۱۲۰ دانشجو و فارغالتحصیل دانشگاه صنعتی شریف در نامهای به وزیر علوم خواستار بررسی ادعای سرقت علمی در رساله دکترای حسن روحانی رییس دولت یازدهم شدند.
به گزارش خبرگزاری مهر در این نامه آمده است: «اگر ادعای کپیکاری در پایاننامه دکتری روحانی صحیح باشد، چه کسی حیثیت از دست رفته ایرانیان را، در صورت تأیید ادعای سرقت علمی ایشان، باز میگرداند؟»
این نامه خطاب به وزیر علوم میافزاید: «از جنابعالی و مجموعه تحت امرتان بخواهیم با جدیت نسبت به بررسی ادعای سرقت علمی در رساله دکتری آقای حسن روحانی اقدام کرده و در اسرع وقت، نتیجه نهایی را به اطلاع مردم شریف ایران و جامعه نخبگان دانشگاهی برسانید.»
اما و اگرها در مورد مدرک دکترای حسن روحانی از سال ۹۲ و از دور پیش انتخابات ریاست جمهوری آغاز شد.
آن زمان عدهای مدعی بودند حسن روحانی نمیتوانسته هم نماینده مجلس باشد و هم در انگلستان و در دانشگاه کلدونین گلاسگو در مقطع دکترا تحصیل کرده باشد.
در همین رابطه، به گزارش خبرگزاری تسنیم، در ۵ و ۸ بهمنماه ۱۳۹۱، وبگاه ایرانالکشنواچ، درباره مدرک دکترای حسن روحانی گمانهزنیهایی را مطرح کرد که بر اساس استعلام از دانشگاه گلاسگو بود. در حالی که روحانی با نام خانوادگی قبلی خود «فریدون» در دانشگاه کلدونین گلاسگو تحصیلکرده که دانشگاه دیگری است. در وبگاه هرالد اسکاتلند (The Herald)، در اخبار آرشیوی، نام حسن روحانی با فامیلی قبلیاش (حسن فریدون) Hassan Feridon در لیست دورهای دانشآموختگان دانشگاه کلدونین گلاسگو دیده میشود.
در تاریخ ۲۶ اردیبهشتماه ۱۳۹۲، ایرانالکشنواچ در پاسخ به ایمیل مرکز تحقیقات استراتژیک، ضمن اعلام نام صحیح دانشگاه، مدارکی را از وبگاه آن مرکز ارائه داده و مدعی شد که تحقیق و بررسی آنها موجب شده تا بیوگرافی رسمی حسن روحانی در وبگاه آن مرکز تصحیح شود. ایرانالکشنواچ، این مطلب را پس از ۳۲ روز از دریافت توضیحات و اعتراض آن مرکز منتشر کرد. در تاریخ ۲۷ خردادماه ۱۳۹۲، وبگاه رسمی دانشگاه کلدونین گلاسگو اعلام کرد که «رییسجمهور آینده ایران» در گذشته با نام «حسن فریدون» در آن دانشگاه تحصیلکرده و مدرک کارشناسی ارشد و دکترای خود را به ترتیب در سالهای ۱۹۹۵ و ۱۹۹۹ اخذ کرده است. در تاریخ ۲۷ تیرماه ۱۳۹۲، دانشگاه کلدونین گلاسگو رسما ویدئویی را از لحظه اهدای مدرک دکترای تخصصی به روحانی منتشر کرد. بدین ترتیب غائله نخست در مورد مدرک دکترای حسن روحانی خوابید.
اکنون برخی ظاهرا با ارائه سند اثبات کردهاند که بخشهای زیادی از رساله دکترای روحانی «کپی» شده است.
از سوی دیگر در گزارشی که در سال ۲۰۱۳ منتشر شده، با اشاره به بررسی کارشناسان دانشگاه گلاسکوی اسکاتلند که آقای روحانی مدرک دکترای خود را از آن گرفته، آمده است: «حسن روحانی بخشهایی از رساله دکترای خود را از روی کتاب محمدهاشم کمالی، رییس مرکز بینالمللی مطالعات پیشرفته اسلامی سرقت کرده است.» بر طبق این گزارش، اعتراضات فراوانی در این زمینه صورت گرفته و بسیاری از افراد خواستار لغو مدرک دکترای حسن روحانی شدهاند. به دنبال این اعتراضات بود که همان ایام چارلز مکگی، سخنگوی دانشگاه کلدونین گلاسکو از دستور کار قرار گرفتن بررسی تقلب علمی در رساله دکترای حسن روحانی خبر داد و اعلام کرد که این مسئله را به صورت جدی دنبال خواهد کرد.
در هفتههای گذشته نیز تعدادی از دانشجویان ایرانی ساکن آمریکا به تکاپو افتادهاند تا یک بار دیگر پرونده علمی حسن روحانی را بررسی کنند تا مشخص شود ادعای سرقت علمی تا چه اندازه تهمت و تا چه اندازه حقیقت دارد.
این دانشجویان با انتشار اطلاعیهای نوشتند: «در روزهای گذشته و بنا بر برخی اخبار قدیمی رسانههای غربی (مربوط به سال ۲۰۱۳) ادعاهایی در فضای مجازی منتشر شده که به اصالت مدرک دکترای رشته حقوق آقای حسن فریدون (روحانی) در دانشگاه کلدونین گلاسکو (واقع در اسکاتلندِ بریتانیا) خدشههایی وارد کرده و آن را حاوی سرقت علمی دانستهاند. نظر به اهمیت فوقالعاده بالای این گونه مباحث در فضای بینالمللی و داخلی، قصد داریم با استفاده از روشهای علمی و مراجع دانشگاهی به قضیه ورود کنیم. در قدم اول، در تلاش هستیم برترین نرمافزار Plagiarism detection یا تشخیص سرقت علمی را از طریق دانشگاه ایالتی آیوا تأمین کرده و به نسخه کامل و اصلی این رساله دکترا (که بر اساس اقوال مختلف حدود ۴۵۰ یا ۵۰۰ صفحه است) دست یابیم: «The flexibility of Shariah (Islamic Law) with reference to the Iranian Experience» «انعطافپذیری شریعت (احکام اسلامی) با رجوع به تجربه ایرانی.»
پس از چند روز این دانشجویان با انتشار دومین اطلاعیه از راهاندازی یک پایگاه اینترنتی خبر دادند.
اکنون این افراد معتقدند با بررسیهای انجام شده بخشی از رساله روحانی با تغییرات ناچیز از روی کتاب ضیاءالدین سردار (منتشر شده در سال ۱۹۸۵) کپی شده است از جمله تغییرات ناچیزی که پس از کپیکاریِ متن اصلی اعمال شده، تبدیل واژه Shari’ah به Shariah واژه past به distant عبارت a Muslim people به Muslims و واژه civilisation به civilization بوده است. همچنین بخشهایی از آن با تغییرات ناچیز از روی کتاب شریف فاروق (منتشر شده در سال ۱۹۸۵) کپی شده است. از جمله تغییرات ناچیزی که پس از کپیکاریِ متن اصلی اعمال شده افزودن کلمات ultimate goals تبدیل واژه Qur’an به Quran و افزودن S A W (صلی الله علیه و سلم) جلوی نام پیامبر اسلام بوده است.