جمشید عنبرستانی – جای بسی تعجب است که فعالان سیاسی و رسانه‌های فارسی‌زبان به ظاهر مخالف جمهوری اسلامی در خارج کشور بیشتر از رسانه‌های حکومتی داخل کشور در رابطه با انتخابات نمایشی ریاست جمهوری رژیم بحث و گفتگو و تحلیل می‌کنند.
این مجموعه اگر اعتقاد دارند که این حکومت و حاکمان و مدیران و دست‌اندرکارانش در طیف‌ها و جناح‌های گوناگون، فاسد و دزد و جنایتکار هستند و کشور و ملت ایران را به ورطه نابودی کشانده‌اند، در اینصورت چه اهمیتی دارد که کدامیک از این شیادان و قالتاق‌های مافیایی که کاندیدای پست ریاست جمهوری شده به این مقام منصوب می‌شود که هر روزه در رسانه‌ها و کلاب‌هاوس در خارج کشور به تحلیل و بررسی کاندیداها و روند احتمالات این نمایش سر کاری رژیم بحث و گفتگو می‌شود؟!
وظیفه اصلی کنشگران و فعالان سیاسی و رسانه‌ها و اپوزیسیون مخالف جمهوری اسلامی در خارج کشور در این بزنگاه توجه دادن و درخواست از مردم است تا به تله‌ای که اصلاح‌طلبان شامورتی‌باز با ترفند انتخاب بین بد و بدتر برای فریب مردم و کشاندن آنان به پای صندوق رای پهن کرده‌اند پا نگذارند و با تحریم گسترده و بایکوت کردن سیرک انتخابات ریاست جمهوری اسلامی نقشه آنان را خنثی کنند.
شوربختانه نتیجه فعالیت‌ها و عملکردهای اپوزیسیون مخالف جمهوری اسلامی در خارج کشور در این مدت نزدیک به نیم قرن که کشور ایران در اشغال و در چنگال اهریمنی رژیم ملایان و مافیای قدرت و ثروت گرفتار آمده کم‌اثر و ناکارآمد بوده است. اپوزیسیون در رویارویی با رژیم ملایان بیشتر به شعار پرداخته تا عمل. با توجه به این نکته که با گذشت بیش از چهار دهه از حاکمیت ملایان در ایران، فعالان سیاسی و طیف‌های گوناگون اپوزیسیون در برون‌مرز کماکان برای همکاری و ائتلاف با یکدیگر در مرحله گفتگو هستند و هنوز اپوزیسیونی که قدرت عرض اندام کردن و به چالش کشیدن رژیم ملایان را داشته باشد و مورد حمایت و استقبال مردم داخل کشور قرار گرفته باشد شکل نگرفته و این امر نشانه ناکارآمدی و ناتوانی اپوزیسیون است که همچنان ادامه دارد.
اپوزیسیون و جریانات سیاسی گویا نگاه و توجه خاصی به شرایط روز مردم و کشور ندارند و این احتمال را که هر روز و ساعتی امکان وقوع زلزله اجتماعی و انفجار خشم مردم محتمل به نظر می‌رسد، از نظر دور نگه داشته‌اند.
در صورت وقوع شورش و انقلاب خودجوش مردم علیه حاکمیت و در صورت نابودی و برچیده شدن حکومت ملایان توسط ملت به جان آمده ایران، آنان برای اپوزیسیون منفعل خارج کشور تره هم خورد نخواهند کرد و سهمی در قدرت اداری و اجرایی کشور برای آنان قائل نخواهند شد.
