شکوه میرزادگی – اکنون یک هفته از روز کوروش بزرگ، «روز افتخارآمیز صدور منشور حقوق بشر او» می‌گذرد. این روزی بود که جمهوری اسلامی اجازه نداد تا مردمان بی‌شماری که می‌خواستند برای ادای احترام به بزرگترین شخصیت سیاسی تاریخ شان در پاسارگاد جمع شوند، به آنجا بروند و این روز را به آرامی و شادی برگزار کنند. آنها با برخوردهای شبه «حکومت نظامی» خود که با کشاندن صدها کامیون نظامی به جاده‌ها همراه بود، با کیلومترها حصار، و با بستن ده‌ها جاده، راه مردمان را به پاساگاد سد کردند.
و اکنون همین حکومت به دست و پا افتاده است تا به گونه‌ای دیگر مردمان را از برگزاری روز واقعی کوروش بزرگ که با استقبال خودجوش مردمان در تاریخ شفاهی ایران ثبت شده باز دارد.
امروز، دوشنبه ۱۵ آبان ۱۳۹۶، معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استانداری فارس، سخنگوی جمهوری اسلامی شده و به خبرنگاران گفته است که: « در جمهوری اسلامی هیچ یک از مسئولان با کوروش مخالفتی نداشته و ندارند»! و اعلام کرده که قرار است حکومت «کارگروهی را برای بررسی علمی، و انتخاب روزی در تقویم به نام کوروش، با هدف بزرگداشت این چهره‌ی تاریخی و اثرگذار» تشکیل دهد.
جمهوری اسلامی و مسئولان آن، که از ۱۲ سال پیش، که روز کوروش پیشنهاد شد، تا همین امسال به عناوین مختلف مردمان را برای برگزاری یک جشن ساده در روز کوروش تحت تعقیب قرار داده و بازداشت و زندان کرده‌اند، اکنون می‌خواهند به صورتی دیگر روز کوروش را نیز مثل بخش‌های بزرگی از میراث فرهنگی ایران، مصادر کرده و یا، به سبک احمدی نژاد، ردای اسلامی بر آن بپوشانند.
امروز، مسئول امنیتی استانداری فارس روز هفت آبان را روزی جعلی اعلام کرد به بهانه اینکه «هیچ سندی برای استناد به آن وجود ندارد، مگر نوشته‌هایی در برخی کتاب‌های منتسب به یهودیان»!، و با تأکید بر اینکه «طی این سال‌ها کوروش و مسائل ملی‌گرایانه دست‌مایه‌ای برای جریان اپوزیسیون و معاند خارج از نظام اسلامی شده است»، گفت: «پژوهش با یادآوری اینکه موضوع گنجاندن روزی به نام کوروش در تقویم رسمی جمهوری اسلامی از سال‌ها قبل مد نظر بوده است(!)، اکنون و با تشکیل کارگروهی از شخصیت‌ها و چهره‌های علمی، دانشگاهی و مذهبی موضوع انتخاب یک روز به نام کوروش را با استناد به شواهد و اسناد تاریخی و نظرهای علمی مستند، در دستور کار قرار می‌دهد و امیدواریم برای سال آینده روزی به نام کوروش در تقویم جمهوری اسلامی داشته باشیم».
در واقع، مقامات حکومتی می خواهند روز ۲۹ اکتبر (۷ آبان) را، که طبق تاریخ‌های جهانی روز ورود کوروش بزرگ به بابِل و اعلام آزادی مذهب، عقیده، و رفع بیگاری‌ست، و به هیچ روز سیاسی و مذهبی ربطی ندارد، با روزی دیگر (به احتمال زیاد یکی از روزهای مذهبی) عوض کنند تا هم صدای مردمان را خاموش کرده و هم به نفرت پایان‌ناپذیر خود نسبت به میراث فرهنگی و شخصیت‌های بزرگ فرهنگ ایران‌زمین اوجی تازه دهند.
آنها البته می‌توانند، چون هم زور دارند و هم همه‌ی دارایی مردمان را، و می‌توانند هر روزی را که دلشان بخواهد «امت همیشه در صحنه» خود را راه بیندازند تا روز «کوروش اسلامی» را هم برگزار کنند اما اگر صدها توان دیگری را هم برای خود بخرند یک چیز را نمی‌توانند تغییر دهند و آن اینکه اگر کوروش بزرگ اهمیتی برای مردمان با فرهنگ ایران و جهان دارد در این است که او در ۲۵۶۰ سال قبل در روز ۲۹ اکتبر، ۷ آبان، به آزادی عقیده و مذهب فرمان داد. چیزی که جمهوری اسلامی ضد آزادی مذهب و عقیده، از گفتن آن هم می‌هراسد.
