جامعه جهانی باید به سرکوب حق انتخاب و سلامت زنان در ایران اعتراض کند

مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران به همراه ۱۵ سازمان‌ مدافع حقوق بشر دیگر، با انتشار بیانیه‌‌ای از جامعه جهانی و فعالان حقوق بشر خواستند با محکوم کردن سیاست‌های محدودکننده جنسی و باروری ایران متحد شوند و از طریق مجاری دیپلماتیک، خواستار لغو قوانین تبعیض‌آمیز شوند. این سازمان‌ها همچنین از جمهوری اسلامی خواستند که با احیای برنامه‌‌های جامع تنظیم خانواده، قوانین محدودکننده سقط جنین را نیز لغو کنند. سازمان‌های امضاکننده این بیانیه تأکید کردند که حکومت ایران باید به استانداردهای بین‌‌المللی بهداشت پایبند باشد و با سازمان ملل متحد همکاری کند تا دسترسی به مراقبت‌‌های بهداشتی باروری برای زنان در بالاترین سطح تضمین شود.

متن کامل این بیانیه را در ادامه بخوانید:

در دهه گذشته، حکومت ایران تلاش‌های خود را برای محدود کردن حقوق اساسی زنان، به ویژه در حوزه خودمختاری باروری، تشدید کرده است. این روند، الگوی گسترده‌تری را در داخل کشور نشان می‌دهد که در آن حقوق زنان با محدودیت‌های مداوم و رو به افزایش مواجه است. دولت ایران با ادعای مقابله با کاهش نرخ رشد جمعیت، قوانین تبعیض‌آمیزی بیشتری را وضع کرده است که به شدت دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی حیاتی جنسی و باروری و خدمات تنظیم خانواده را محدود می‌کند. این اقدامات، ارائه دهندگان خدمات بهداشتی را مجرم می کند و از زنان سلب خودمختاری تن می شود و تبعیض سیستماتیک را که اکنون به طور گسترده شناخته شده است، ادامه می دهد.

با توجه به قوانین تبعیض آمیز مداوم علیه مراقبت های بهداشتی جنسی و باروری زنان و با الهام از آخرین گزارش مجموعه فعالان حقوق بشر، “حقوق جنسی و باروری در ایران: مبارزه با قوانین محدود کننده و اعمال تبعیض آمیز“، که شامل گفته های تاسف بار زنان و ارائه دهندگان خدمات مستقیما تحت تاثیر قرار گرفته است، سازمان های امضا کننده این نامه خواستار اقدام قاطع بین المللی برای رسیدگی به نقض سیستماتیک حقوق جنسی و باروری زنان در ایران هستند.

سازمان های امضا کننده از جامعه جهانی می خواهند:

محکومیت فوری: جامعه جهانی و فعالان حقوق بشر باید با محکوم کردن سیاست های محدود کننده جنسی و باروری ایران متحد شوند و از طریق مجاری دیپلماتیک، خواستار لغو قوانین تبعیض آمیز شوند.

تعامل با نهادهای بین المللی / بین دولتی: با نهادهای بین المللی و بین دولتی برای افزایش آگاهی و حمایت از اقدامات تعامل داشته باشید. بصورت ویژه ضروری است صندوق جمعیت ملل متحد (UNFPA) را بخاطر هدف آن که همانا تلاش برای دستیابی به تضمین دسترسی همگانی به سلامت و حقوق باروری و همینطور تنظیم خانواده است را مخاطب قرار دهید. از این نهادها و بطور خاص این تابع سازمان ملل بخواهید که در تمام تعاملات تحت برنامه کشوری صندوق جمعیت ملل متحد و برنامه های کاری مشترک ۲۰۲۴-۲۰۲۵ بین این صندوق و دولت جمهوری اسلامی ایران، بر لزوم لغو قوانین محدود کننده ای که سقط جنین را جرم انگاری می کند و مجازات هایی را برای افرادی که به دنبال خدمات سقط جنین یا ارائه آن هستند، اعمال می کند، تأکید کند.