برپایی اعتراضات بزرگ مقابل پارلمان‌های کشورهای اروپایی و مراکز مهم سیاسی در آمریکا و در دانشگاه‌ها و مقابل دفاتر رسانه‌های معتبر در جهت افشای فساد و جنایات رژیم ملایان علیه مردم ایران و اعتراض به مماشات دولت‌های غربی و آمریکا با جمهوری اسلامی، توجه افکار عمومی کشورها را به جهنمی که ملت ایران در آن بسر می‌برند معطوف خواهد کرد. همانگونه که در ماه‌های ابتدایی جنبش مهسا و زن زندگی آزادی، اعتراضات چشمگیر ایرانیان در داخل و خارج کشور توجه افکار عمومی بین‌المللی و سلبریتی‌های مشهور جهان در هنر و ورزش و سینما و موزیک و نمایندگان پارلمان اتحادیه اروپا و برخی سیاستمداران کشورها را به مبارزات آزادیخواهانه مردم و خاصه جوانان و زنان و دختران ایران معطوف کرد و به واکنش و حمایت از خیزش انقلابی و آزادیخواهانه مردم ایران واداشت. این مهمترین کاریست که اپوزیسیون در خارج کشور به عنوان وظیفه ملی که باعث تقویت روحیه و دلگرمی مبارزان آزادیخواه داخل کشور خواهد شد باید پیگیری و اجرا کند زیرا توان انجام آن را دارد اما در عینیت بخشیدن به آن کوتاهی می‌کند.
در شورش سال پنجاه و هفت سخنان و گفتارهای بی‌سر و ته خمینی توسط رادیوهای دولتی خارجی خاصه بی‌بی‌سی لندن که تمام و کمال از خمینی و اراذل و اوباش پیرامونش حمایت می‌کردند به گوش مردم رسانده می‌شد. خمینی در ماه‌هایی که شورش و آشوب در شهرهای بزرگ کشور و پایتخت برقرار بود هیچگاه در طول مدت اقامت خود در عراق و کشور فرانسه بطور مستقیم با مردم داخل کشور در تماس و گفتگو نبود، اما خواسته‌ها و دستوراتش به گوش افراد و کسانی که در داخل کشور و شهرهای بزرگ و کوچک مسئولیت اغتشاشات و فرماندهی میدانی را به عهده داشتند رسانده می‌شد و این فرماندهان میدانی بودند که برنامه‌ریزی و سازماندهی شورش و اغتشاشات را به عهده داشتند.
اما امروز پیشرفت تکنولوژی امکان تماس مستقیم رهبران و فعالان سیاسی با مردم داخل کشور را فراهم ساخته و پیام‌ها در یک چشم بهم زدن قابل دریافت است. اما این پدیده شگفت‌آور (اینترنت) از طرف اپوزیسیون مخالف جمهوری اسلامی در خارج کشور در جهت ایجاد هماهنگی و پیوند با مردم و تاثیرگذاری و آماده ساختن ذهنی مردم برای اعتراضات منسجم و گسترده علیه حکومت خبیث ملایان مورد استفاده بهینه قرار نگرفته، بلکه بیشتر برای تبلیغ شخصی و یا تشکیلاتی و گروهی و یا کاسبی سیاسی مورد استفاده قرار گرفته است.
ملت ایران خاصه جوانان به آگاهی و بلوغ سیاسی رسیده‌اند و خواهان برقراری یک حکومت مترقی ملی و دموکراتیک و ایرانی در کشور هستند که به راحتی با استانداردهای جهان آزاد و دموکرات همسو و همگون شود. در اعتراضات سراسری ملت ایران در سال‌های اخیر علیه حکومت ملایان، نه اپوزیسیون نقشی داشته و نه دولت‌های خارجی و نه ریزشی‌های حکومت، بلکه مردم و رهبران میدانی خودشان طراح، مجری و اداره‌کننده اعتراضات بوده‌اند و اگر سکوت و نظاره و خیانت قشر خاکستری نبود و اگر حتا بخش کوچکی از این قشر خاکستری به مردم معترض کف خیابان می‌پیوست بساط این حکومت در سال‌های گذشته برچیده شده بود.
بزرگترین دشمنی که در طول تاریخ چند هزار ساله این مرز و بوم در بزنگاه‌های حساس و حیاتی سرنوشت ملت و کشور را تحت شعاع قرار داده «خیانت» بوده است.
