در «جائی که خدا نیست» سه زندانی سیاسی سابق در مستندی به کارگردانی مهران تمدن که در آخرین جشنواره برلین اکران شد شکنجه‌‌هائی را که متحمل شده‌اند در زیرزمینی در پاریس بازسازی کرده‌اند. تقی رحمانی، هما کلهری و مازیار ابراهیمی سه زندانی‌ای هستند که چگونگی بازجوئی و شکنجه و خاطرات دردناک آن دوران را در مقابل دوربین بازسازی کرده و روایت می‌کنند.
مازیار ابراهیمی که امروز در فرانکفورت زندگی می کند در سال ۱۳۹۱ به اتهام دست داشتن در قتل آنهائی که دانشمندان هسته‌ای خوانده می‌شوند بازداشت شد. پس از شکنجه در مقابل دوربین مجبور به اعترافات به جرائمی شد که هرگز مرتکب نشده بود و در چند قدمی چوبه دار قرار گرفت. ناگهان ورق برگشت و او را بدون هیچ توضیحی آزاد کردند. مازیار ابراهیمی می گوید زمانی که به شکنجه‌گرش گفت «تو رو خدا یواش‌تر» در پاسخ به او گفتند «در اینجا خدائی نیست» و همین جمله عنوان این مستند شد که در جشنواره برلین توانست چند جایزه جانبی نیز دریافت کند.
احمد رأفت با مازیار ابراهیمی گفتگو کرده است.
