انجمن ورزشکاران آزایخواه ایران: ورزشکاران ایرانی زیر یوغ استبداد «کمیته ملی المپیک» جمهوری اسلامی

- در ورزش ایران دو تابو شکستنی نبوده و نیست و اگر شکسته شود عواقب سنگینی برای ورزشکار، مربی و داور به همراه خواهد داشت: برداشتن حجاب و مسابقه با تیم‌ها و ورزشکاران اسراییلی!
- وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک و پارالمپیک جمهوری اسلامی ایران به هیچ تیم ورزشی مجوز نمی‌دهند که بدون همراهی ماموران «حراست» در مسابقات بین‌المللی و بازی‌های المپیک شرکت داشته باشند.
- سازمانی تحت نام «حراست» که وابسته به وزارت اطلاعات است در دل ورزش ایران سازمان داده شده که کمیته بین‌المللی المپیک به دلایل نامشخص علاقه‌ای برای تحقیق و تفحص از آن نشان نمی‌دهد.

سه شنبه ۳ مرداد ۱۴۰۲ برابر با ۲۵ ژوئیه ۲۰۲۳


ورزش ایران در خدمت سیاست و ایدولوژی روحانیون شیعه است از این رو مدیران ورزش ایران که همگی  رانتخواران حکومتی به شمار می‌آیند حق ورزش کردن را برای «انسان مسلمان شیعه» آنهم در چهارچوب سیاست‌های رژیم شیعی حاکم بر ایران، محترم می‌شمارند. این بدان معنا نیست که مسلمانان سنی و یا مسیحیان، یهودیان و زرتشتیان در این کشور ورزش نمی‌کنند بلکه همه این دگرباوران دینی می‌بایست فرهنگ و رفتارهای ورزشی خود را مطابق با تعاریف فقه شیعه از نگاه یک انسان شیعه‌باور تنظیم و تطبیق نمایند و البته باورمندانی چون بهاییان نیز هستند که از حضور در اجتماعات ورزشی اعم از کلاس‌های آموزشی، دانشگاه‌ها و تیمهای باشگاهی و ملی کلا منع هستند.

در ورزش ایران دو تابو شکستنی نبوده و نیست و اگر شکسته شود عواقب سنگینی برای ورزشکار، مربی و داور به همراه خواهد داشت: برداشتن حجاب و مسابقه با تیم‌ها و ورزشکاران اسراییلی!

نمونه‌ی مشهور در مورد مسابقه با ورزشکاران اسرائیلی، سعید مولایی است؛ دومین ورزشکار ملی‌پوش ایران که در مقابل سیاست‌های اسرائیل‌ستیزی رژیم ایران ایستاد و برای حفظ جان خود به ایران بازنگشت. قبل از او بیژن صیفی خانی نیز با کشتی‌گیری از اسرائیل مسابقه داده بود و برای همیشه از ورزش کنار گذاشته شد.

همچنین سرنوشت زنان ورزشکاری چون نیلوفر مردانی، الناز رکابی، سارا خادم الشریعه و کیمیا علیزاده می‌بایست مورد توجه قرار بگیرد که حجاب از سر برداشتند و  تحت فشارهای امنیتی در ایران یا منزوی و از ورزش کنار گذاشته شدند و یا به ناچار ایران را ترک کردند.

رژیم سیاسی حاکم بر ایران، یکی از نامتعارف‌ترین رژیم‌های ایدولوژیک حاکم در جهان امروز است که از ورزش به عنوان ابزاری برای نمایش اقتدار خود در جوامع بین‌المللی استفاده می‌نماید؛ سیاست‌های سختگیرانه‌اش را در داخل افزایش می‌دهد و با بهره‌گیری از لابی‌هایش در خارج از ایران،  سازمان‌ها و نهادهای بین‌المللی از جمله کمیته بین‌المللی المپیک و فدراسیون‌های بین‌المللی ورزش را ساکت می‌کند تا مبادا چالش‌های حقوق بشری مانعی برای حضور تیم‌های جمهوری اسلامی در میادین ورزشی بشود. در نقطه مقابل، طی چهل و چهار سالی که از تاسیس رژیم جمهوری اسلامی می‌گذرد شواهد و مستنداتی در دست نیست که نشان دهد کمیته بین‌المللی المپیک IOC از حق آزادی انتخاب پوشش ورزشکاران زن ایرانی در میادین ورزشی حمایت کرده باشد.

