخابات» پیش رو اشاره کرده و با یادآوری اینکه در رأی‌گیری پیشین مجلس شورای اسلامی در سال ۹۸ مردم با اخبار مهمی چون سقوط هواپیمای اوکراینی، اعتراضات ضدحکومتی ۹۸ و ترور قاسم سلیمانی سر و کار داشتند نوشته «اینکه در حال حاضر ما در یک فضای غیرمتلاطم خبری بسر می‌بریم، خود فرصت بسیار مناسبی است که انتخابات برای مردم مسئله شود؛ موضوع مهمی که تا کنون نسبت به آن غفلت شده است.»
این گزارش با اشاره به نظرسنجی صداوسیمای دولتی نوشته «آندسته از پاسخ‌دهندگان هم که می‌خواهند در انتخابات شرکت کنند، به دلیل مسائل اعتقادی و ایدئولوژیک است» و عامه مردم با انتخابات درگیر نیستند: «در پاسخ به سوال «چرا می‌آییم؟» دلایل خود را اینطور ذکر کرده‌اند: ۲۹ درصد امنیت، ۲۴ درصد برای حل مسائل و مشکلات، ۲۹ درصد شرعی و ۱۳ درصد حفظ ارزش‌ها و ۵ درصد سایر دلایل که این نشان می‌دهد بیشتر کسانی که تا کنون با موضوع انتخابات درگیر شده‌اند، نگاهی اعتقادی داشته‌اند.»
در چنین شرایطی جناحین و حامیان حکومت هفته‌هاست برای گرم کردن تنور «انتخابات» تلاش می‌کنند. تلاش این جریانات اما ناکام مانده و حتی موج‌سازی خبری درباره رد صلاحیت‌های گسترده چهره‌های حکومتی برای هر دو رأی‌گیری مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری هم نتوانسته نظر افکار عمومی را جلب کند.
اکنون کمتر از ۱۰ روز مانده به برگزاری «انتخابات»، جمهوری اسلامی برای شرکت مردم در انتخابات به التماس افتاده است.
در روزهای گذشته تصاویری از بنرهای نصب شده در بزرگراه‌ها منتشر شده که روی آنها جملاتی مانند «حتی آنها که نظام را قبول ندارند در انتخابات شرکت کنند» نوشته شده است.
برخی بنرها نیز ناخواسته اعتراف به نکبت و فلاکت «وضع موجود» می‌کنند تا مردم را به پای صندوق‌ها بکشانند. مانند بنری که در کرمان نصب شد و رأی ندادن را مساوی با رأی دادن به وضع موجود دانسته است!
خودزنی جمهوری اسلامی!
کرمان pic.twitter.com/L9w72pHTPJ
— KayhanLondon کیهان لندن (@KayhanLondon) February 17, 2024
روزنامه «کیهان» چاپ تهران نیز در تلاش برای افزایش مشارکت انتخاباتی به «مشروطه‌ستیزی» آویزان شده و در مطلبی نوشته «شرکت در انتخابات، تأیید حکومت «رای مردم» بجای خودکامگی سلطنتی است».
در این مطلب آمده که «اغلب کشورهای پیشرفته و ثروتمند، با حکومت «جمهوری» و بر اساس اعتقاد و نگرش مردم خود به موقعیت و جایگاه فعلی رسیده‌اند. بنابراین تجربه جهانی، راه پیشرفت ما مردم ایران که معتقد به اسلام هستیم و رسیدنمان به ثروت و قدرت عمومی و شخصی؛ «جمهوری اسلامی» است.»
تلاش برای توجیه مردم جهت شرکت در «انتخابات»ی که انتخابات نیست، همچنان از سوی دو جریان اصلی حکومتی، اصلاح‌طلبان و اصولگرایان، در جریان است.
هفته گذشته ۱۱۰ فعال اصلاح‌طلب با صدور بیانیه‌ای در «رد تحریم انتخابات» بر مشارکت در آن تأکید کردند.
این بیانیه همچنان بر منطق نخ‌نمای اصلاح‌طلبان تأکید کرده و نوشته «ده‌ها سال تجربه انتخاباتی در ایران و جوامع دیگر شاهد است که تحریم و عدم شرکت در انتخابات ابزار کارآمدی برای نیل به انتخابات آزاد نیست و در اغلب موارد به بسته‌ترشدن قوانین و رویه‌های انتخاباتی می‌انجامد».
علی مطهری نتیجه مشارکت در این «انتخابات» را برای آینده کشور «بسیار اثرگذار» خوانده و گفته که «مردم باید فکر کنند که شرکت نکردنشان منجر به انتخاب شدن افراد ناصالح و در نتیجه موجب افزایش نارضایتی‌شان خواهد شد، بنابراین مشارکت به نفع خودشان است!»
عبدالله معتمدی رئیس دانشگاه «علامه» نیز دیروز، سه‌شنبه اول اسفندماه ۱۴۰۲، در نشست با خبرنگاران بر «اهمیت مشارکت آحاد مردم در انتخابات» تأکید کرده و گفته که «مشارکت بالای مردم در انتخابات نشان‌دهنده اقتدار ملی است.»
رئیس دانشگاه «علامه» افزوده «اینکه مردم پای صندوق رای بیایند، بسیار مهم است» و تأکید کرده که «دانشگاهیان جزو گروه‌های مرجع در جامعه هستند، قصد داریم تا این حساسیت را ابتدا در فضای دانشگاه و بعد در بدنه اجتماع گسترش دهیم.»
نگاهی به خبرهای استانی در ایران نشان می‌دهد استانداران، فرمانداران، فرماندهان سپاه، رؤسای دانشگاه‌ها و دیگر مقامات استانی بطور هماهنگ در روزهای گذشته در اظهاراتی مشابه مشارکت مردم در «انتخابات» را با عباراتی چون «اقتدار ملی»، «امنیت ملی» و «رشد اقتصادی» پیوند زده و تلاش دارند شهروندان را به حضور در پای صندوق رأی قانع کنند. این در حالیست که این نوع تبلیغات معمولا نتیجه‌ی عکس دارد و هرچه حکومت و مقاماتش بیشتر بر کاری اصرار کنند، مخاطبان بیشتر از آن فاصله می‌گیرند!
در عین حال همه این تبلیغات در کنار ابراز «امیدواری» مقامات برای شرکت مردم در «انتخابات» نشان می‌دهد که نهادهای امنیتی و دولتی نیز مانند نظرسنجی‌ها، برآوردی از مشارکت ناچیز مردم در «انتخابات» دارند.
در همین رابطه محمد حسینی معاون پارلمانی ابراهیم رئیسی درباره انتخابات پیش روی مجلس شورای اسلامی ابراز «امیدواری» کرده که «مشارکت از سال ۱۳۹۸ که حدود ۴۲ درصد بود و حتی نسبت به انتخابات ریاست جمهوری افزایش پیدا کند.»
تقی آزادارمکی جامعه‌شناس نیز روز گذشته در گفتگو با روزنامه «هم‌میهن» اشاره کرد: «با اینکه پیش‌بینی می‌شود مشارکت پایین باشد، اما روش‌ها برای جذب و جلب مشارکت مردم اصلاح نشد!» وی افزود: «جامعه نزدیک به یک دهه است که به این نتیجه رسیده، مشارکت در انتخابات در دفاع از اصلاح‌طلب یا اصولگرا منجر به تغییر و بهبود نمی‌شود.»
او تأکید کرده «جامعه‌ای که به چنین نتیجه‌ای رسیده، تصمیم می‌گیرد به مسائل مرتبط با انتخابات گوش نکند.»
