بر اساس اطلاعیه‌ای که سازمان ملل متحد منتشر کرده است، این نهاد هفته آینده قرار است در روز ۱۰ خرداد مراسمی در یادبود رئیس جمهور رژیم اسلامی برگزار کند.
در شرایطی این تصمیم از جانب سازمان ملل گرفته شده است که «آیت‌الله اعدام»، «آیت‌الله قتل عام»، «قصاب تهران» «جلاد ۶۷» و «قاضی مرگ» همه القابی هستند که در طول ۴۵ سال از زمان تشکیل حکومت اسلامی تا لحظه مرگش، به رئیسی نسبت داده شده است.
کارنامه سیاه رئیسی از بدو گرفتن مسئولیت دادیاری در دادستانی انقلاب کرج در سال ۱۳۵۹ و به دنبال آن پست‌های حساس و کلیدی در قوه قضائیه و سپس در سمت «رئیس جمهور» رژیم اسلامی، مملو از جنایت و آدم‌کشی است.
درست یک سال پس از روی کار آمدن رئیسی، انقلاب «زن، زندگی، آزادی» کلید خورد. تنها در طی اعتراضات این سال بیش از ۵٠٠ نفر، از جمله ۷۶ کودک به قتل رسیدند و به چشمان ده‌ها جوان مستقیما شلیک شد.صفحه دیگر از پرونده جنایات رئیسی در دوران پست ریاست جمهوریش، از اعدام بیش از ۸٠٠ نفر در ۲٠۲۳ و ۸۶ نفر، تنها در ژانویه ۲٠۲۴، می گوید.
نقض حقوق زنان، نقض حقوق اقلیت‌های دینی، اقلیت‌های جنسی و جنسیتی، نقض حقوق کودکان، کارگران و نود و نه درصد جامعه، از دیگر مواردی است که در کارنامه وی ثبت شده است.
رئیسی طی تمام این سال‌ها در سرکوب، شکنجه، زندان قتل و اعدام جوانان، کودکان و مردم نقش مستقیم داشته است. وی را به دلیل عضویت در «هیئت مرگ» در سال ۶۷ «جلاد ۶۷» نامیدند.
در حالی سازمان ملل قصد برگزاری مراسم یادبود رئیسی را دارد که مردم و فعالین در ایران در مرگش با «از هئیت مرگ تا جنگ علیه زنان» از او می نویسند و هلهله و شادی به راه انداخته‌اند. کسی که جنایات دولت‌اش از سوی کمیته حقیقت‌یاب سازمان ملل، به دنبال ارسال گزارشات متعدد سازمان‌های حقوق بشری، از جمله کمیته آزادی زندانیان سیاسی در ایران (CFPPI) «جنایت علیه بشریت» نام گرفت.
پس از به هلاکت رسیدن رئیسی و عبدالهیان، فعالین، نهادها، سازمان‌ها و احزاب اعلام کردند همچنان خواستار محاکمه وی هستند و تاکید کردند مرگ وی به معنای بسته شدن پرونده جنایت‌هایش نیست.
به تازگی نیز سازمان عفو بین‌الملل در نامه‌ای از ۱۵ زندانی مربوط به انقلاب «زن، زندگی، آزادی» که در معرض اعدام قرار دارند هشدار داده است.
حال سازمان ملل با چه توجیهی می‌تواند برای کسی که جنایات دولت‌اش را تنها در عرض شش ماه « جنایت علیه بشریت» نامیده است، مجلس یادبود برگزار کند؟ کسی که با هلاکت‌اش مردم را شادمان کرد و لبخند و شعف را پس از مدت‌ها بر چهره قربانیان و مادران دادخواه آنان گشود. برگزاری مراسم یادبود برای قاتلین مردم، یک بی‌شرمی تمام برای سازمان ملل خواهد بود.
کمیته آزادی زندانیان سیاسی ضمن اعتراض شدید به برگزاری این مراسم، نه تنها خواهان لغو آن از طرف سازمان ملل است بلکه خواهان اخراج دیپلمات‌ها و بایکوت این رژیم به دلیل «جنایت علیه بشریت» از سوی دولت‌ها و مراجع بین‌المللی است.
کمیته آزادی زندانیان سیاسی در ایران
