ناهید گرجی شنبه ۱۹ مهر ماه ۹۳ توسط نیروهای امنیتی مشهد در منزل خود بازداشت و برای آزادی‌اش وثیقه ۴۰۰ میلیارد ریالی صادر شد. وی که قادر به پرداخت این وثیقه گران نبود در زندان ماند و هم‌چنان در «بازداشت» به سر می‌برد. اعتراض نهادهای حقوق بشری ایرانی و بین‌المللی نیز تأثیری در وضعیت او نداشت.
نزدیکان ناهید گرجی تنها فعالیت وی را انتشار نظرهایش در شبکه‌های اجتماعی مانند فیس‌بوک، وایبر و واتس آپ عنوان می‌کنند و همین را علت بازداشت وی می‌دانند. از همین رو این واقعیت که به دلیل چنین فعالیتی که در جهان امروز یک موضوع عادی و بدیهی به شمار می‌رود، ناهید گرجی به زندان بیفتد، بسیار شرم‌آور است.
ناهید گرجی زنی مهربان، مادری فداکار و دلسوز است که برای دخترش هم پدری و هم مادری می‌کند با خصوصیات یک انسان ساده و بی ریا که واقعا معلوم نیست چه خطری ممکن است برای رژیم به وجود آورده باشد که او را دستگیر کرده و به زندان انداخته‌اند!
تنها ابزار ناهید برای ابراز وجود و عقیده، امکانات مجازی شبکه‌های اجتماعی بود که از درون خانه خود از آنها استفاده می‌کرد. وی نه حرف‌های براندازانه می‌زد و نه کسی را به چنین مواضعی تشویق می‌کرد بلکه فقط حرف‌های دل خودش و مردم را که آن هم در روزنامه‌های رسمی (عمدتا روزنامه‌های محلی خراسان) درج می‌شد بازگو می‌کرد.
اصل بیست و سوم قانون اساسی مقرر می‌دارد که: هیچ کس را نمی‌توان به صرف داشتن عقیده‌ای مورد تعرض و مؤاخذه قرار داد.
ناهید نه دست به اسلحه برد و نه در تظاهرات بازداشت شد. او حتی اعتقادی به مبارزه خشونت‌آمیز با رژیم نداشت. ولی جمهوری اسلامی با این همه نهادهای متعارف و موازی امنیتی و نظامی که داعیه مبارزه با امریکا و اسراییل دارد از سخنان یک بانوی خانه‌دار آن هم در دنیای مجازی می‌هراسد و وی را بازداشت می‌کند.
ناهید گرجی نه آزاری به کسی رسانده بود و نه به مبانی اسلام و نظام کاری داشت. او فقط در مورد مشکلات عینی جامعه که خود مسئولان رژیم نیز به آنها اعتراف می‌کنند، صحبت می‌کرد.
ناهید نه تنها عضو هیچ یک از تشکیلات برانداز و غیربرانداز و حتا اصلاح‌طلب داخلی و خارجی نبود بلکه از هیچ جریان دیگری هم هواداری نمی‌کرد. ناهید فقط صدای مردم دردکشیده خراسان بود.
جمهوری اسلامی اگر اندکی به قانون اساسی خودش اعتقاد داشته باشد باید هر چه زودتر وی را آزاد کند تا دخترش مانند سال‌های گذشته سال نو و نوروز را در کنار هفت‌سین با مادرش آغاز کند.
