Page 13 - (کیهان لندن - سال سى و سوم ـ شماره ۳۸۰ (دوره جديد
P. 13
صفحه1۳شماره1846 عصر روزی سرد در اوایل فروردین ۱۳۵۸بود .یك هفته سالم به در برد.
جمعه ۲۶سپتامبر تا پنجشنبه ۳اکتبر ۲0۲۲ از نوروز میگذشت .ناگهان در سلول انفرادی هویدا در در قصر فجر
زندان قصر باز شد .شش نفر در آستانه درایستاده بودند.
حیاط زندان شده بودند كه ناگهان چند نگهبان ،مسلسل دو نفرشان خبرنگاران فرانسوی بودند ،یكی «ژان لو رویریه» ریشه های تاریخی غریبی هویدا را به محبس جدیدش
كلاشنیكف به دست ،بالحنی تهدید آمیز به سراغشان نام داشت و دیگری «كریستین ُاكرانت» .كار دوربین و وصل میكرد و او قاعدتا دست كم از برخی ابعاد آن نیك
آمدند؛ گفتند حق مصاحبه ندارند و آنان را از محوطه فیلمبرداری را فرانسوی دیگری به نام «ژان كلود لویا» به آگاه بود .نام زندان قصر ،برخلاف ظاهر ،دینی به كافكا
زندان بیرون راندند .آن روزها تهران شهری انقلاب زده عهده داشت .خانم ایرانی جوانی به نام لادن برومند مترجم نداشت .وجه تسمیهاش واقعیتی تاریخی دارد .شاهان قاجار
بود و به سان دیگر شهرهای انقلابی ،قدرت مركزی دركار گروه بود .به علاوه ،رئیس زندان و دادستان انقلاب هم آن را در سده سیزدهم به عنوان تفرجگاهی تابستانی بنا
نبود .هركس به شرط آن كه مسلسلی داشت ،می توانست همراه گروه بودندُ .اكرانت كوشیده بود این دو مقام دولتی كرده بودند .قاجاریه به مدت ۱۲۸سال بر ایران حكومت
فرامین بالاترین مقامات سیاسی كشور را هم نادیده را از شركت در مصاحبه برحذر دارد .گفته بود حضور آنان كردند و سرانجام در شهریور ،۱۳۰۴افسری پرجذبه از
خلاف نص صریح قرارداد ژنو است .اما تذكرات ُاكرانت آن صف قزاقان كه رضا خان نام داشت ،بساط دودمانشان را
بگیرد. دو مقام را متقاعد نكرد .در عین حال ،برای ُاكرانت هم برانداخت .رضاخان خود را پس از چندی شاه اعلام كرد و
حتی در هشتم فروردین ،یعنی بار دومی كه خبرنگاران انجام این مصاحبه درحكم مهمترین موفقیت حرفهای دودمان پهلوی را پی ریخت .در این كار ،آنچنان كه از كتاب
فرانسوی به زندان مراجعه كردند ،كماكان در آغاز با روزنامهنگاریاش بود .دل نداشت كه جزئیات دست و پاگیر پر بار سیروس غنی بر میآید ،انگلیسیها ،با بی رغبتی تمام،
مخالفت و مقاومت برخی نگهبانان رو به رو شدند .این
دسته ،مخالف هرگونه مصاحبه با هویدا بودند .این بار ،به قانونی از چنین كامیابی بازش دارد. هم پیمان و مددكار او شدند.
اصرار خبرنگاران بالاخره با دفتر بنی صدر تماس برقرار شد در حقیقت تلاش او و همكارانش برای انجام این مصاحبه در اوایل سلطنت رضا شاه ،قصر به زندان بدل شد.
