سپیده حجامی – در خبرها آمده به درخواست غلامعباس ترکی معاون دادستان کل کشور و در اقدامی عجیب، پرونده‌ای قضایی به اتهام «توهین و اهانت و هتک حرمت» به «شأن و جایگاه رفیع معلم» علیه عوامل سریال «افعی تهران» تشکیل شده است.
حالا به این نام‌ها دقت کنید:
هاشم خواستار، جواد لعل‌محمدی، محمدحسین سپهری، رسول بداقی، عزیز قاسم‌زاده، اصغر امیرزادگان، طاهر اصغرپور، ناهید شیرپیشه، محمد صادقی، حجت‌الله رافعی، امان جلالی‌نژاد…
افراد نام برده تنها بخش کوچکی از معلمین زندانی محبوس در زندان‌های جمهوری اسلامی هستند.
جمهوری اسلامی، تصمیمات و اقدامات مسئولان و دست‌اندرکارانش، جمع اضداد است. در کشوری که معلمان تنها به جرم حق و آزادی‌خواهی بازداشت، محبوس، شکنجه و از حقوق انسانی و حرفه‌ای خود محروم می‌شوند، معاون دادستان سکانسی از یک سریال را که در آن به معضل تنبیه بدنی دانش‌آموزان پرداخته شده و البته مختص به گذشته هم نیست و هربار در گوشه و کنار کشور اتفاق می‌افتد و به تیتر خبری بدل می‌گردد، مصداق توهین به شأن معلم دانسته است!
«شأن و جایگاه معلم» چیست و چه کسی آن را تعیین می‌کند؟ ثبت شکایت از عوامل سریال «افعی تهران» بیانگر این نکته است که عبارت و ادعای «شأن و جایگاه معلم» تهی از بار معنایی است و بسته به شرایط و به دلخواه متغیر است.
شأن معلم چگونه مخدوش می‌شود؟ با حضور به عنوان کاراکتر منفی و بازتاب یک واقعیت در یک روایت یا پشت میله‌های زندان با حکمی که مهر اخراج نیز بر آن خورده است؟!
این اتفاق اما فقط ماکت کوچکی از ناکارآمدی حکومت جمهوری اسلامی و مسئولان آن است که همیشه اشتباه و خلاف موج و خواست جامعه حرکت می‌کند.
در حالی که ایرانیان در فضای مجازی از خاطرات تلخ خود درباره تنبیه بدنی و اثرات مخرب این خاطرات بر روح و روان خود می‌گویند، مسئولان به روال معمول، بجای حل مسئله، صورت مسئله را پاک می‌کنند.
پیشتر هم شاهد چنین تصمیماتی بوده‌ایم. پس از شلیک به پرواز ۷۵۲، تصویربرداری که لحظه سقوط را در آسمان ثبت کرده بود بازداشت شد، نه فرد شلیک کننده به هواپیما! و یا فردی که دعوای مادر قمی با آخوند هرزه‌چشم را منتشر کرد، مورد پیگرد قانونی قرار گرفت. از این دست نمونه‌ها بسیار است.
و حال بی‌توجه به آمار معلمان زندانی و روایات متعدد تنبیه بدنی دانش‌آموزان، علیه یک گروه فیلم‌سازی به دلیل افکندن نور بر تاریکی آموزش و پرورش و یک معضل اجتماعی مهم، اعلام جرم شده است!
