روشنک آسترکی- روز پنج شنبه ۱۹ مارس و در آستانه نوروز که جشن باستانی و ملّی افغانستان نیز هست، فرخنده، دختر ۲۷ ساله افغانستانی در مرکز شهر کابل، پایتخت افغانستان و به اتهام پاره کردن و آتش زدن قرآن بدون هیچ‌گونه شکایت و دادرسی رسمی توسط مردانی خشمگین مورد ضرب و شتم شدید قرارگرفت، پیکر نیمه جانش در وسط خیابان قرار گرفت و خودروها از روی او گذشتند و در نهایت پیکر بی‌جان او به آتش کشیده شد.
تصاویر و فیلم‌های این حادثه به سرعت در شبکه‌های اجتماعی منتشر و موجی از انزجار و اعتراض در میان مردم افغانستان و بسیاری از مردم جهان در پی‌داشت. زنان افغانستان سال‌هاست با انواع خشونت خانگی و اجتماعی مواجه هستند و در بسیاری موارد حقوق انسانی آنها پای‌مال می‌شود. در همین زمینه کیهان لندن گفتگویی اختصاصی با گلچهره یفتعلی، فعال حقوق زنان افغانستانی و رییس سازمان همیاری زنان افغانستان در هلند داشته است.
خانم گلچهره یفتعلی معتقد است این حادثه فجیع به این علت بازتاب گسترده‌ای داشت که جوانانی که در آنجا حضور داشتند با موبایل‌های خود عکس و فیلم برداشته و منتشر کردند و د رعین حال این حادثه تکان‌دهنده در مرکز شهر و در برابر چشم پلیس و در محل تجمع شهروندان کابل انجام گرفت. او می‌گوید: شاید در طول این سه دهه جنگی که در افغانستان است جنایت‌های بدتری هم صورت گرفته باشد اما یا کسی شاهد نبوده یا تکنولوژی آن‌قدر پیشرفته نبود که بقیه این جنایت‌ها را ببیند.
گلچهره درباره وضعیت زنان در افغانستان که با روی کار آمدن طالبان در سال ۱۹۹۵ به شدت مورد آزار و اذیت و انزوا قرار گرفتند می‌گوید: بیشترین تشویشی که ما زنان داشته‌ایم و داریم نبود امنیت است. ما احساس امنیت در افغانستان نمی‌کنیم و دولت درطول این سال‌ها نتوانسته امنیت نسبی را به افغانستان بیاورد. از دیگر تشویش‌هایمان جامعه سنتی و مرد سالاری و زن ستیزی در افغانستان است».
متن کامل این گفتگو را در کانال شنیداری کیهان لندن بشنوید.