زنان ایران در ورزش‌های ژیمناستیک، کشتی، شنا، شیرجه، واترپلو، دوچرخه‌سواری، بوکس و پرورش اندام حضور ندارند و در این راستا نیز کمیته بین‌المللی المپیک منفعل بوده و اقدام موثری در حمایت از زنان ورزشکار ایرانی انجام نداده است. از سویی تفکیک جنسیتی در ورزش ایران کاملا مشهود است: مردان مطلقا اجازه تماشای ورزش زنان در استادیوم ها را ندارند و صداوسیمای جمهوری اسلامی نیز اغلب مسابقات ورزشی زنان را بطور زنده پخش نمی‌کند. از سوی دیگر اعتراضات زنان برای ورود به ورزشگاه‌ها و تماشای ورزش مردان شنیده نشده و زنان همچنان از ورود به اماکن ورزشی برای تماشای مسابقات مردان ممنوع هستند.

شکایت‌های متعددی از تفکیک جنسیتی در ورزش ایران به ویژه در زمینه جلوگیری از ورود زنان تماشاگر برای تماشای مسابقات لیگ‌های فوتبال، والیبال و کشتی مردان به FIFA, FIVB، UWW و همچنین به IOC شده است که در کمال تعجب نه تنها ترتیب اثری داده نشده بلکه در اکثر موارد شکایت‌ها بدون پاسخ مانده‌اند. سحر خدایاری در اعتراض به همین تفکیک‌های جنسیتی خود را به آتش کشید و جان سپرد. مرگ او یک تراژدی برای ورزش جهان به شمار می‌آید. او که در شبکه‌های اجتماعی با عنوان «دختر آبی» شناخته می‌شود از هواداران فوتبال بود که در اعتراض به دستگیری و محکومیت خود به زندان بابت تلاش برای ورود به ورزشگاه و تماشای فوتبال تیم «استقلال» در لیگ قهرمانان آسیا اقدام به خودسوزی کرد و در ۲۱ آوریل ۲۰۱۹ در بیمارستان درگذشت.

کمیته ملی المپیک ایران و تعداد بسیاری از فدراسیون‌های ورزشی جمهوری اسلامی زیر یوغ مردانی هستند که یا از سپاه پاسداران انقلاب اسلامی آمده‌اند و یا عضو یکی از سازمان‌های زیرمجموعه آن هستند. نوع مدیریتی که از سوی کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی در ورزش ایران تحمیل می‌شود، در عمل  ورزشکار زن را در مقایسه با مردان، به یک انسان درجه دو بدل کرده است. ورزش زنان با چارت سازمانی معاونت و زیردست مدیران مرد مدیریت می‌شود بماند که ساز و کارهای انتخابات در همه سطوح ورزش در ایران نمایشی و مهندسی شده است.

در این بین سازمانی تحت نام «حراست» که وابسته به وزارت اطلاعات است در دل ورزش ایران سازمان داده شده که کمیته بین‌المللی المپیک به دلایل نامشخص علاقه‌ای برای تحقیق و تفحص از آن نشان نمی‌دهد.

«حراست»، پلیس ایدئولوژیک ورزش ایران را بشناسیم

وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک و پارالمپیک جمهوری اسلامی ایران به هیچ تیم ورزشی مجوز نمی‌دهند که بدون همراهی ماموران «حراست» در مسابقات بین‌المللی و بازی‌های المپیک شرکت داشته باشند. در موارد متعددی نیز سابقه داشته که ماموران «حراست» با عناوین جعلی نظیر مدیر تیم، مربی بدنساز، ماساژور در مسابقات بین‌المللی حاضر می‌شوند و از ورزشکاران مراقبت می‌نمایند تا مبادا ورزشکاری خطوط ایدئولوژیک رژیم ایران را نادیده بگیرد، حجاب از سر بردارد، با ورزشکاران اسراییلی مسابقه بدهد و حتا در جشن‌ها رقص و پایکوبی کند!

