در حالی که قرار بود سه طرح حمایت از تولید در سال ۱۳۹۶ با اعتباری حدود ۵۰ هزار میلیارد تومان از سوی دولت عملی شود، به نظر میرسد این طرحها عقیم مانده و دولت ارادهای برای انجام آنها ندارد.
طرح ۲۰ هزار میلیارد تومانی «رونق تولید» به منظور بهبود وضعیت فعلی ۱۵ هزار واحدهای تولیدی، طرح ۱۰ هزار میلیارد تومانی برای «نوسازی و بهسازی ۵ هزار واحد صنعتی» و نیز طرح ۱۰ هزار میلیارد تومانی به منظور «حمایت از تولید و اشتغال ۱۰ هزار بنگاه اقتصادی و تامین مالی ۶ هزار واحد نیمهتمام با پیشرفت فیزیکی حداقل ۶۰ درصد»، سه بسته حمایتی از تولید کشور در سال ۱۳۹۶ بود.
با نزدیک شدن به آخرین هفتههای سال ۹۶ تاکنون تنها آمار دقیقی از پرداخت تسهیلات بانکی به واحدهای تولیدی در طرح ۲۰ هزار میلیارد تومانی رونق تولید ارائه شده و هیچ آماری در ارتباط با پرداخت و یا اختصاص تسهیلات مربوطه در طرح نوسازی و بهسازی صنایع و نیز طرح پرداخت تسهیلات به منظور حمایت از تولید و اشتغال ۱۰ هزار بنگاه اقتصادی و تامین مالی ۶ هزار واحد نیمهتمام مربوطه از سوی دولت منتشر نشده است.
البته این موضوع تنها مربوط به برنامههای حمایت از تولید دولت روحانی در سال ۹۶ نیست و در سال ۹۵ نیز وضعیتی مشابه وضعیت امسال بر سرنوشت بخش تولید حاکم بوده است.
در همین رابطه حسین راغفر، تحلیلگر مسائل اقتصادی، گفته بود: «دولت میگوید سال گذشته (سال ۹۵) ۱۶ هزار میلیارد برای تولید اختصاص داده ولی واقعیت این است که هیچ گزارشی مبنی بر اینکه این ۱۶ هزار میلیارد چه سرنوشتی پیدا کرده وجود ندارد. مشخص نیست این هزینه چه نتایجی در پی داشته است و چقدر اثربخش بوده است. هیچ تصویری از چگونگی عملکرد این تخصیص اعتبار وجود ندارد.»
گفتنی است وعدههای حسن روحانی برای حمایت از تولیدکنندگان داخلی در دولت دوازدهم نیز با عملکرد این دولت همخوانی ندارد.
جالب اینکه بر اساس گزارشها صادرات کالاهای کارخانهای در سال ۱۳۹۵ به میزان ۱۵ درصد نسبت به سال ۱۳۹۴ کاهش داشت و در شش ماهه اول ۱۳۹۶ به میزان ۵ درصد دیگر کمتر از شش ماهه مشابه سال قبل بود.
روحانی ۲۲ اردیبهشتماه ۹۶ و در زمان تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری گفته بود: «روستاهای مرزی باید تولیدکننده و استانهای مرزی صادرکننده شوند. اگر استانهای ما صادر کننده شوند، جلوی قاچاق گرفته میشود.»
این در حالیست که تکیه بر شعارها و وعدههای اقتصادی حسن روحانی یکی از برجستهترین روشهای حامیان روحانی در جهت تبلیغ برای دولت او بوده است.
سهیلا جلودارزاده، نماینده اصلاحطلب مردم تهران در مجلس شورای اسلامی، اسفندماه ۹۵ و در حمایت از روحانی گفته بود: «در سالهای گذشته عمدی در کار بوده که صنعت و معدن و تجارت به توفیقات خود دست نیابد اما الان آن دوره گذشته است. در دولت قبل زیرساختهای اقتصادی از بین رفته، کاهش ارزش پول ملی و فساد و … به کشور لطمه زده است اما اگر میخواهیم بچههایمان در رفاه باشند و مشکلاتشان حل شود باید خدمت به تولیدکننده و حمایت از آن را وظیفه خود بدانیم.»
از سوی دیگر مصطفی کواکبیان، عضو اصلاحطلب کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی، تیرماه ۹۶ در سفر به نیشابور در جمع مردم گفته بود: «در شرایطی که جهان پیرامون ما مملو از برخی توطئهها و طراحی دشمنیها علیه ماست، معقولانهترین کار برطرف کردن مشکلات مردم به ویژه تنگناهای معیشتی و امثال آن است و باید بدانیم حمایت از دولت روحانی برای حل مشکلات تولید و اشتغال است.»
اما اکنون حامیان حسن روحانی که در هفتههای پیش و پس از انتخابات ریاست جمهوری برای پیروزی او سینه سپر کرده بودند، با وجود عملکرد ناکارآمد او و دولتش سکوت اختیار کرده و در مقابل رایهایی که به واسطه تبلیغات آنها به صندوق ریخته شد و وعدههایی که دادند هیچ مسئولیتی را به عهده نمیگیرند.