پس از مذاكرات و گفتگوهایی مفصل ،و پس از بازرسی از حدود سه هفته پیش آغاز شده بود .به تهران آمده بودند طولی نكشید كه با ساختن بناهای جدید ،قصر تجسم كامل
بدنی مجدد ،گروه فرانسوی همراه دادستان و رئیس زندان تا فیلمی مستند درباره انقلاب تهیه كنند .به قول اكرانت معماری ناهمخوان و ناهنجار از آب درآمد .سردرهای زیبا
میخواستند فیلمی بسازند كه در آن «از اندیشههای قالبی و گچ كاریهای م ّذهب آن را سالها بی توجهی از رونق وجلا
وارد سلول هویدا شدند. انداخته بود .راهروهای قدیمیاش با آجرهایی خوش رنگ
رئیس زندان ،حاج مهدی عراقی بود .به خاطر نقشش
در ترور منصور در سال ، ۱۳۴۴چهارده سال را در زندان پیکر هویدا در سردخانه
گذرانده بود .بارها به روزنامه نگاران یادآوری میكرد كه او
هم روزی زندانی سیاسی بوده است .دادستان وقت دادگاه و پیش داوریهای رایج غربی» نشانی نتوان یافت .بنا بود مفروش بود .حوض شكیلی،چون دانهای جواهر در دل باغ
انقلاب كه همراه گروه وارد اتاق شد ،حاج آقا هادوی نام فیلم را برمحورمصاحبه با هویدا استواركنند .اما جمله مینشست و اینها همه از روزگار پرعشرت گذشته این
داشت .صورتش را بیماری پوستی ظاهرا خطرناكی پرلك تلاشهایشان دراین راه بی ثمر ماند .مردان قدرت همه بر این ساختمان حكایت میكرد .در مقابل ،بخشهای جدیدش
و پیس كرده بود و درنظر مخالفانش به او هیأتی خوف قول بودند كه انجام چنین مصاحبهای یكسره نامیسراست. یكسره از زیبایی تهی بود .تنها برای جا دادن امواج تازهای
انگیز می داد .بعد ازترك زندان خبرنگاران فرانسوی با خود از مجرمان و مخالفان رژیم رضاشاه ،بنا شدهبود .این دو
از شباهت هادوی به فوكیه تانویل صحبت كردند كه از گویا تنهاكسی كه قول همكاری داد بنی صدر بود. وجه متباین ساختمانهای قصر با یكدیگر تضاد و تعارضی
خوفانگیرترین دادستانهای دادگاههای خشن و خونبار با اتكا به قول او ،خبرنگاران فرانسوی راهی زندان چشمگیر داشتند .به علاوه بعضی از زندانبانان امروز هویدا
قصر شدند .از بازرسی بدنی اول كه نزدیك در ورودی
انقلاب فرانسه بود. زندان صورت گرفت با موفقیت گذشتند .تازه وارد صحن تا دیروز خود زندانی قصر بودند.
هویدا كه حتی در زندان هم مبادی آداب بود به یك یك
اعضای گروه شش نفری به زبانهای فرانسه و فارسی سلام
و خوش آمد گفتُ .اكرانت .بر سبیل مقدمه گفت« :ما
خبرنگاران فرانسوی هستیم .اجازه گرفتهایم با شما مصاحبه
كنیم .در فرانسه خیلیها نگران وضع شما هستند ».لبخند
تلخی برلبان هویدا نقش بست و گفت« :فرانسه ...پس در
فرانسه هنور مرا از یاد نبرده اند».
طولی نكشید كه مراجعین همه روی زمین سلول
كوچك مستطیل شكل هویدا ،در بند بیمارستان زندان
قصر ،مستقر شدند .اما پیش ازآغاز مصاحبه ،قواعد
كار مورد مذاكره قرار گرفت .دادستان و زندانبان مایل
نبودند زندانی و روزنامهنگاران به طور مستقیم و به زبان
فرانسه گفتگو كنند .آنها اصولا به روزنامهنگاران خارجی
اعتمادی نداشتند .مطبوعات غربی را بخشی از دولتهای
غربی ،و عامل طرحهای شیطانی و خطرناك این دولتها می
دانستند .نگران بودند كه درمصاحبهای به زبان فرانسه چه
بسا كه پیامهایی سری میان هویدا و هواداران غربیاش
ردو بدل می توانست شد .هیچ كدامشان كلمهای فرانسه
نمیدانستند و همین واقعیت برنگرانیشان می افزود .به
علاوه آنها از همان آغازهم با نقس این مصاحبه مخالف
بودند .گمان داشتند حتما كاسه ای زیرنیم كاسه هست،
وگرنه چرا هیچ روزنامه نگار خارجی در روزگار پیشین،
وقتی خود آنها زندانی بودند ،رغبتی به ملاقاتشان نشان
نداده بود.
البته مشكل كار فقط ناآشنایی دادستان و زندانبان با زبان
فرانسه نبود.
دنباله دارد
وبسایت کیهان لندن به زبان انگلیسی