محمد تنگستانی – آلبوم موسیقی «عزت زیاد» از علی عظیمی بهزودی منتشر میشود. این آلبوم شامل ده قطعه موسیقی ساختهی خود وی است. از آهنگهای این آلبوم، یک ترانه به نام «زندگی» تا کنون منتشرشده است. شعر این ترانه از هوشنگ ابتهاج (ه. الف سایه) شاعر نامدار ایران است.
در آلبوم «عزت زیاد» نوازندگانی مانند Tom Atherton وTom Sullivan و Rich Perks با این هنرمند ساکن لندن همکاری کردهاند.
فراگیر شدن رسانههای اجتماعی در سالهای گذشته در کنار تمام تناقضات و مشکلاتی که میتواند داشته باشد، بیتردید سبب تحولات کاربردی در عرصه هنر شده است. تحولاتی مانند استقلال مخاطب در انتخاب کارهایی که بنا به سلیقه و فکر اوست. به اشتراک گذاشتن تجربیات، مشکلات و نظرسنجی هنرمندان با مخاطبان خود، انتقادهای مستقیم و سرمایهگذاری مخاطب قبل از تهیه و یا عرضه کالاهای هنری، نمونههایی از این تحولات هستند.
یکی از تجربیات موفق در سالهای گذشته، سرمایهگذاری مخاطب قبل از تهیه و انتشار آلبوم «عزت زیاد» بوده است. این خواننده سیوهشت ساله زادهی تهران سال گذشته از مخاطبان خود خواسته بود که در تهیه آلبوم ترانههای جدیدش مشارکت مالی داشته باشند و این آلبوم را پیشخرید کنند. وی برای این کار کمپینی تشکیل داد و علاقمندان موسیقیاش هم از او حمایت کردند. علی عظیمی پیرامون این تجربه میگوید: «تجربهی مشارکت مخاطب در تهیه این آلبوم تجربهای شیرین و البته عجیب بود. این اولین بار بود که این کار را انجام میدادم و واقعاً تنها راهی بود که میتوانستم با آن چنین آلبومی را با این مختصات تهیه کنم. مشکل «کراود فاندینگ» یا مشارکت در تهیه آلبوم این است که آرتیستهایی مثل من ممکن است واقعاً خبر نداشته باشند که چقدر طرفدار واقعی دارند چرا که از تعداد «فنها» در شبکههای مجازی نمیشود برآوردی منطقی داشت. در این کار برخلاف انتظارم، مخاطبانم نه فقط از لحاظ مالی بلکه از نظر عاطفی، روح تازهای در پروژه دمیدند و میزان عشقی که گرفتم فوقالعاده بود.»
سه سال گذشته نماهنگ «پیشدرآمد» ساخته آرش آشتیانی با موسیقی و متنی از علی عظیمی با استقبال علاقمندان به موسیقی تلفیقی ایران مواجه شد. علی عظیمی در ترانه «پیشدرآمد» سبکهای مختلف رپ، پاپ ایرانی با سویههایی از راک را باهم تلفیق کرده بود.
هفته گذشته نیز نماهنگ (ویدیوموزیک) جدیدی به نام «زندگی» از آلبوم «عزت زیاد» را که آن را هم با همکاری آرش آشتیانی ساخته منتشر کرد. این نماهنگ در همان ساعات اولیه انتشار مورد استقبال مخاطبان و رسانهها قرار گرفت. در کنار استقبال از این کار، عدهای هم انتقاداتی مطرح کردند. در رسانههای اجتماعی گروهی بر این باور بودند که علی عظیمی در نماهنگ «پیشدرآمد» از آرشیو فیلمهای خاطرهانگیز استفاده کرده و با «استفاده ابزاری» از آن تصاویر بوده که توانسته توجه را به کار خود جلب کند. حالا در نماهنگ «زندگی» هم به دلیل حضور افرادی مانند هوشنگ ابتهاج، اسماعیل خویی، پوری بنایی، رضا دقتی، حسین علیزاده، فرامرز اصلانی، پرویز صیاد، شهره آغداشلو و چهرههای دیگر قصد داشته نظر مخاطبان را جلب کند. این موضوع را با علی عظیمی در میان میگذارم و او میگوید:
«ببینید، اگر هنرمندی بگوید که به جلب نظر مخاطب در کارش هرگز فکر نکرده است، شما باید دربارهاش دوباره فکر کنید. اما اینکه به هر قیمتی و استفاده به شکل «ابزاری» برای موفقیت کار باشد، هرگز قصد و نیت ما نبوده و نیست. خیلیها ایدههایی دارند و در مقام ایدهپردازی به خیلی مضامین میشود فکر کرد اما بحث اصلی برای من همیشه بحث عملکرد بوده است. اینکه نیت و قصد هنرمند پول و ثروت یا شهرت یا هر چیز دیگری باشد در دید یک منتقد اهل فن نباید زیاد مهم باشد بلکه تأثیری که کار روی ذهن و عواطف مخاطب میگذارد، اصل ماجراست.»