ریاست فعلی «حراست» وزارت ورزش جمهوری اسلامی ایران بر عهده حسین شهرابی است. حسین شهرابی قبل از اینکه به این پست گمارده شود مدیر حفاظت فیزیکی صداوسیمای جمهوری اسلامی نیز بوده که زیر نظر آیت‌الله علی خامنه‌ای رهبر کنونی رژیم مدیریت می‌شود و یکی از حساس‌ترین نهادهای نظام تلقی می‌گردد. او نایب رییسی انجمن سپک تاکرا ایران را نیز در رزومه خویش دارد.

مدیریت «حراست» کمیته ملی المپیک ایران بر عهده اصغر فرخی است. نام او به عنوان یکی از اعضای هیات رییسه کمیته ملی المپیک در وبسایت این کمیته آورده شده است.

کمیته ملی المپیک ایران

پرداختن به آنچه در کمیته ملی المپیک ایران می‌گذرد از این حیث اهمیت می‌یابد که این کمیته می‌بایست وفادار به اجرای مفاد مندرج در منشور المپیک باشد، از کرامت انسانی ورزشکاران ایرانی پاسداری نماید و شرایط ورزش کردن را برای هر ورزشکاری به دور از تبعیض مهیا کند. این در حالیست که مهین فرهادی زاد نایب رییس کمیته ملی المپیک  که مسئول ورزش زنان در این کمیته است اخیرا در جنجالی‌ترین گفتگویش با رسانه‌های جمهوری اسلامی اظهار داشت که حجیم شدن عضلات و پرورش اندام با شرایط زنان جور در نمی‌آید. او حتا پا فراتر نهاد و مجوز فعالیت‌های باشگاه‌های پرورش اندام زنان را لغو کرد.

محمود خسروی وفا رییس کمیته ملی المپیک ایران کیست؟ 

سردار خسروی وفا عضو رسمی نیروی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است. او در دهه ۱۹۸۰ در دوره‌ای که علی  خامنه‌ای رهبر کنونی جمهوری اسلامی، رییس جمهوری اسلامی بود عضو تیم محافظ وی شد. خسروی نیا از سال ۲۰۰۱ به مدت دو دهه ریاست کمیته پارالمپیک ایران را نیز بر عهده داشت و در عین حال برای مدتی نیز عضو شورای عالی ورزش بسیج از نیروهای نظامی وابسته به سپاه پاسداران بود. بسیج یکی از نیروهای ایدئولوژیک رژیم ایران است که همواره اعتراضات مدنی مردم ایران را در خیابان‌ها سرکوب کرده است. خسروی  وفا در سال ۲۰۲۲ جایگزین رضا صالحی امیری که سابقه کار در وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی را نیز دارد، شد.

توماس باخ رییس  کمیته بین‌المللی المپیک IOC طی نامه‌ای در تاریخ ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۲، انتخاب خسروی وفا را تبریک گفت و از خدمات او در کمیته پارالمپیک ایران تجلیل کرد!

غفور کارگری رییس کمیته پارالمپیک ایران در لیست تحریم‌های اتحادیه اروپا قرار دارد

سردار غفور کارگری عضو شاخه خارجی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که «سپاه قدس» نامیده می‌شود در ۱۳ دسامبر ۲۰۲۲ در انتخابات ریاست کمیته پارالمپیک جمهوری اسلامی شرکت کرد و در مجموع از ۵۰ رای، ۲۹ رای را به خود اختصاص داد و جانشین خسروی وفا رییس سابق این کمیته شد. او در لیست تروریستی تحریم‌های اتحادیه اروپا قرار دارد.

 

برای امتیاز دادن به این مطلب لطفا روی ستاره‌ها کلیک کنید.

توجه: وقتی با ماوس روی ستاره‌ها حرکت می‌کنید، یک ستاره زرد یعنی یک امتیاز و پنج ستاره زرد یعنی پنج امتیاز!

تعداد آرا: ۹ / معدل امتیاز: ۴

کسی تا به حال به این مطلب امتیاز نداده! شما اولین نفر باشید

لینک کوتاه شده این نوشته:
https://kayhan.london/?p=325931