در حالی روز جهانی کارگر امسال را گرامی می داریم که سه عضو سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، رضا شهابی، داود رضوی و حسن سعیدی، و صدها کارگر و معلم و مدافعین حقوق کارگران و زحمتکشان با احکام ناعادلانه در حبس و تحت تعقیب بسر می‌برند.
واقعیت این است که در آستانه روز جهانی کارگر امسال، کارگران و زحمتکشان در ایران و منطقه در شرایط نا‌امن‌تری حتی نسبت به‌چند سال گذشته بسر می‌برند. تنش‌های نظامی در منطقه خطر جنگ و خانمانسوزی گسترده‌تر را جدی نموده است. در سایه این اوضاع ناامن و پرتلاطم، سرکوب و اذیت و آزار زحمتکشان و زنان و جوانان کشور بیشتر شده است. سقوط دوباره نرخ ریال اگرچه برای سرمایه‌داران، دلالان و صاحبان ارزهای جهانی نعمت است برای ما کارگران به معنای کاهش چشمگیر قدرت خرید و سطح معیشت‌مان بوده است.
عدم امنیت شغلی، قراردادهای موقت کار، گسترش شرکت‌های پیمانکاری، دستمزدهای معوقه و پرداخت نکردن مطالبات کارگران، عدم طبقه‌بندی مشاغل، عدم همسان‌سازی حقوق و مزایای بازنشستگان، دستمزدهای سه برابر زیر خط فقر، هزینه‌های نجومی مسکن و تورم و گرانی بی حد و حصر، شرایط غیرقابل تحملی را بر بخش عظیمی از طبقه کارگر تحمیل کرده است. همزمان خصوصی‌سازی‌های گسترده، فساد اداری و بی‌کفایتی در کلیه ارکان مدیریت در تمامی بخش‌های کشور و سرکوب تشکلات و فعالین کارگری مستقل و کنترل کامل محیط‌های کار به نحوی که امکان سازمانیابی مؤثر و با دوام کارگران را به شدت محدود نبوده، و در عین حال، اعمال نفوذ تشکل‌های وابسته دولتی همانند شورای اسلامی کار و خانه کارگر که سوپاپ تخلیه نظام و مناسبات سرمایه‌داری حاکم بوده و از موانع اصلی اعتراضات، اعتصابات و سازمانیابی کارگران می‌باشند، تداوم این شرایط ناامن و ظالمانه اقتصادی و اجتماعی را امکانپذیر کرده‌اند. شرایط به نحوی است که حتی امکان انتخاب نمایندگان واقعی کارگران برای تعیین حداقل دستمزد سالانه مهیا نیست و تشکلات وابسته به حکومت، با عناوینی همچون سه‌جانبه‌گرایی، هر ساله بر سر معیشت و حداقل‌های زندگی ما کارگران معامله می‌کنند.
تحت فشار قرار دادن کارگران پیشرو و حق‌طلب، تهدید و ارعاب آنان، اخراج، بازداشت، زندان و حکم‌های ظالمانه تبدیل به هنجارهای نظام حاکم شده است. اینها به کارگران حتی برای برگزاری مراسم‌های مستقل روز جهانی کارگر رحم نمی‌کنند.
اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد بارها در گذشته در روز جهانی کارگر بازداشت و ضرب و شتم شده‌اند. در چندین سال اخیر اعضای سندیکا به دفعات احضار و تهدید شده‌اند که دست از فعالیت سندیکایی بردارند. در آستانه روز جهانی کارگر امسال سه تن از فعالین شناخته شده سندیکا، داود رضوی، رضا شهابی و حسن سعیدی، کماکان در حبس بسر می‌برند و دائما تحت فشار، تهدید و اذیت و آزار بازجویان و مقامات زندان اوین قرار دارند، و علیرغم شرایط وخیم جسمانی‌شان حتی اجازه مرخصی پزشکی به آنها داده نمی‌شود. با وجود بسته شدن پرونده‌هایشان و تحمیل سال‌ها حبس بر آنها، بازجویان‌شان کماکان در دوران حبس آنها را رصد می‌کنند و به هر مناسبتی مورد تهدید و اذیت و آزار قرارشان می‌دهند.
