جعفر ابراهیمی سال‌هاست که درگیر بیماری گوارشی و دیابت می‌باشد؛ از اردیبهشت‌ماه سال گذشته در زندان اوین وضعیت بیماری وی تشدید شده و در حال حاضر به وخیم‌ترین وضعیت خود رسیده است.
بهمن‌ماه سال گذشته پزشکی قانونی تهران اعلام کرد جعفر ابراهیمی هرچه سریع‌تر جهت اقدامات پزشکی ویژه باید دور از محیط زندان و در شرایط ایزوله باشد.
با توجه به تجویز داروهای خاص از نوع ازارام، که سیستم ایمنی بدن را سرکوب میکند و موجب گسترش عفونت در بدن را فراهم میکند، امنیت جانی وی در خطر شدید قرار دارد.
کرم ویسی وکیل جعفر ابراهیمی گفته است ادامه حبس ایشان با توجه به عود کردن بیماری ایشان وخامت حال ایشان را تشدید کرده و بنا به نظریات پزشکی در صورت ادامه‌ی این وضعیت منجر به تارشدن بینایی و در موارد شدیدتر نابینا شدن را در پی دارد و در صورت هرگونه اتفاق ناگواری مسئولیت جانی موکلم متوجه سازمان زندان‌ها و پزشکی قانونی و نهادهای ذیربط و دستوردهنده‌ی چنین امری می‌باشند.
جمهوری اسلامی سال‌هاست با عدم دارو و درمان، آگاهانه سیاست مرگ خاموش زندانی را پیش گرفته است. این سیاست غیرانسانی به دنبال اعتراضات پرشکوه مردم پس از قتل مهسا (ژینا) امینی شدت یافته است. همچنین امروز در آستانه سالروز انقلاب «زن، زندگی، آزادی» رژیم با وحشت و ترس بی سابقه ای با اقداماتی عجولانه و شتابزده چون انتقال زندانیان بدون توضیح قضایی و اعلام قبلی به زندانی دیگر، اخراج معلمان و اساتید دانشگاه‌ها، احضار خانواده‌های دادخواه، وکلا، دانشجویان، معلمان و بازداشت و زندان آنان تلاش میکند جامعه را ارعاب و به عقب براند. بی‌خبری از وضعیت بازداشت‌شدگان، انفرادی، شکنجه، فشار برای اعترافات اجباری و عدم آگاهانه دارو و درمان بمثابه جنایت علیه بشریت می‌باشد.
جمهوری اسلامی به دلیل اعمال سیاست ها و رفتارهای متناقض با حقوق شهروندی و بشری ذکر شده، می‌بایست در مقابل نهادهای بین‌المللی پاسخگو باشد.
انتقال جعفر ابراهیمی، کامیار فکور، احمدرضا حائری و رضا سلمان‌زاده از زندان اوین به زندان قزلحصار، احضار فعالین معلمان محمدتقی فلاحی محمد حبیبی، مسعود زینالزاده، ابوالفضل رحیمی‌شاد، باقر قریشیان و خانم‌ها اسفندیاری و ناظران‌پور بدون هیچ توضیح قضایی یکی دیگر از این اقدامات محسوب می‌شود.
در حالی که رژیم با چنگ انداختن به صورت جامعه قصد ارعاب و خاموش کردن جامعه رادارد. مردم ، زندانی سیاسی و خانواده‌هایشان هرگز سکوت نکرده و در مقابل این وحشیگری رژیم ایستاده‌اند. حسین رزاق از هم‌بندیان معلمان زندانی در نامه‌ای از زندان اوین ضمن اعتراض به مرگ خاموش زندانیان در زندان، به وخامت وضعیت جسمی جعفر ابراهیمی تاکید میکند و می‌نویسد: «قتل جواد روحی اولین مورد قتل حکومتی در زندان‌های جمهوری اسلامی نیست که جای مداوا، بی رسیدگی دقیق و سریع پزشکی جان زیبایش را از دست داده.»
او از الهه محمدی، ویدا ربانی، سها مرتضایی، رضا شهابی، مهدی محمودیان، اسدالله هادی و جعفر ابراهیمی نام می‌برد که سلامت و جان‌شان در خطر است.
رژیم اسلامی در ایران زندانیان را مورد شکنجه دارویی قرار می‌دهد. به دنبال بیانیه اخیر کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی به دولت‌ها و سازمان‌های جهانی در رابطه با شکنجه دارویی زندانیان سیاسی، این کمیته کارزاری را جهت جلب توجه جهانی به وضعیت زندانیان سیاسی و بالاخص قتل خاموش زندانیان توسط شکنجه دارویی اعلام کرده است.
ما از سازمان‌های مدافع حقوق انسانی دعوت می‌کنیم که امکانات خود را جهت افشاکردن شکنجه دارویی و جلب همبستگی جهانی برای آزادی زندانیان سیاسی به کار بگیرند.
ما از مردم شریف و آزادیخواه ،نهادهای حقوق بشری، سازمان‌های سیاسی و احزاب می‌خواهیم به کارزار شکنجه دارویی این قتل عمد خاموش دولتی بپیوندید صدای زندانیان سیاسی باشیم و نگذاریم صدای اعتراض شان خاموش شود.
کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی
۱۳ شهریور ۱۴۰۲
۴ سپتامبر ۲۰۲۳
