احمد رأفت (+عکس) لندن در این روز‌ها میزبان نمایشگاهی از کارهای چهار هنرمند ایرانی است. این نمایشگاه در ساختمان متعلق به گروه صنعتی ایتالیایی فیات برگزار می‌شود و تا ۲۱ اکتبر می‌توان از آن بازدید کرد.
این نمایشگاه که برگزارکننده آن مونیکا کولوزی است، کارهایی از افشین ناغونی، رکسانا منوچهری، نهال رستمی و شادی رضایی را در بر می‌گیرد. افشین ناغونی در گفتگو با کیهان لندن می‌گوید «گفتگو در رابطه با این نمایشگاه یک سال پیش آغاز و بالاخره برگزار شد».
از افشین ناغونی در این نمایشگاه نقاشی، طراحی و یک چیدمان دیده می‌شود. وی در اشاره به این تنوع کاری می‌گوید: «من معمولا هم‌زمان روی چند پروژه و با سبک‌های مختلف کار می‌کنم چون آدم کم حوصله‌ای هستم و برایم مشکل است مدتی تنها به روی یک طرح و آن هم با همان سبک کار کنم». کارهای ارائه شده از افشین نوغانی برآمده از سه مجموعه متفاوت هستند.
یکی از این کارها که بلافاصله پس از ورود به‌نمایشگاه نظر بازدیدکننده را به خود جلب می‌کند چیدمان «علت و معلول» است. این چیدمان نقشه اسراییل است که بیننده می‌تواند در آن تغییر ایجاد کند. افشین در ادامه گفتگو با کیهان لندن در این باره توضیح می‌دهد: «مساله اسراییل و فلسطین همیشه برای من خیلی مهم بوده است. این کار نیز از چند سال پیش ذهن مرا مشغول کرده بود تا بالاخره به سرانجام رسید. این کار در حقیقت نوعی بازی سوزنی است و من بیننده را دعوت می‌کنم تا با فشار بر بخشی از این نقشه آن را تغییر دهد. اعتقاد من بر این است که ما اگر بخواهیم، می‌توانیم در آنچه در این دنیا اتفاق می‌افتد دخیل باشیم».
در بیشتر کارهای افشین ناغونی، زن در مرکز قرار دارد. این هنرمند در اشاره به این مساله می‌گوید: «من سال‌هاست در رابطه با استفاده ابزاری از زن چه در غرب و چه در جوامع اسلامی و جایگاهی که امروز زن در این فرهنگ‌ها دارد، کار می‌کنم چون معتقدم این مساله از اهمیت بسیاری برخوردار است».
اگرچه کارهای افشین ناغونی اشاره مستقیمی به ایران ندارند، ولی حال و هوای ایرانی در آنها دیده می‌شود. او در این رابطه می‌گوید: «نه تنها هنرمندان بلکه همه ما نتیجه یک سری تجربیات و مسیری هستیم که تا کنون پیموده‌ایم. بدون شک به دنیا آمدن و بزرگ شدن در ایران نه تنها در کاهای هنری من بلکه در شکل گرفتن شخصیت امروزی‌ام تاثیر بسیاری داشته است. با وجود اینکه ۲۰ سال است در لندن زندگی می‌کنم، قصد ندارم به هیچ وجه سال‌های قبل، سال‌هایی که در ایران زندگی می‌کردم را از یاد ببرم و مسلم است که این گذشته به نوعی در کارهای من دیده می‌شود».
یک هنرمند مهاجر چقدر از دنیای امروز خود و چقدر از جهان دیروزش در کارهایش الهام می‌گیرد؟ در پاسخ به این پرسش افشین ناغونی می‌گوید: «در خلق یک اثر هنری، حالا چه نقاشی باشد و یا نویسندگی، هنرمند تحت تاثیر آنچه در لحظه آغاز در ذهن‌اش می‌گذرد الهام می‌گیرد. راه دیگری هم وجود ندارد». افشین در ادامه می‌افزاید: «متاسفانه ما امروز درگیر مسائلی چون تبعیض، فقر، جنگ یا آزادی هستیم، در حالی که تکلیف ما با این مقولات باید خیلی وقت پیش معلوم شده باشد تا بتوانیم به مسائل مهم‌تر و پیچیده‌تری بپردازیم».
یکی از تابلوهای افشین ناغونی در این نمایشگاه با نام «کفش کودک» در باره جنگ است. افشین می‌گوید: «جنگ بیهوده است. ارنست همینگوی می‌گفت هیچگاه فکر نکن که جنگ با هر توجیهی جنایت نیست. و حق هم داشت. هیچ توجیهی برای جنگ که حاصل حرص و طمع انسان است، وجود ندارد. جنگ را می‌توان رنگ کرد تا زیبا جلوه کند مثلا به نام دمکراسی، آزادی یا دفاع از خود، ولی در نهایت برمی‌گردد به پول و قدرت».
نام این تابلو نیز از ارنست همینگوی گرفته شده است. این نویسنده آمریکایی زمانی که از او خواسته بودند داستانی در ۶ کلمه، البته به انگلیسی، بنویسد، نوشت: «کفش بچه برای فروش، که هرگز کسی آن را نپوشید». در این نقاشی غیر از لکه‌های طلایی، اثری از رنگ دیده نمی‌شود. افشین می‌گوید: «از مصالح ساختمانی مثل سیمان، خاک، سنگ و قیر استفاده کردم، و البته یک کفش بچه».
در این نمایشگاه، نهال رستمی با سری عکس‌هایی از مجموعه «آفرینش» حضور دارد. یکی دیگر از کارهای قابل توجه این هنرمند «خلسه» است. از مجموعه کارهای رکسانا منوچهری، سه‌گانه او با عنوان «آخرین شاهزاده» واقعا دیدنی است. شادی رضایی، دیگر هنرمند ایرانی ساکن لندن با سه مجموعه «من، من نیستم»، «هندسه درد» و «مراتب آزادی» در این نمایشگاه گروهی حضور دارد.
