هموطنان عزیز!
حکومت جمهوری اسلامی با خطا‌های فاحش سیاسی و ندانم کاری‌های بارز اقتصادی و فساد گسترده اغلب کارگزاران حکومت، ملت ایران را در شرایط بحرانی هولناکی فرو برده و با اشتباهات ویرانگر خود، حتی امنیت ملی و تمامیت ارضی کشورمان را به مخاطره انداخته است. تنگنا‌های اقتصادی، کار را به مضیقه‌های معیشتی رسانیده و تورم و گرانی سرسام آور و روزافزون، ملت ایران را از تامین حداقل‌های زندگی نیز محروم کرده است. اهداف ایدئولوژیک حکومت و دخالت‌های نابجا در کشورهای منطقه با صرف هزینه‌های میلیارد‌ها دلاری با شکست روبرو شده و نتایج زیانبار آن، چه از لحاظ اقتصادی و چه از لحاظ امنیت ملی گریبان ملت ایران را می‌فشارد.
در چنین اوضاع اسفناکی، مجلس فرمایشی این حکومت، علیرغم خواسته بانوان فرهیخته این سرزمین که خواهان نخستسن حقوق انسانی خود یعنی حق انتخاب پوشش خود هستند و حداقل در همین دوساله اخیر در راه این خواسته‌ی برحق خود، در خیزش « زن، زندگی، آزادی»، صد‌ها کشته و هزاران زندانی داده‌اند، مورد اهانت قرار داده و قانون موسوم به «حجاب و عفاف» را به تصویب رسانده است. تصویب این قانون چیزی جز سرپوش گذاشتن بر شکست‌ها در عرصه‌های مختلف و جز به خیال مرعوب کردن جامعه‌ی بپاخاسته ایران نیست.
این قانون از لحاظ حقوقی و از لحاظ اجتماعی و سیاسی دارای ده‌ها ایراد و اشکال عمده می‌باشد. صرف نظر از اینکه نداشتن پوشش روی سر اصولا جرم نیست و بلکه از بدیهی‌ترین و اولیه‌ترین حقوق انسانی بانوان است، مجازات در نظر گرفته شده در این قانون نیز به هیچوجه تناسبی با جرمی‌که تدوین‌کنندگان، فرض کرده‌اند ندارد.
مجازات‌هایی مانند ندادن کارت ملی، ممنوع‌الخروج کردن و محروم کردن از خدمات دولتی زنان فرهیخته، تحصیل کرده، با فرهنگ و عفیف این کشور که مخالف حجاب اجباری هستند چگونه قابل توجیه است؟ از لحاظ اجتماعی و سیاسی این قانون یک الگوی طالبانی است.
در بخشی از این قانون، آموزش و ترویج سبک زندگی اسلامی خانواده‌محور آورده شده است.مگر با تورم افسارگسیخته و رکود اقتصادی و فقر و بیکاری، تحریم‌های بی‌دلیلی که فقط مردم ایران از آن رنج می‌برند و شرایطی که موجب شده اغلب جوانان و نخبگان کشور آرزوی فرار از این مملکت را دارند، می‌توانید جوانان را وادار به ازدواج و فرزندآوری کنید؟
تمام کشورهای مسلمان حتی عربستان سعودی که زادگاه اسلام است دروازه‌های خود را به روی خارجیان نبسته‌اند و از ورود خارجیان بدون حجاب استقبال می‌کنند. مگر ما در قرون وسطا زندگی می‌کنیم که کشور خود را با قوانین اینچنینی منزوی کنیم؟در ربع اول قرن بیست و یکم، در دوره هوش مصنوعی، ماهواره‌ها، دنیای مجازی و گسترش فرهنگ آزاد، اجرای این قبیل قوانین ممکن نیست. باید قوانینی وضع شود که عادلانه و متناسب با زمان و رعایت مبانی حقوق بشر و در راستای مصالح ملی باشد .در غیراینصورت جامعه قانون نادرست را نخواهد پذیرفت و برای آن ارزش و اعتباری قائل نخواهد شد.
جبهه ملی ایران به عنوان سازمان سیاسی با ۷۵ سال پیشینه‌ی آزادیخواهی و اعتقاد به حقوق بشر که از ابتدای انقلاب به ویژه پس از دو رویداد اسفند ۱۳۵۷ و اعمال حجاب اجباری، تنها سازمانی بوده که از حقوق بانوان این سرزمین در حق انتخاب نوع پوشش پشتیبانی کرده، اکنون نیز قانون «حجاب و عفاف» را مردود دانسته و خواستار لغو این قانون قرون وسطایی می‌باشد. قانونی که دور از شأن و حیثیت فرهنگی ملت بزرگ ایران است.
شورای مرکزی جبهه ملی ایران
تهران – ۱۶ آذر ماه ۱۴۰۳