این فضای اختناق و این درجه‌ی بالا از سرکوب و اعمال فشار بر طبقه کارگر البته نمی‌تواند بدین صورت تداوم داشته باشد. در روز جهانی کارگر باید همه کارگران و مزدبگیران جامعه بتوانند با تکیه بر قدرت و تشکیلات خود برای احقاق خواسته‌هایشان و مقابله با فضای موجود به کف خیابان بیایند و این روز را با راهپیمایی و شعارهای طبقاتی خود، بدون هیچ ترس و واهمه‌ای جشن بگیرند و نماینده‌های واقعی کارگران باید بتوانند با قرائت قطعنامه‌های روز کارگر خواسته‌های کارگران را طرح نموده و برای احقاق مطالبات‌شان تجمع و سازماندهی کنند. استفاده ابزاری از روز کارگر توسط مقامات جمهوری اسلامی در یک مکان کنترل شده و سربسته با دعوت خودی‌ها و دادن لوح تقدیر به آنها و رسانه‌ای کردن آن نمایشاتی مضحک بیش نیستند که هیچ کارگری را فریب نمی‌دهند و دیر یا زود به پایان‌خود خواهد رسید.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه سرکوب کارگران، معلمان و دیگر فعالین جنبش‌های صنفی و مدنی را به شدت محکوم می‌کند و در روز جهانی کارگر بار دیگر خواهان توقف اقدامات سرکوبگرانه حاکمیت و آزادی بدون قید و شرط حسن سعیدی، رضا شهابی، داود رضوی و دیگر فعالین کارگری زندانی منجمله هم‌پرونده‌ای‌های ایشان، ریحانه انصاری نژاد، آنیشا اسداللهی، کیوان مهتدی، و کلیه زندانیان صنفی، سیاسی و عقیدتی می‌باشد. سندیکا همچنین بار دیگر مخالفت قاطع خود را با مجازات اعدام اعلام می‌کند و خواهان متوقف شدن بدون قید و شرط اعدام زندانیان سیاسی و عمومی است.
ما همچنین همبستگی خود را یا کارگران و مردم محروم و زحمتکش در سراسر جهان اعلام می‌کنیم و بر ضرورت اتحاد و همبستگی بین‌المللی کارگران پای می‌فشاریم. بطور مشخص و در روز جهانی کارگر، سندیکا بار دیگر همصدا با تشکلات بین‌المللی کارگری، خواهان آتش‌بس فوری، پایان جنگ و کشتار جمعی مردم بی‌گناه غزه و نیز توقف تنش‌های نظامی و سیاست‌های جنگ‌طلبانه و میلیتاریستی توسط قدرت‌های بزرگ جهانی و قدرت‌های منطقه‌ای می‌باشد. ما کارگران هیچگونه منفعتی در رقابت‌ها و ماجراجویی‌های نظامی میان دولت‌های سرمایه‌داری نداشته و نخواهیم داشت. فرزندان ما همچون آقازاده‌ها نیستند که با اختلاس و چپاول اموال عمومی در اروپا و آمریکای شمالی زندگی‌های مرفه و ایمن داشته باشند؛ بنابراین، برخلاف آقازاده‌ها از هیچگونه امنیت و مصونیتی در صورت وقوع شرایط جنگی برخوردار نخواهند بود. بیشترین خسارات جانی، مالی و اجتماعی در یک شرایط جنگی متوجه ما کارگران و فرزندان‌مان خواهد شد که بیش از پیش سرکوب و تحت ستم و استثمار مضاعف قرار خواهیم گرفت.
اول ماه مه روز جهانی کارگر که امسال مصادف با ۱۲ اردیبهشت روز معلم شده است را به کلیه کارگران و خانواده‌های کارگری و معلمان و دیگر مزدبگیران در ایران و جهان تبریک می‌گوییم ، و یادآور می‌شویم که چاره ما کارگران، جدا از نژاد ، جنسیت، ملیت، مذهب… و مستقل ار حرفه و صنف، وحدت و تشکیلات است.
زنده باد اول ماه مه روز جهانی کارگر!
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۳ برابر با اول مه ۲۰۲۴
