در حالی که قانون اساسی جمهوری اسلامی درهای وزارت و ریاست جمهوری را فقط به روی «رجل سیاسی» گشوده است و حکومت ایران اجازه نمی‌دهد زنان به مقامات کلیدی کشور برسند و در حالی که بین وزرای کابینه حسن روحانی برخلاف قول‌هایی که داده بود هیچ زنی حضور ندارد، در امارات متحده عربی با اضافه شدن سه زن به کابینه شمار وزرای زن به ۹ تن رسید.
محمد بن راشد آل مکتوم، نخست‌وزیر امارات و حاکم دبی در توییتر خود از تعیین وزیران جدید و ایجاد وزراتخانه‌‌های تازه در این کشور خبر داد.
عمر بن سلطان، ۲۷ ساله به عنوان وزیر دولت در هوش مصنوعی (این منصب برای اولین بار در امارات اعلام می‌شود)، نوره کعبی به عنوان وزیر فرهنگ و توسعه اجتماعی، ناصر بن تانی الهملی به عنوان وزیر منابع انسانی و اسکان و نهیان بن مبارک به عنوان وزیر تسامح (بخشش و گذشت) معرفی شدند.
همچنین عبدالله محمد بن طوق دبیرکل شورای وزیران، عبدالرحمن العویس وزیر مشاور در امور شورای ملی، سهیل المزروعی وزیر صنعت، حصه بنت عیسی بوحمید وزیر توسعه اجتماعی، ساره امیری وزیر علوم پیشرفته و احمد بالهول به عنوان رییس منابع انسانی معرفی گشتند.
پیش از این هفت زن دیگر در کابینه امارات متحده عربی مشغول به کار بودند. در سال ۲۰۱۶ نیز امل قبیسی اولین زنی است که در امارات متحده عربی به ریاست مجلس این کشور رسید.
ساره امیری، دختر ایرانیتبار و بلوچ و اهل سیستان و بلوچستان است. همزمانی این تغییرات در کابینه امارات و اصلاحات در حوزه زنان در کشور عربستان این سوال را در ذهن تداعی می‌کند که جایگاه مطالبات زنان ایران در جمهوری اسلامی ایران که این حقوق را پیش از وقوع انقلاب و برپایی جمهوری اسلامی در ایران داشتند، کجاست؟
