کارگران پالایشگاههای پارس جنوبی، از اوایل امرداد امسال دور جدیدی از اعتراضات صنفی خود را آغاز کردند. این اعتراضات در حالی همچنان ادامه دارد که به گزارش منابع صنفی مسئولان پالایشگاهها و مقامات وزارت نفت همچنان نسبت به این اعتراضات بیتفاوت هستند و پاسخی به کارگران ندادهاند.
کارگران پالایشگاههای پارس جنوبی از اوایل امرداد امسال و با هماهنگی کانون انجمنهای صنفی کارگران پالایشگاههای پارس جنوبی دور تازهای از اعتراضات خود را آغاز کردند.
اعترض کارگران پالایشگاههای پارس جنوبی طی هفتههای گذشته هر سهشنبه به صورت تجمع در محل کار صورت گرفته و به «سهشنبههای اعتراضی» معروف شده است.
مهمترین مطالبات کارگران اجرای صحیح طرح طبقهبندی مشاغل، پرداخت عادلانه و همتراز دستمزد با نیروهای رسمی و قراردادی، اجرای بدون تبعیض ۱۴ روز کار ۱۴ روز استراحت برای نیروهای اداری و پشتیبان، عمل به توافقات قبلی از جمله موضوع مرخصی استحقاقی و پرداخت حق کمپ (هزینه قطع امکانات رفاهی) که به صورت یکجانبه توسط برخی از مسئولان مجتمع دچار تغییراتی شده، است.
یکی دیگر از خواستههای کارگران معترض بازگشت به کار حجت رضایی، نماینده اخراجی کارگران است.
هفته جاری نیز کارگران معترض اعلام کردهاند با گذشت چهارده هفته از اعتراضات، خواستههای آنان از سوی دولت بیپاسخ مانده و در نتیجه ناچار خواهند بود شکل اعتراضات خود را تغییر دهند.
علیرضا میرغفاری عضو کانون عالی انجمن صنفی کارگران و رئیس هیئت مدیره کانون انجمنهای صنفی کارگران پالایشگاههای گاز استان بوشهر در گفتگو با خبرگزاری «ایلنا» درباره این اعتراضات گفته «در این مدت، کارگران هر سهشنبه در پالایشگاهها برای بیان مطالباتشان تجمع کردهاند و این اعتراضات با در نظر گرفتن منافع ملی و بدون آنکه به تولید مجموعه آسیب بزند تا رسیدن به مطالبات ادامه دارد.»
این فعال صنفی گفته «دور جدید این اعتراضات از زمان تشکیل دولت چهاردهم شروع شده و متأسفانه تاکنون هیچ تماسی از سوی مدیران منطقهای، استانی یا کشوری و وزارت نفت با ما برقرار نشده است. ما به اعتراضات خود ادامه میدهیم اما تاکنون مطالباتمان دیده نشده است.»
به گفته علیرضا میرغفاری «مجموعه کارگری تمام تلاش خود را کرده تا اعتراضات به صورت نمادین انجام شود تا بتوانیم به مدیران بالادستی اعلام کنیم که کارگران نسبت به وضعیت موجود به شدت گلایهمند هستند.»
رئیس هیئت مدیره کانون انجمنهای صنفی کارگران پالایشگاههای گاز استان بوشهر نیز گفته «اگر مطالبات ما به نتیجه نرسد و برنامهای نیز برای اجرایی شدن آنها ارائه نشود، ما نحوه اعتراضاتمان را تغییر خواهیم داد. ممکن است اعتراضات تجمیعی انجام دهیم یا مدت زمان اعتراضات را افزایش دهیم.»
عضو کانون عالی انجمن صنفی کارگران گفته حتی رایزنی با نمایندگان مجلس شورای اسلامی نیز تا کنون به نتیجه نرسیده و افزوده که «در تلاش هستیم تا مطالباتمان را به آنها منتقل کنیم و اگر حمایت کنند، بتوانیم ارتباط موثری با وزارت نفت و وزیر نفت برقرار کنیم تا موضوعاتمان به سمت وصول و اجرایی شدن پیش برود.»
کارگران شاغل در شرکتهای پیمانکاری صنعت نفت همواره ارقام دستمزدی کمتری از کارگران رسمی وزارت نفت دریافت میکنند. آنها همچنین از مزایای شغلی کمتری برخوردار هستند اما شیفتهای کاری طولانیتری دارند و مدت زمان مرخصی آنها در طول ماه کمتر است.
در حالیکه کارگران رسمی وزارت نفت ۱۴ روز کار در ماه و ۱۴ روز استراحت دارند، کارگران شرکتهای پیمانکاری در بهترین حالت ۲۰ روز کار و ۱۰ روز استراحت دارند.
این کارگران طی سالهای گذشته چند مرحله دیگر اعتراضات را نیز برگزار کردند که هر بار با وعده و وعیدهای مقامات وزارت نفت و یا به دلیل تهدید به اخراج از سوی کارفرما ناچار به ادامه کار شدند.