بازار داغ پیام‌رسان‌ها موجب می‌شود که بسیاری به دنبال حتی راه‌اندازی نمونه‌های جدیدی از آن باشند. بازاری که ده‌ها نمونه از این اپلیکیشن‌ها کاربران میلیونی دارند اما همچنان وقتی برنامه‌ای جدید با کاربردهای جدیدتر به بازار می‌آید شاهد اسباب‌کشی کاربران به برنامه جدید هستیم.
امروز شمار بیشترین کاربران «تلگرام» در ایران ثبت شده و سال‌ها بحث انتقال سرورهای این اپلیکیشن به ایران، با اهداف امنیتی و کنترل کاربران، همچنان با مخالفت صاحبان آن همراه بوده است.
این اپلیکیشن توانسته از هزار توی فیلترینگ جمهوری اسلامی گذر کرده و به راحت‌ترین و البته محبوب‌ترین برنامه پیام‌رسان در ایران بدل شود. روند رسیدن کاربران ایرانی به تلگرام هم مانند بسیاری دیگر از برنامه‌های مشابه بود؛ زمانی واتس‌اپ و زمانی دیگر وایبر در میان ایرانیان محبوب بودند اما به تدریج و با سختگیرانه‌تر شدن فیلترینگ به روی آنها، کاربران به تلگرام کوچ کردند. اما تلگرام نیز با محدودیت‌های خودش همراه است و هنوز امکان تماس تلفنی- ویدیویی را به کاربران خود نداده است.
امروز روزنامه‌های چاپ ایران، سازمان‌ها و برنامه‌های صدا و سیمای جمهوری اسلامی و حتی رهبر نظام هم برای خود کانال‌های تلگرامی به راه انداخته‌اند تا از رقبای خود در رساندن پیام‌ها و برنامه‌های خود به کاربران عقب نمانند.
یکی از مهمترین ویژگی‌های هر اپلیکیشن پیام‌رسان جدا از امکانات و امنیت، مساله عمومیت آن است. در واقع امروزه تعدادی دیگر از اپلیکیشن‌های مشابه که امکانات بیشتری داشته و همزمان امنیت بالایی هم دارند به بازار آمده‌اند که به دلیل فراگیر نبود در میان کاربران، چندان مورد استفاده قرار نمی‌گیرند. نمونه آن اپلیکیشن «وایر» است که با بالاترین درجه امنیت و بهترین کیفیت تماس اما هنوز به صورت عمومی استفاده نمی‌شود.
با این همه، هر چه درخواست‌ها بیشتر می‌شود مشکلات این برنامه‌ها نیز بیشتر نمایان می‌شوند؛ یکی مشکل صدا دارد، دیگری مشکل تماس ویدیویی، آن یکی امنیت ندارد، و دیگری فیلتر است. در این شرایط است که بازار همواره جایی برای برنامه‌های جدید باز می‌کند.
در حال حاضر یک رقیب جدید برای تلگرام و اپلیکیشن‌های مشابه پیدا شده که در صورت محدود شدن تلگرام، می‌تواند محل تماس جدید ایرانیان شود. البته به نظر می‌رسد محیط عامه‌پسند تلگرام و گروه‌های آن همچنان قدرت خود را حفظ کنند اما برقراری ارتباط با «پینگل» (Pinngle) هم چندان مشکل نیست.
اینکه این پیام‌رسان می‌تواند با امکانات موجود در ایران از جمله سرعت پایین اینترنت، تماس‌های صوتی و ویدیویی نیز برقرار کند قطعا یک خبر خوب برای کاربران در ایران است. پینگل حتی با ضعیف‌ترین تماس اینترنت (۲G) می‌تواند یک تماس رایگان با رزلوشن ۷۲۰P برقرار کند و امکان جابجایی فایل‌ها و پیام‌ها را به آسانی در 
اختیار کاربران خود قرار دهد. تمام پیام‌ها به صورت رمزگذاری شده ارسال می‌شوند تا امنیت کاربران را تامین کند. این امکانات می‌تواند دست کم کاربران «ایمو» را به پینگل کوچ دهد؛ این امکانات می‌تواند همان طور که سبب کوچ ایرانیان از وایبر شد، که زمانی محبوب‌ترین اپلیکیشن آنها بود، زنگ خطری برای تلگرام باشد که به دلیل کمبودهایش بخش بزرگی از مشتری‌های ایرانی خود را از دست بدهد.
یک امتیاز دیگر «پینگل» بهبود زمان استفاده از باتری تا ۱/۵ برابر کمتر از نمونه‌های مشابه است. امتیاز بزرگی که کمبود آن مشتری‌های تلگرام و دیگر برنامه‌های مشابه را کلافه می‌کند. در عین حال، هزینه تماس‌های خارج از اپلیکیشن در «پینگل» ارزان‌تر از دیگر برنامه‌ها مانند وایبر است و این حتی برای کاربران خارج از ایران نیز می‌تواند 
خبر خوبی باشد. یکی دیگر از مهمترین عواملی که می‌تواند «پینگل» را در میان ایرانیان محبوب کند میزان کم استفاده از پنهای باند اینترنت است؛ در جایی که شما اینترنت نامحدود ندارید وقتی اپلیکیشنی به شما وعده می‌دهد تا ۳۰ درصد کمتر از نمونه‌های مشابه لازم دارد، شاید دلیل کافی برای کوچ کردن به آن باشد.
این را هم باید گفت که صاحبان این شرکت (Zigma Telecom SIA) نیز مانند تلگرام، روس هستند. از این جهت شاید برخی در نگاه اول نخواهند به آن اطمینان کنند. اما «پینگل» از همین ابتدا برای کابران ایرانی برنامه‌ریزی کرده و در تنظیمات خود گزینه فارسی را نیز گنجانده است.
با همه اینها، هنوز هیچ ناظر مستقل و کسانی که در مورد امنیت این‌گونه برنامه‌ها به کند و کاو مشغول هستند پینگل را مورد بررسی کارشناسانه قرار نداده‌اند. این است که باید منتظر نظر کارشناسان ماند به ویژه آنکه وقتی این برنامه یک SSL ساده در نظر نگرفته است نمی‌توان به سادگی به تمام ادعاهای امنیتی آن اطمینان کرد.
