روزنامه نیویورک‌پست به نقل از دو مقام عراقی که نام‌شان فاش نشده نوشته است که صدام حسین دیکتاتور پیشین عراق در زیرزمین دفتر نمایندگی عراق در سازمان ملل در نیویورک اتاق مخفی شکنجه دایر کرده بود.
بر اساس این گزارش٬ رئیس‌جمهوری پیشین عراق دستور ساخت این شکنجه‌گاه را در سال ۱۹۷۹و در آغاز به قدرت رسیدنش داده بود.
این شکنجه‌گاه در داخل ساختمانی ۵ طبقه بود و زیر نظر سرویس اطلاعاتی عراق (مخابرات) قرار داشت.
یکی از این دو مقام عراقی می‌گوید: «اتاق تاریکی بود٬ درهای آن به نحوی تعبیه و مستحکم شده بود که هیچ‌کس قادر به شکستن آنها نبود. نیازی به ضدصدا ساختن آن نبود و قرار نبود که صدای داد و فریادی از آنجا خارج شود».
به گفته این دو مقام عراقی٬ سرویس اطلاعاتی عراق در این اتاق، عراقی‌های ساکن آمریکا را برای حداکثر ۱۵ روز نگاه می‌داشت تا از آنها به عنوان اهرم نفوذ استفاده کند.
شکنجه‌هایی که توسط بازجویان سازمان اطلاعات و امنیت عراق (استخبارات) استفاده می شد شامل مواردی از جمله کشیدن ناخن‌ها و ضرب و شتم بود.
همکاری نکردن می‌توانست به مرگ یا بازگرداندن به عراق در قالب بسته‌بندی‌های دیپلماتیک ختم شود؛ بسته‌های بزرگی که به دلیل داشتن مهر دیپلماتیک هیچ‌کس اجازه باز کردن و یا بازرسی آنها را ندارد.
ساختمان دفتر نمایندگی عراق در نیویورک شبیه همه دفاتر سفارت‌خانه‌های عراق در سراسر جهان بود.
دفتر نمایندگی عراق در سازمان ملل در نزدیکی محل زندگی مایکل بلومبرگ٬ شهردار سابق نیویورک قرار داشت و به گفته این دو مسئول عراقی در سال ۲۰۰۳ پس از سقوط صدام حسین مورد هجوم نیروهای فدرال قرار گرفت.
این دو مقام عراقی معتقدند که همه مدارک جرم از بین برده شده‌اند. یکی از آنها می‌گوید: «پس از سقوط صدام حسین مأموران آمریکایی به اینجا آمدند و همه کامپیوترها را برداشتند و دیسک‌ها را از بین بردند٬ ما دولتی نداشتیم و آنها بر ما کنترل داشتند. یک سال بعد از آن به ما دستور بازگشت به عراق داده شد».
در سال ۲۰۱۴ زیرزمین این دفتر در بازسازی ساختمان به آشپزخانه تبدیل شد؛ بازسازی ساختمان حدود ۱۲۰ هزار دلار هزینه داشت.
به گفته دو منبع روزنامه نیویورک‌پست٬ قابل‌اعتمادترین ماموران اطلاعاتی و امنیتی صدام حسین به ساختمان نیویورک اعزام می‌شدند.
زیرزمین به سه قسمت جداگانه تقسیم شده بود؛ اتاق اداری٬ مرکز ارتباطات و بازداشتگاه که با در فلزی بزرگ از دو بخش دیگر مجزا بود و میله‌های فولادی سنگین اطراف آن را گرفته بود.
پنجره سقف ساختمان هم سیاه شده بود و بنابراین نیروهای هوایی آمریکا و ماهواره‌ها قادر به دیدن هیچ چیز نبودند.
در طول ریاست‌جمهوری صدام حسین از سال ۱۹۷۹ تا ۲۰۰۳ هر کس که مظنون به مخالفت با او بود زندانی٬ شکنجه و یا اعدام شد.
شمار دقیق اعدام‌شده‌ها مشخص نیست اما به گفته سازمان عفو بین‌الملل تنها در سال ۱۹۹۷ سه هزار نفر اعدام شدند. حدود ۳۰۰ هزار عراقی هم در طول زمامداری او ناپدید شدند.