وی ادامه میدهد: «به عنوان مثال اگر بگوییم اینیاریتو فیلم «از گور برخاسته» را که اسکار امسال را هم برده برای کسب نام وشهرت و چیزهای دیگر ساخته، به شما میخندند. این مباحث مختص جامعهایست که تجربه کمتری در نقد کارهای فرهنگی دارد. مثل اینکه از ما بپرسند میزان تقوای من بیشتر است یا شما؟ واقعا چه تمیز و میزانی وجود دارد؟ این به ذات، سوال اشتباهیست. اصل خود کار است و تاثیر آن.»
در این میان، بعد از انتشار این نماهنگ، یلدا ابتهاج دختر هوشنگ ابتهاج، در فیسبوکش مطلبی منتشر کرده مبنی بر اینکه انتخاب شعر و تصویر پدرش در ویدیوموزیکِ «زندگی» بدون اجازه هوشنگ ابتهاج شاعر ۸۹ساله بوده است. علیعظیمی در ادامهی گفتگوی خود با کیهان لندن با اشاره به اینکه در رسانههای اجتماعی به طور کتبی به این شایعات پاسخ داده است، میافزاید: «من به شکل معمول متن کارها را خودم مینویسم. آهنگ «زندگی» اما تاثیر گرفته از کلام زیبای آقای ابتهاج در شعری به همین نام است. البته در این آهنگ هم در واقع، متن قسمت میانی را خودم نوشتهام که از آن کارهای خطیر و به مثابه ارتکاب جرمی بزرگ بود. احتمالاً سؤال شما نسبت به اعتراضی است که خیلیها نسبت به این کار داشتهاند. زمانی که داشتم این کار را انجام میدادم، میدانستم که ممکن است به مذاق خیلیها خوش نیاید. حقیقتش برای من تجربه با ایدههایی که در ذهنم دارم اهمیت بیشتری دارند و برآیند حسی که از این شاهکار ادبی گرفتم باعث رقم خوردن سطور میانی ترانه شد.خوب یا بد ، درست یا غلط، کاریست که منتشر شده و مهم برایم قضاوت مخاطبان موسیقی من است نه کاسههای داغتر از آش کارهای ادبی دیگران. اصولاً زیاد به اینکه دیگران چه قضاوتی میکنند نباید اهمیت داد. این سختترین آهنگ این آلبوم بود و تصور من از اول این بود که چنین آهنگی که طولش هفت دقیقه است ، بدون داشتن بخشهای تکرار شونده قاعدتاً قطعهای نخواهد بود که لزوماً عامهپسند شود.»
لحظه ای از اجرای «زندگی» در حضور هوشنگ ابتهاج:
این خوانندهی هنوز جوان در پایان میگوید: «بیش از یک دهه است که بیرون از ایرانم اما هر روز مثل فردی معتاد اخبار ایران را دنبال میکنم و با ایرانیان زیادی در شهرهای مختلف دنیا در ارتباط نزدیک هستم. شاید این یک درک و تصور کلی از فضای ذهنی بعضی مخاطبان بدهد. البته سطح سلیقه عمومی در هیچ کشوری چنگی به دل نمیزند که سبب شود آرتیستی بخواهد کامل به آن سلیقه اکتفا کند. بسیاری از آهنگهایی که تا کنون ساختهام چه موسیقی و چه ترانه آنها برای دل خودم بوده و شخصیاند، البته شخصیهایی که گاهی استعداد عمومی شدن دارند».