به نام خداوند جان و خرد
امسال در آستانه روز جهانی معلم وزارت آموزش و پرورش در ادامه پروژه سرکوب فعالان صنفی معلم، حکم بازخرید و اخراج اسماعیل عبدی عضو هیئت مدیره کانون صنفی معلمان را صادر کرد.
عامل این واقعه سخیف دولتی است که با وعده تغییر سیاست‌ها و تحول در آموزش و پرورش به ریاست رسیده است. در همین مدت کوتاهی که از عمر دولت پزشکیان گذشته است، علاوه بر اسماعیل عبدی، معلمانی در استان‌های دیگر و دانشجویان دانشگاه فرهنگیان و تربیت دبیر «شهید رجایی» نیز با حکم اخراج و ممنوعیت از تحصیل و تدریس مواجه شده‌اند.
صدور چنین احکامی نشان می‌دهد که کلید واژه وفاق ملی صرفا سرپوشی است بر ادامه پروژه سرکوب نهادهای مدنی که در طول چهل سال گذشته وجود داشته و در دولت رئیسی به اوج رسیده بود.
اسماعیل عبدی، به عنوان یک معلم عدالت‌خواه، در طول سالهای گذشته در راه مبارزه برای حقوق معلمان و بهبود شرایط آموزشی، سال‌ها رنج زندان و دوری از خانواده را متحمل شده بود و این بار دستگاه سرکوب تصمیم به محروم سازی وی از حق طبیعی خود به عنوان یک شهروند و اخراج وی از مدرسه و محیط آموزشی گرفته است.
از نظر ما به عنوان یک تشکل صنفی، این اقدام در راستای تداوم خشونت علیه معلمان و نادیده گرفتن حقوق قانونی آنان صورت گرفته و نشان‌دهنده ناتوانی فرادستان سیاسی در حل مشکلات جامعه و پذیرش انتقادات و خواسته‌های معلمان است؛ اخراج‌ها در واقعیت خود، تلاشی است برای خاموش کردن صدای منتقدان.
ما بر این باوریم که این نوع رفتار سرکوبگرانه و غیرقانونی، نه تنها به بیدادگری علیه اسماعیل عبدی محدود نمی‌شود، بلکه تمامی معلمان را در معرض خطر قرار می‌دهد. این رویه، در واقع، زنده کردن تاریخچه‌ای تاریک از سرکوب و خشونت در برابر پرسشگری و خردورزی است.
کانون صنفی معلمان ایران با اعلام حمایت قاطع از اسماعیل عبدی و تمامی معلمان و فعالان صنفی که به دلیل دفاع از حقوق خود و دانش‌آموزان، مورد سرکوب قرار گرفته‌اند، خواستار لغو این حکم غیرقانونی و بازگشت به کار تمامی معلمان اخراجی است. ما همچنین از نهادهای بین‌المللی و جامعه جهانی می‌خواهیم تا به این بیدادگری‌ها توجه کرده و در راستای حمایت از معلمان و دانشجویان، کارگران و بازنشستگان اقدام کنند.
ما به عنوان نماینده بخشی از معلمان این سرزمین، ضمن دفاع از حقوق معلمان و دانش آموزان، به ترویج دمکراسی، آزادی و عدالت اجتماعی متعهد هستیم و به سهم خود هرگز اجازه نخواهیم داد که صدای منتقدان و معترضان عدالت‌خواه و آزادی‌خواه جامعه از هر قشر و طبقه‌ای، خاموش شود.
کانون صنفی معلمان ایران(تهران)
۱۴۰۳/۸/۱۱