ابتکارات آموزشی: کمپین های آگاهی رسانی برای به چالش کشیدن هنجارهایی که نابرابری جنسیتی را تداوم می بخشد، معرفی کنید. ضروری است اطمینان حاصل شود که این کمپین ها به اتنیک ها و جوامع اقلیت نیز برسد و از نظر زبانی فراگیر باشند و بدین ترتیب توزیع گسترده تر و به حداکثر رساندن تأثیر تحول آفرین آنها را تسهیل کنند.

نظارت و پاسخگویی: برای پاسخگو کردن ایران در قبال نقض حقوق زنان، به ویژه نقض حقوق جنسی و باروری، نظارت تخصصی را حفظ کنید. تلاش کنید تا افراد مستقیماً درگیر در نقض حقوق، از طریق اقدامات هدفمند در سراسر حوزه های قضایی مسئول شناخته شوند.

سازمان های امضا کننده از جمهوری اسلامی ایران می خواهند:

حمایت از تنظیم خانواده: برنامه های جامع تنظیم خانواده را که شامل آموزش پیشگیری از بارداری، مراقبت های بهداشتی قبل از تولد و بعد از زایمان و آموزش جامع زبانی برای توانمندسازی همه زنان در انتخاب های مراقبت های بهداشتی باروری خود است، احیا کنید.

لغو قوانین محدود کننده: قوانین جرم انگاری سقط جنین را فوراً لغو کنید و دسترسی به خدمات سقط جنین ایمن و قانونی را تضمین کنید و همه اقدامات تنبیهی علیه ارائه دهندگان و موسسات خدمات بهداشتی را حذف کنید.

رعایت استانداردهای بین المللی بهداشت: تعهد به رعایت استانداردها و تعهدات بین المللی بهداشت، از جمله حق سلامت، همانطور که در میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی (ICESCR) آمده است، را متعهد شوید.

مبارزه با تبعیض جنسیتی: گامهای ملموسی برای مقابله با تبعیض سیستماتیک جنسیتی و ارتقای برابری جنسیتی در همه حوزه های اجتماعی بردارید.

همکاری با سازمان ملل متحد: با سازوکارهای حقوق بشر سازمان ملل متحد تعامل داشته باشید و دسترسی بدون محدودیت به کشور را برای آنها فراهم کنید. این امر نه تنها امکان نظارت و گزارش جامع در مورد وضعیت موجود را فراهم می کند،بلکه به بهبود دسترسی به کمک های بهداشتی و درمانی در زمینه سلامت جنسی و باروری و رسیدگی به چالش‌های موجود نیز کمک می‌کند.

زنان ایرانی در مبارزه برای دستیابی به مراقبت‌های بهداشتی باروری تنها مورد منحصر به فرد در جهان نیستند. با این حال، زنان ایرانی در کنار موانع موجود در دسترسی به مراقبت های بهداشتی جنسی و باروری، با تبعیض سیستماتیک مواجه هستند که این وضعیت، جایگاه تبعیض آمیز آنها را در جامعه و قانون تداوم می بخشد و در نهایت زندگی آنها را به خطر می اندازد. ایران باید توصیه ها را اجرا کند و اطمینان حاصل کند که همه شهروندان به سلامت بهتر جنسی و باروری دسترسی داشته باشند.

سازمان های امضا کننده:

بنیاد عبدالرحمن برومند
انجمن حقوق بشر مردم آذربایجانی در ایران
کمپین فعالین بلوچ
حال وش
مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران
دیده‌بان حقوق بشر
هیرکانی
انجمن حقوق بشر کردستان – ژنو
سازمان حقوق بشر کردپا
میان
اوترایت اینترنشنال
رسانک
بنیاد سیامک پورزند
توهرا
ائتلاف جهانی علیه شکنجه
کانون مبارزه با نژاد پرستى در ایران