باقر محب علی – جونم خدمت شما بگه، با یک نگاه عاقل اندر سفیه به من نگاه میکنه و میگه اگر غرب به دنبال گسترش ناتو به شرق نبود این جنگ «اوکران» در نمی‌گرفت.
ازش می‌پرسم تیگرای جنگ شد کجا بودی چرا فعال ضدجنگ نشدی؟ میگه «تیگرا» کجاست؟ میگم بین اتیوپی و اریتره.
ازم میپرسه، چطور اینقدر وقیحانه دنبال حمله راست افراطی کودک‌کش جهانی به خاک کشورمون هستی؟
قاط زدم جدا، سال‌ها زندگی تو نروژ نازنین سرد بنده رو آروم و مداراگر بار آورده اما حجم خزعبل اینقدر بالاست که روح عصیانگر ایرانی‌ام فریاد می‌زند:
سه بار در صد سال گذشته جریان بی سر و پیکر شما کشور را تا آستانه تجزیه برده؛ همراهی شما با ملایان پلید و انقلاب پوچ پوچ پوچتان دست‌کم مرا آواره ساخته؛ زوزه‌هایتان در اعدام افسران ارتش پس از انقلاب نکبت‌تان صدام را به حمله به کشور ترغیب نموده؛ ماستمالی ماهرانه‌تان از جمهوری پلشت اسلامی مرزهای وقاحت را درنوردیده.
حالا صلح‌طلب شدید؟ صلح‌طلب نوشتم اما شما بخوانید ضربه‌گیر جمهوری اسلامی تا مفهوم رسانده شود.
پیامد «امام آمد» شما از هر حمله بیگانه و اجنبی در این کشور بیشتر هزینه و خسارت به بار آورده.
اگر به اندازه یک تخم مرغ عسلی برای مخاطب خود شعور قائل می‌بودید، این اراجیف را شلیک نمی‌کردید. ضدیت شما با شاهزاده و ایران پشت این صحبت‌های ظاهرا متمدنانه پنهان نمی‌شود.
دروغ می‌گویید! دروغگویید! تا دیروز مدعی این بودید که این به اصطلاح « ژن برتر» جریان ما هیچ اقدامی نکرده، چیزی نشان نداده و نفوذی در داخل و خارج نداره!
حالا مدعی هستید که دکمه‌های کنترل موشک‌های اسراییل و آمریکا و عنان قدرت نظامی‌شان در دست شاهزاده است؟!
پس چه نقشی و چه سهمی برای جمهوری اسلامی در کشتار، اعدام، بی‌ثباتی منطقه و جهان، جنگ، شرایط بد اقتصادی، فساد، تحریم، ناکارامدی و صدها عملکرد ویرانگر دیگر قائل هستید؟ مگر نه این است که هر دعوا دست‌کم دو طرف دارد؟ بیایید واقعیت‌ها را بگوییم تا معلوم شود که خطر جنگ کنونی ناشی از این حکومت پلید است.
از دید من و بسیاری حتی اگر حمله‌ای گسترده در بگیرد هدف‌اش، مادر و خواهر و کودکان ما نخواهد بود؛ هدف جمهوری اسلامی با هر گروه و دسته‌اش خواهد بود؛ تأکید می‌کنم با هر گروه و دسته. اگر با جمهوری اسلامی نباشید مانند ما ترسی نخواهید داشت.
*باقر محب‌علی روزنامه‌نگار و تحلیلگر مسائل سیاسی و اجتماعی ساکن نروژ
