نگاهی به آنچه اعم از خبر و گزارش درباره «تفکیک جنسیتی» در رسانه‌ّ‌ها منتشر می‌شود این تصور را به وجود می‌آورد که گویا «تفکیک جنسیتی» یک موضوع زنانه است و می‌بایست آن را جزو مشکلات زنان طبقه‌بندی کرد.
یادآوری می‌شود که «تفکیک جنسیتی» مثل بسیاری از پدیده‌های دیگر در ایرانِ امروز یک مشکل نوظهور است. بسیاری از معضلاتی که جامعه ایران با آن دست به گریبان است، زاییده نظام سیاسی و اقتصادی حاکم بر کشور است. مشکل حجاب، تفکیک جنسیتی، فرار مغزها، بی‌ارزش شدن پول ملی، تحریم‌ها، بی‌اعتباری ایران در جهان و ده‌ها مورد دیگر نه جزو مشکلات طبیعی که ممکن است هر جامعه‌ای به آنها گرفتار آید، بلکه معضلاتی هستند که جمهوری اسلامی به دلیل اعتقادات مذهبی و ایدیولوژیک بر کشور تحمیل کرده است. به همین دلیل وقتی علت این مشکلات از میان برداشته شود، طبیعتا معلول‌ها نیز به تدریج محو می‌شوند و جامعه در برابر مشکلات طبیعی قرار می‌گیرد و انرژی خود را صرف کاهش و یا حل آنها می‌کند.
در این میان، روند جدا کردن زنان و مردان در فعالیت‌های اجتماعی که پیدا و پنهان پیش برده می‌شود و هدف ایدیولوژیک آن خانه‌نشین کردن زنان و بیرون راندن آنها از صحنه‌ّای اجتماعی است، اگرچه در عمل امری ناشدنی است، اما کاملا مستقیم به مردان نیز مربوط می‌شود زیرا هر اندازه زنان بیشتر زیر فشار قرار بگیرند به همان اندازه فشار بر همه جامعه و در نتیجه بر مردان نیز افزایش می‌یابد. به همین دلیل به سود همه جامعه است که مردان و زنانش، مشکلات از جمله جدایی و تفرقه بین دو جنس را «تفکیک جنسیتی» نکنند!
[کیهان لندن؛ دوره جدید شماره ۱۴]
