تجمع اعتراضی غرفه‌داران بازارچه ساحلی بندرترکمن، تجمع اعتراضی کارگران فاز ۲ پالایشگاه آبادان، تجمع اعتراضی مربیان مهدکودک و پیش دبستانی و تجمع اعتراضی کارگران راه آهن کرج تنها نمونه‌هایی از اعتراضات و تجمع‌هایی بوده که در ۲۴ گذشته و از صبح سه‌شنبه دوم اردیبهشت تا ظهر چهارشنبه در شهرهای مختلف ایران برگزار شده است.
کارگران راه آهن کرج نیز روز سه‌شنبه اعتصاب کردند و با بیان اینکه از دی‌ماه گذشته تا کنون حقوق دریافت نکرده‌اند گفتند که برای جلوگیری از اعتصاب و اعتراض، کارفرما نیمی از حقوق بهمن‌ماه را به حساب کارگران ریخته اما آنها همچنان دو ماه و نیم حقوق و مزایای شغلی طلبکار هستند.
کارگران مترو اهواز که ماه‌هاست با بلاتکلیفی شغلی و مشکلات معیشتی روبرو هستند روز سه‌شنبه ۲ اردیبهشت ۱۳۹۹ تجمع اعتراضی برگزار کردند. با گذشت بیش از یک سال از متوقف شدن پروژه قطار شهری اهواز هنوز مطالبات کارگران بیکار شده این پروژه عمرانی پرداخت نشده است.
یکی از کارگران معترض گفته است: «تعدادی از کارگران قطار شهری اهواز برای دریافت مطالبات خود به اداره کار شکایت کرده‌اند و گروهی دیگر ترجیح داده‌اند به صورت توافقی به امید بازگشت به کار مطالبات خود را دریافت کنند.
همزمان در یاسوج مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد رانندگان اتوبوس شهری در اعتراض به به عدم پرداخت ماه‌ها حقوق و حق بیمه مقابل شهرداری و استانداری تجمع اعتراضی برگزار کردند.
یکی از رانندگان اتوبوس‌های شهری گفته است که «ما ۷ ماه حقوق طلب داریم که سه ماه از این معوقات شامل ماه‌های دی، بهمن و اسفند سال می‌باشد۹۷ و چهار ماه دیگرش به ماه‌های آذر، دی، بهمن و اسفند سال ۹۸ بر می‌گردد. حق بیمه این ماه‌ها، عیدی، سنوات و حق مرخصی‌های ما را نیز پرداخت نکرده‌اند و تابستان گذشته نیز سه ماه بیکار بوده‌ایم.»
در شوشتر نیز جوانان بیکار در اعتراض به استخدام غیربومیان در شرکت صنایع جانبی نیشکر در مقابل این کارخانه تجمع اعتراضی برگزار کردند اما ماموران حراست مجتمع با آنها درگیر شدند و جوانان را مورد ضرب و جرح قرار دادند.
در بخشی از این نامه آمده است که «فقط صدای کارگران هست که به جایی نمی‌رسد و گوش شنوایی نیست که حرف کارگران را گوش بدهد. چرا ما کارگران موقع انتخابات و رای دادن ارزشمند می‌شویم برای نظام و جمهوری اسلامی؟ آیا ما جزو مردم این مملکت نیستیم و نمی‌باشیم؟ آقایان نمایندگان مجلس کجا هستید؟ چرا به داد کارگران نمی‌رسید؟ در این دوران سخت کُرونا که همه از کار بیکار شده‌ایم و در منزل به سر می‌بریم، آن از تعیین حقوق برای کارگران، که فقط کارفرما را در نظر گرفتن و کمک‌های دولت هم که فقط نصیب ما کارگران نشده لااقل حقوق عقب‌افتاده خودمان را بگویید پرداخت کنند.»
مربیان مهدکودک و پیش دبستانی نیز نسبت به ادامه بلاتکلیفی معیشتی‌شان به دلیل عدم پرداخت مقرری بیمه بیکاری معترضند و به علت نداشتن امنیت شغلی نگران هستند. مربیان مهد کودک و پیش‌دبستانی از ابتدای اسفندماه به دلیل شیوع کُرونا و تعطیلی مهدکودک‌ها و پیش‌دبستانی‌ها بیکار هستند اما چون استخدام رسمی نشده‌اند مشمول حقوق بیکاری نمی‌شوند.
روز سه‌شنبه دوم اردیبهشت همچنین کارگران مجموعه رستوران‌های پارس در بوشهر نیز در اعتراض به دریافت نکردن دو ماه حقوق در مقابل فرمانداری این شهر تجمع کردند.
همزمان جمعی از غرفه‌داران بازارچه ساحلی بندرترکمن برای اعتراض نسبت به بلاتکلیفی معیشتی مقابل فرمانداری شهرستان ترکمان در استان گلستان اجتماع کردند.
یکی از غرفه‌داران حاضر در تجمع به گفته است: «پارسال به سبب وقوع سیل و امسال به دلیل شیوع کُرونا، فروش نوروزی نداشته و از این بابت بسیار متضرر شدیم اما دولت هیچ حمایتی از این کسبه نمی‌کند.»
جمعی از کارگران فاز ۲ پالایشگاه آبادان (شرکت آریا دژ البرز) نیز روز سه‌شنبه برای اعتراض به بلاتکلیفی شغلی و معیشتی دست به تجمع مقابل این پالایشگاه زدند.
کارگران معترض می‌گویند از اسفندماه سال گذشته همزمان با شیوع بیماری کُرونا کارگاه از سوی پیمانکار تعطیل و کارگران مرخص شدند و قرار بوده با فعالیت مجدد این پروژه کارگران به کار بازگردند. اما شرکت آریا دژ البرز با شروع کار دوباره شرکت نه تنها نیروهای غیربومی را به کار بازنگردانده بلکه ۲۰ نیروی بومی را نیز اخراج کرده است. این در حالیست که کارگران شاغل در این شرکت بخشی از حقوق بهمن ماه گذشته و حقوق، عیدی و مزایای شغلی اسفند ماه گذشته را نیز دریافت نکردند.
همچنین نایب رئیس کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی نیز درباره وضعیت کارگران بیکار شده این صنف به دلیل شیوع کُرونا گفته که: «حدود یک میلیون و ۲۰۰ هزار کارگر از ابتدای اسفند ماه درآمدی نداشته‌اند و با مشکلات متعددی روبرو هستند و مشمول بیمه بیکاری هم نمی‌شوند.»
در این میان برخی کارفرمایان که با بحران کُرونا با رکود و کمبود نقدینگی روبرو شده‌اند برای اخراج نیروهای کار متوسل به بهانه‌های عجیب می‌شوند. برای نمونه به گزارش منابع کارگری، کارفرمای یک واحد تولیدی در شهرک صنعتی ساوه «به بهانه» گم شدن یک دستگاه لپ‌تاپ در کارخانه ۲۵ کارگر را که برخی از آنها بین ۱۰ تا ۱۵ سال سابقه کار داشتند، به صورت گروهی اخراج کرده است!
