احمد رأفت – جمعه ۵ مرداد سی و سومین بازیهای المپیک در شهر پاریس در شرایط امنیتی فوقالعاده آغاز خواهد شد. در این بازیها که ۲۱ مرداد به پایان میرسند، ده هزار و ۵۰۰ ورزشکار از ۲۰۲ کشور شرکت خواهند کرد. البته برای سومین بار بازیهای المپیک همچنین میزبان تیمی خواهد بود که ورزشکاران پناهنده از کشورهای مختلف، از جمله ۱۴ ورزشکار ایرانی، را در بر میگیرد.
دو هفته پس از پایان این بازیها در ۷ شهریور پارالمپیک با شرکت ورزشکاران با معلولیتهای جسمی آغاز خواهد شد که تا ۱۸ شهریور به طول خواهد انجامید.
امسال ورزشکاران در ۳۲ رشته به رقابت خواهد پرداخت. بریک دنس یا رقص خیابانی آکروباتیک نیز در بازیهای المپیک پاریس به رشتههای ورزشی اضافه شده است، یکی از شانسهای دریافت مدال در این رشته یک زن جوان افغانستانی به نام منیژه تلاش است که زیر پرچم ورزشکاران پناهنده شرکت میکند. بازیهای بیسبال امسال حذف شده، و چهار سال پیش در بازیهای المپیک توکیو ورزشهای اسکیت و سنگنوردی به رشتههای ورزشی اضافه شدهاند.
پاریس در سال ۱۹۲۴، دقیقا یکصد سال پیش میزبان بازیهائی بود که به نوعی آغازگر دوره جدید المپیکی بودند که برای اولین بار در سال ۱۸۹۶ در شهر آتن برگزار شده بود. بازیهای المپیک هر ۴ سال یکبار در یک شهر برگزار میشود. برای این دوره از بازیها ابتدا ۶ شهر داوطلب شده بودند ولی به دلایل مختلف و به ویژه اعتراضهای شهروندان ۴ شهر عقب نشستند و میان پاریس و لسآنجلس، اولی انتخاب شد تا یکصد سالگی بازیهای قبلی را در همین شهر جشن بگیرد. لسانجلس میزبان بازیهای ۲۰۲۸ خواهد بود. لسآنجلس در سال ۱۹۸۴ میزبان بازیهای المپیکی بود که هیچ شهری برای میزبانی آن خود را نامزد نکرده بود. در آن سال به دلیل مخاطرات امنیتی و هزینههای بالای میزبانی این بازیها هیچ کشوری خواهان برگزاری آنها نشده بود.
در سال ۱۹۶۸ مکزیکوسیتی مجبور شد در جریان برگزاری بازیهای المپیک، با اعتراضهای گسترده و خشونتآمیز مردمی مقابله کند.
در سال ۱۹۷۲ در بازیهای المپیک مونیخ در آلمان تروریستهای فلسطینی به ساختمان محل اقامت ورزشکاران اسرائیلی حمله کردند و ۱۱ نفر از آنها را به قتل رساندند.
در سال ۱۹۷۶ هزینه برگزاری بازیهای المپیک در مونترال سه برابر برآوردهای اولیه شد و اعتراضهای گسترده شهروندان را به دنبال داشت.
دولت فرانسه هزینه برگزاری این بازیها را ۹ میلیارد یورو پیش بینی کرده است، ولی مانند دورههای قبلی احتمالا این هزینهها خیلی بیشتر خواهند بود. این هزینه شامل ساختن شهرک ورزشی در سنتدنی در حومه پاریس، و گسترش تأسیسات ورزشی و ساختارهای ارتباطی خواهد بود. مراسم افتتاحیه بازیهای پاریس نیز بسیار ویژه خواهد بود. این مراسم نه روی خاک و در یک ورزشگاه بلکه روی آب برگزار خواهند شد و پیشبینی میشود که نیم میلیون نفر برای تماشای آن حضور خواهند یافت و بیش از یک میلیارد نیز از طریق تلویزیون آنرا دنبال خواهند کرد. در این مراسم بیش از ده هزار ورزشکار و هیاتهای همراه روی ۱۶۰ قایق که در رودخانه سن که پاریس را به دو بخش تقسیم میکند رژه خواهد رفت. ورزشکاران به ترتیب حروف الفبای لاتین در این قایقها جای داده خواهند شد. گفته میشود هیاتهای جمهوری اسلامی و اسرائیل در یک قایق قرار خواهند گرفت. ورزشکاران روس و بلاروس در المپیک پاریس حضور خواهد داشت ولی بدون پرچم کشورشان، در حالی که ورزشکاران افغانستانی از سوی کمیته المپیک این کشور که دولت طالبان را به رسمیت نمیشناسد، با پرچم قبلی شرکت میکنند.
کمیته المپیک فرانسه پیشبینی میکند که ۱۵ میلیون نفر در جریان بازیهای المپیک و پارالمپیک به پاریس سفر خواهند کرد که دو میلیون آنها از خارج فرانسه به این شهر خواهند آمد. در این دوره از بازیها افزون بر صدهزار نفر کار خواهند کرد که ۳۰ هزار نفر از آنها داوطلب هستند و بدون دریافت دستمزد فعالیت خواهند داشت. این رقابتها در ۳۵ محل مختلف در پاریس و حومه انجام خواهد گرفت، در حالی که جزیره هائیتی که ۱۵هزار و ۷۰۰ کیلومتر از پاریس فاصله دارد، میزبان رقابتهای موجسواری (Surf) خواهد بود.
یکی دیگر از ویژگیها بازیهای پاریس بازکردن درهای ماراتن به روی ورزشکاران غیرحرفهای است. در این مسابقه ورزشکاران غیرحرفهای در کنار حرفهایها مسیر ۴۲ کیلومتر و ۱۹۲ متری را طی خواهند کرد.
در بازیهای پاریس ۵۰۰ اتومبیل و ۱۰ اتوبوس از مجموع ۲۶۵۰ وسیله رفت و آمد که مورد استفاده قرار خواهند گرفت هیدروژنی خواهند بود. ماشینهای هیدروژنی از ترکیب هیدروژن و اکسیژن هوا الکتریسیته مور نیاز را برای حرکت تولید میکنند. کلیه وسایل نقلیهی رسمی این بازیها و دو دوره قبلی را کارخانه تویوتا تامین میکند. این کارخانه ژاپنی قراردادی به ارزش ۸۳۵ میلیون دلار در سال ۲۰۱۵ میلادی با کمیته بینالمللی المپیک به امضاء رسانده است. البته مدت این قرارداد ده ساله با بازیهای پاریس به پایان میرسد و تویوتا اعلام کرده است که حاضر به تمدید آن نیست. این در حالیست که ۱۲۰ کارشناس و استاد دانشگاه در نامهای خطاب به کمیته بینالمللی المپیک به استفاده از ماشینهای هیدروژنی اعتراض کردهاند. این کارشناسان معتقدند که هیدروژن لازم برای تولید الکتریسیته مورد احتیاج این وسایل سه برابر ماشینهای برقی هوا را آلوده میسازد. برگزارکنندگان المپیک پاریس گفته بودند که در نظر دارند آلودگی هوا در جریان این بازهایها را در مقایسه با آلودگی هوا در جریان بازیهای لندن در سال ۲۰۱۲ به مقدار ۵۰ درصد کاهش دهند.