وضعیت فرزندم بهنام ابراهیم‌زاده نگران کننده است، به حمایت و پشتیبانی همگان نیاز داریم.
من رحمان ابراهیم‌زاده پدر بهنام ابراهیم‌زاده هستم. پسرم (اسعد) بهنام یک فعال کارگری، مدافع حقوق کودک و حقوق انسان‌هاست. او از ٢٢ خرداد سال ٨٩ تا کنون در زندان است. او متولد سال ۵۶ است و بهترین سال‌های زندگیش را در زندان می‌گذراند. این پنجمین نوروز بود که بهنام در کنار ما نبود و در اسارت بسر می‌برد.
بهنام به خاطر مبارزاتش ابتدا به ٢٠ سال زندان محکوم شد و بعد از اعتراض فراوان، این حکم به ۵ سال تقلیل یافت. اکنون با وجود سپری شدن مدت محکومیت‌اش دو باره در دی ماه سال گذشته از سوی شعبه ١۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی و با اتهامات جدیدی چون «تبانی با سازمان مجاهدین از داخل زندان» و «تبلیغ علیه نظام از طریق ارتباط با احمد شهید، گزارشگر ویژه سازمان» با پرونده جدیدی به ٩ سال و ۴ ماه حبس محکوم شده است.
بهنام طی نامه‌ای ضمن اینکه حق خود دانست که مدافع حقوق کارگر ، حقوق کودک و حقوق انسان‌ها باشد، تمامی اتهامات وارده را یک پاپوش دوزی دانسته و هر گونه ارتباط با سازمان مجاهدین را تکذیب کرده است.
من به عنوان پدر بهنام باید بگویم که ما به عنوان خانواده‌ای که فرزندمان به عنوان مدافع حقوق کارگر و کودک محبوب است و هر روز از سوی انسان‌های آزادی‌خواه و انسان‌دوست، از او خبر گرفته می‌شود، وظیفه خود می‌دانیم که افکار عمومی را از وضع فرزند دلبندمان که چنین زیر فشار و شکنجه است مطلع نگاهداریم. ما از کسانی که جویای وضع بهنام و خانواده‌اش می‌شوند نمی‌پرسیم که به چه جریان سیاسی‌ای مربوطند، برای ما نفس اطلاع‌رسانی و رساندن صدای بهنام و بهنام‌ها به مردم مهم است. بنا بر این من نیز هم‌چون بهنام اتهامات وارده به بهنام و وجود هر گونه ارتباطی بین بهنام و سازمان مجاهدین را تکذیب می‌کنم و این اتهامات را یک پاپوش دوزی در حق فرزندمان و خودمان می‌دانم.
بهنام اکنون در بند ٢ زندان رجایى شهر معروف به دارالقرآن، که یک بند ویژه مذهبى است و در آن نماز جماعت و خواندن قرآن اجبارى است، به سر می‌برد. او که نه دزد است و نه جنایتی کرده است، در کنار زندانیان عادی نگاهداری شده و به خاطر تهدیدات جانی‌ای که شده، هیچ امنیتی ندارد و همه خانواده نگرانش هستیم. به ویژه بهنام از نظر سلامتی نیز وضعیتی بدی دارد. از درد آرتروز گردن رنج می‌برد و انفرادی کشیدن‌های طولانی و فشارهای مستمر داخل زندان باعث شده که دچار خون‌ریزى معده و کلیه شود و مقامات زندان او را از امکانات درمانی و حتی از دریافت داروهای مسکن محروم کرده‌اند.
و همه این مشکلات در حالیست که نیمای عزیز من و تنها فرزند بهنام با بیماری سرطان خون دست و پنجه نرم می‌کند و در این وضعیت او نمی‌تواند کنار فرزند و همسرش باشد و حتی از ملاقات با آنان محروم است. بدین ترتیب بهنام تحت شکنجه و اذیت و آزار هر روزه قرار دارد. و همراه با بهنام فرزند و همسرش و همه ما مورد آزار و شکنجه قرار داریم.
من همین جا ضمن قدردانی از همه انسان‌های آزادی‌خواه، همه تشکل‌های کارگری مدافع کارگر که احوالپرس بهنام و ما بودند و همه سازمان‌های جهانی به خاطر دفاع از بهنام و دفاع از خواست‌ها و اعتراضات بهنام تشکر و قدردانی می‌کنم. به باور من ما همه می‌توانیم به کمک یکدیگر و با اعتراض‌مان به این وضعیت، این فشار را از روی بهنام و بهنام‌ها برداریم. می‌دانید وضعیت بهنام نگران کننده است. جانش در خطر است. ما خانواده بهنام نیاز به حمایت وسیع شما داریم. از شما درخواست داریم که به هر شکلی که می‌توانید از بهنام و از خواست ما که خواست آزادی او و همه دربندان است، حمایت کنید. به حکم ٩ سال و ۴ ماه بهنام اعتراض کنید و خواستار لغو فوری این حکم و آزادی او از زندان شوید. ما خانواده بهنام انتظار داریم هم‌چنان به حمایت‌هایتان از ما ادامه دهید ، تا بهنام را آزاد کنیم.
رحمان ابراهیم‌زاده
پدر بهنام ابراهیم‌زاده
١٧ فروردین ٩۴
