عباس عراقچی معاون وزارت خارجه و عضو تیم مذاکره کننده هستهای ایران در دوران ریاست جلیلی و محمدجواد ظریف از طرفداران پر و پا قرص تیم پرسپولیس است.
او به ماهنامه «دنیای فوتبال» گفته است: ورزش همیشه با سیاست رابطه تنگاتنگ داشته بسیاری از مراودات و روابط خارجی ورزش در دنیا از طریق وزارت خارجه کشورها انجام میشود.
او تأکید کرده که ایران هم مانند شماری از کشورها باید در سازمانهای بینالمللی ورزش نماینده و نفوذ داشته باشد، اما متأسفانه در حال حاضرهیچ شخصیت ورزشی ایران در فدراسیونهای جهانی حضور موثر ندارد. در گذشته کسانی مانند دکتر محمد توکل پزشک معروف که نایب رئیس فدراسیون کشتی جهان «فیلا» بود، آقای دنیا مالی که عضو فدراسیون جهانی قایقرانی است و آقای مرادی هم که در فدراسیون جهانی وزنهبرداری فعال است، متأسفانه در هیچ سازمان یا فدراسیون بینالمللی دیگر کسی را نداریم.
عراقچی گفته، بعضی فدراسیونهای ورزشی از نوشتن یک نامه صحیح عاجز هستند و در جریان بازیهای بینالمللی در صورت لزوم از احقاق حق خود نیز عاجزند، به همین دلیل حق آنها به راحتی ضایع میشود، بعد میگوید شکایت کردهایم، اما چگونه شکایت کردهاند با نوشتن نامهای سر تا پا غلط از نظر حقوقی و حتی املایی.
به گفته عراقچی، نقش ورزش گاهی اوقات در تحکیم رابطه میان کشورها موثر است. ورزشکاران و تیمهای ورزشی غالبا به کشورهایی میتوانند سفر کنند که سیاسیون و اقتصاددانها نمیتوانند، بارها اتفاق افتاده هنگامی که روابط دو کشور سرد بوده با سفر تیمهای ورزشی آن کشورها به یکدیگر تغییر و تحولی در ارتباط فیمابین به وجود آمده. مثلا از زمانی که روابط ایران و آمریکا قطع شده تماسهای ورزشی میان دو ملت برقرار بوده است.
به هر حال در سیاست خارجی دیپلماسی ورزش همیشه اهمیت داشته اما چون وزارت خارجه و سیاست خارجی ما همواره پر از مشکلات سنگین بوده شاید ورزش اولویت خودش را نداشته است، اما ناگفته نماند که همه دستگاههای مملکت کارهایشان را بدون آنکه به ما خبر بدهند در خارج انجام میدهند اما هرجا با مشکل روبرو میشوند میگویند پس وزارت خارجه چهکاره است و آن موقع به سراغ ما میآیند.
عراقچی از صحنههای زشت و به قول او خجالتآور در محیط ورزشی ایران هم صحبت کرده مثلا از درگیری دو بازیکن تیم ملی فوتبال در زمین هنگام مسابقه جلوی دوربینهای تلویزیون میگوید: در یک بازی که شخصا در استادیوم حاضر بودم دو بازیکن پرسپولیس با یکدیگر درگیر شدند این نشان میدهد ما در ساختن یک تیم و فرستادن آن به زمین مشکل داریم، متأسفانه در سطوح مدیریت هم همینطور است.
وی اضافه کرده، قبل از انقلاب منزل ما نزدیک استادیوم امجدیه بود و زیاد به آنجا میرفتم و حتی یاد گرفته بودم چطور بدون بلیت وارد ورزشگاه شوم. او درباره ورود خانمها به ورزشگاهها هم گفته محیط ورزشگاهها خوب نیست. چندی پیش با پسرم برای تماشای مسابقه پرسپولیس به استادیوم رفتیم و واقعا خجالت کشیدم و شاهد بودم که به بازیکن، مربی و خانواده آنها فحش میدادند.