بهنام منصوری – چندین سال است که این دکور، با مبلمان و چیدمان خاص اثاثیه خود، هنگام پخش از صدا و سیمای جمهوری اسلامی، از ضربه و نفوذ دستگاه‌های اطلاعاتی نظام در بین اپوزیسیون رژیم خبر می‌دهد.
الماسی برای فریب
اولین بار تصویر این اتاق تحت مستندمصاحبه‌ای با عنوان «الماسی برای فریب» حول موضوع نفوذ «سردار محمدرضا مدحی» به عنوان عامل وزارت اطلاعات، در میان اپوزیسیون خارج از کشور تنظیم شده بود.
مدحی عمق نفوذ خود در این پروژه را در سطح جلسه با هیلاری کلینتون وزیر امور خارجه وقت آمریکا، جو بایدن معاون اوباما و دنیس راس نماینده ویژه اوباما در خاورمیانه و نیز نمایندگان سران دولت‌های فرانسه و اسراییل بیان می‌کند.
همچنین علیرضا نوریزاده به همراه محسن مخملباف، مهرداد خوانساری، عبدالله مهتدی و امیرحسین جهانشاهی از جمله کسانی هستند که نامشان در مستند آورده و نشست‌های مدحی با ایشان نمایش داده شد.
هدیه برگشتی
درست یک سال بعد از پخش مستند مربوط به سردار مدحی، اتاق نفوذ جمهوری اسلامی با همان دکور و اثاثیه، شاهد فرد کمتر شناخته شده‌ای به نام «سیدرضا دنیادیده شیران» بود.
شیران در این مستند تاکید می‌کند که نقش واسط جنبش سبز داخل کشور و اپوزیسیون خارج را برای تاسیس روزنامه و تلویزیون «کلمه» در لبنان بازی می‌کرده است.
شیران پس از نفوذ در میان گروه‌های اپوزیسیون، هدف از تاسیس رسانه‌های سمعی و بصری در لبنان در حمایت از جنبش سبز داخل کشور را «ایجاد جریان فتنه شیعی- شیعی» با هدایت عربستان سعودی و با هدف «احیای مرکزیت و مدیریت اغتشاش در جمهوری اسلامی» معرفی کرد.
مثلث
در اسفند ۹۱، ۹ ماه بعد از پخش مستند «هدیه برگشتی»، اتاق نفوذ وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی شاهد حضور محمود زمانی تحت مستندی با نام «مثلث» است که به گفته خودش « بخش مهمی از پروژه‌های سیاسی- امنیتی و اطلاعاتی غرب و نقطه ثقل سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا و انگلیس» بوده است.
صدا و سیمای جمهوری اسلامی با انتشار صحبت‌های محمود زمانی، مدعی شد که تماس با مهدی کروبی «ویژگی مهمی» بوده که محمود زمانی را به «نقطه توجه و ارزش برای ضدانقلاب» تبدیل کرده است. در این مستند نیز به نام‌های افرادی مانند علیرضا نوریزاده، امیرحسین جهانشاهی، رامین عسگرد و… اشاره شده که در مقایسه با نام‌های آمده در مستندهای قبلی، نکته قابل تاملی است.
آریاسب باوند
بعد از حدود ۵ سال، اتاق نفوذ جمهوری اسلامی شاهد حضور فرد دیگری بود. آریاسب باوند که پس از خروج از ایران در سال ۹۴ و تاسیس حزب اتحاد، به یک باره در بهمن ۹۶ برای رهبری «فراخوان‌های آشوب و اعتراض» وارد ایران می‌شود. باوند در این مستندمصاحبه، خود را بریده از اپوزیسیونی می‌نامد که قصد تجزیه ایران را داشته‌اند.
نکته قابل تامل در این مستند مصاحبه، آن است که برخلاف سه نفر قبلی که تاکید بر هدایت توسط وزارت اطلاعات را داشته‌اند، باوند همچنان خود را در قالب یک مخالف رژیم معرفی می‌کند تا بلکه برای فردای بعد از آزادی همچنان کارکرد خود را داشته باشد. همچنین به نظر می‌رسد پروژه جدید نفوذ جمهوری اسلامی، حول چهره‌هایی از میان خود اپوزیسیون شکل گرفته نه چهره‌های داخلی چون مدحی، شیران و زمانی که سناریوی نفوذ ایشان برای خارج نشینان رو شده است.
ترفند بعدی چیست؟ نفر بعدی کیست؟!
حدود یک سال پیش بود که یک فایل صوتی ظاهرا از «جلسه محرمانه مقامات اطلاعاتی جمهوری اسلامی درباره اپوزیسیون» منتشر شد. شهرام همایون، مدیر و برنامه‌ساز تلویزیون «کانال یک»، با پخش این صوت در برنامه خود بر «شکست اپوزیسیون» تاکید کرد. اما مهمترین نکته در این فایل صوتی، اشاره به نام افرادی است که «با کمترین تطمیع» در میان مخالفان به ایجاد «شکاف» می‌پردازند. نیروهایی بعضا ناشناخته که هر لحظه امکان دارد پس از ایجاد اختلال در میان مخالفان خارجی جمهوری اسلامی، به دامان نظام برگردند.
همچنین موضوع مهم دیگری که از این صوت می‌توان دریافت، سوء استفاده رژیم از «سلطنت‌طلبان» در «پروژه نفوذ» جمهوری اسلامی است. سخنران این جلسه در فایل صوتی که ظاهرا لو رفته است با تاکید بر اینکه «سلطنت‌طلبان بازی‌خورشان عالی» است مدعی می‌شود که این گروه در «مشت» نیروهای اطلاعاتی است!
به نظر می‌رسد در ماه‌های اخیر که تلاش شده تا حول شاهزاده رضا پهلوی به عنوان نقطه پرگار، جبهه واحدی تشکیل شود، جمهوری اسلامی نیز تمام تلاش خود را برای ترفند و «نفوذ» به کار گرفته تا افراد گروه‌های موسوم به «سلطنت‌طلب» را شناسایی کرده و علیه اپوزیسیون به کار بگیرد.
لازم به یادآوری است که همین ترفندهای جمهوری اسلامی از جمله بدل زدن و گروه‌سازی و تطمیع که برخی افراد اپوزیسیون نیز به دام آن غلتیدند، در کنار حجم سنگین تبلیغ و تفرقه (گسیل اصلاح‌طلبان به خارج کشور) یکی از دلایلی است که سبب شده طیف‌های مختلف اپوزیسیون تا کنون نتوانند حول براندازی نظام با یکدیگر متحد شوند. این نوار ظاهرا لو رفته را نیز می‌توان در همین جهت ارزیابی کرد.
