بر کسی پوشیده نیست که نیروهای امنیتی و قوه قضاییه حساسیت، نفرت و واهمه عمیقی نسبت به کارگران و تشکلات کارگری مستقل، حق‌طلب و معترض دارند. مگر سندیکای کارگران شرکت واحد، و فعالین و تشکلات مستقل و دیگر کارگران حق‌طلب در کشور چه کرده بودند که سالیان سال، و صرف نظر از اینکه چه کسانی و از چه جناح‌هایی رؤسای قوه مجریه و قضائیه بوده‌اند، بطور بی‌وقفه تحت کنترل پلیسی، پرونده‌سازی، اخراج، بازداشت و زندان و حکم‌های سنگین بوده‌اند. مگر کارگران خاتون آباد که تنها خواسته‌شان امنیت شغلی بود چه گناهی کرده بودند که مورد سرکوب و کشتار قرار گرفتند؟ مگر کارگرانی که در اقصی نقاط کشور، از فولاد اهواز، تا هپکو و آق دره، حکم ظالمانه شلاق گرفتند چه کرده بودند؟
در همان سال‌های اولیه دهه ۸۰ که سندیکای کارگران شرکت واحد به همت صدها راننده و دیگر کارگران در پروسه بازگشایی بود، چندین تشکل و کمیته مستقل کارگری نیز بطور علنی و شفاف ایجاد گردیدند. کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری نیز یکی از آن نهادهای کارگری‌ای بود که بطور مستقل از کارفرماها و دولت و احزاب و سازمان‌های سیاسی ایجاد گردید و تعداد قابل توجهی از کارگران و فعالین کارگری از مناطق مختلف کشور، از جمله شریفه محمدی، به آن پیوستند. اگرچه حاکمیت تشکلات و کمیته‌های مستقل کارگری را برنمی‌تابید اما تمام این تشکلات از ماهیت طبقاتی، صنفی، کارگری، مدنی و مطالبه‌گرانه برخوردار بودند و به قصد فعالیت کارگری علنی ایجاد شده بودند. اینها توضیح واضحات است که جهت یادآوری بازگو می‌کنیم. نیروهای امنیتی و دادستان‌ها و قاضی‌ها هم خوب می‌دانند که تشکلات مستقل کارگری در ایران همواره بر استقلال تشکیلاتی خود تاکید داشته‌اند. بنابراین، همانقدر برای ما امضاکنندگان این نوشته محرز است که برای صادرکنندگان حکم سبعانه اعدام علیه شریفه محمدی نیز روشن است که ایشان هیچ جرمی مرتکب نشده است و عضویت سابق ایشان در کمیته هماهنگی جرم محسوب نمی‌شد و کماکان نیز نباید هیچ جرمی محسوب گردد.
یفین داریم هیچ کارگر و انسان شرافتمندی در سراسر کشور یافت نمی‌شود که اتهام واهی «بغی» و حکم ظالمانه اعدام علیه شریفه محمدی را حیرت‌آور، جنون‌آمیز و غیرقابل قبول نداند. مطمئن هستیم که همکاران ما و کلیت طبقه کارگر و مردم حق‌طلب نسبت به سرنوشت خواهر خود، کارگر زندانی شریفه محمدی، سکوت نخواهند کرد.
اتهام واهی «بغی» و حکم بی‌شرمانه اعدام علیه شریفه محمدی باید فوری و بدون قید و شرط لغو گردند.
کارگر زندانی، زندانی سیاسی آزاد باید گردد.
داود رضوی، حسن سعیدی، رضا شهابی،
اعضای زندانی سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
بند ۴، زندان اوین
۲۱ تیر ۱۴۰۳
