مارکو روبیو وزیر خارجه آمریکا در تاریخ ۲۹ آوریل (نهم اردیبهشت) گزارش عملکرد «۱۰۰ روز نخست» فعالیت خود را در شش محور منتشر کرد. بخشی از این گزارش بطور مشخص به اقدامات مرتبط با جمهوری اسلامی ایران از جمله «تحریم گروههای جنایتکار سازمانیافته فراملی»، «برنامه پاداش برای عدالت»، تحریمهای جدید، و اجرای سیاست «فشار حداکثری» مربوط است.

در مقدمه گزارش تأکید شده: «هر دلاری که هزینه میکنیم، هر برنامهای که تأمین مالی میکنیم و هر سیاستی که دنبال میکنیم، باید به یکی از این سه پرسش پاسخ دهد: آیا آمریکا را ایمنتر میکند؟ آیا آمریکا را نیرومندتر میکند؟ و آیا آمریکا را مرفهتر میکند؟» این اصول، همان اهدافی هستند که دونالد ترامپ رئیسجمهور ایالات متحده از مارکو روبیو و دیگر اعضای کابینه خواسته و به گفتهی روبیو، در چارچوب سیاست «اول آمریکا» دنبال میشوند.
بر اساس این گزارش، اقدامات مرتبط با جمهوری اسلامی ایران در صد روز نخست دولت ترامپ شامل موارد زیر بوده است:
– تحریم گروههای جنایتکار سازمانیافته فراملی و دیگران: ۱۰ فرد و ۷ نهاد به دلیل میسر کردن قاچاق مواد مخدر، از جمله فعالیتهای مرتبط با فنتانیل تحریم شدند. شبکه فاکسترات که یک شبکه جنایتکار فراملی مرتبط با رژیم ایران است و روا مجید رهبر متواری آن تحریم شدند. همچنین جومیلیکا ساندیبل هرناندز پرز، از اعضای اصلی سازمان قاچاق انسان لوپز نیز تحریم شد.
–پیشنهادهای پاداش برای عدالت: مشوقهایی برای ارائه اطلاعات در مورد قاچاق پول نقد توسط حزبالله لبنان، ساز و کارهای مالی حوثیها، ایرانیهایی که در ربودن رابرت لوینسون مامور پیشین اِف بی آی دخیل بودند، و عوامل و نهادهای مخرب سایبری مرتبط با چین ارائه شد. پیشنهادهای مربوط به پاداش برای عدالت همچنین شبکههای تولید و تأمین مالی پهپادهای ایرانی متعلق به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، صادرکنندگان چینی دستاندرکار قاچاق فناوری پیشرفته آمریکا به ایران برای تولید جنگافزارها توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، هکر روسی و بدافزار با کاربرد گسترده او، خضرا عیسی، یکی از مجریان شرع داعش، و دو کودک آمریکایی ربوده شده و منتقل شده به حوزه خلافت منحل شده داعش، را شامل میشود.
-اعمال تحریمهای بخش انرژی: با هدف قطع پشتیبانی مالی از برنامه هستهای، توسعه موشکهای بالستیک، و نیابتیهای تروریستی تهران، نهادهای مرتبط با نفت و پتروشیمی ایران، از جمله پایانههای نفتی مستقر در چین و کشتیهای فعال در ناوگان سایه ایران تحریم شدند.
– فشار حداکثری بر [جمهوری اسلامی] ایران: یک کارزار هماهنگ با هدف به صفر رساندن صادرات نفت ایران، به ویژه به چین راهاندازی شد. به منظور اجرای دومین یادداشت امنیت ملی ریاست جمهوری (NSPM-2)، ۷۲ نهاد، ۱۴ فرد، و ۷۴ شناور، و نیز ۱۶ نهاد دیگر، از جمله دو پایانه نفتی مستقر در چین و ۱۳ شناور تحریم شدند.
– فشار حداکثری بر گروههای مورد حمایت [رژیم] ایران: وزیر نفت و ناوگان سایه ایران و همچنین شبکههای مالی و تامینکنندگان حوثیها تحریم شدند. انصارالله به عنوان یک سازمان تروریستی خارجی اعلام شد. پنج فرد و سه نهاد مرتبط با شبکه مالی حزبالله نیز تحت تحریم قرار گرفتند.
مارکو روبیو در یک جلسه استماع که ۱۵ ژانویه (۲۶ دیماه ۱۴۰۴) در کنگره برگزار شد گفته بود، «من هیچ کشوری را نمیشناسم که اختلاف میان مردم و کسانی که بر آنها حکم میرانند بیشتر از ایران باشد… اجازه دهید به روشنی بگویم، وقتی از ایران صحبت میکنم، منظورم مُلاهاست؛ نه مردم ایران که از فرهنگی کهن و غنی برخوردارند.»
او با اشاره به اینکه «حکومت ایران در ضعیفترین موقعیتاش است و به فکر دستیابی به سلاح اتمی افتاده» تأکید کرد بخشی از این حکومت میخواهد با گفتگو زمان بخرد.
در شرایطی که استیو ویتکاف دوست نزدیک دونالد ترامپ گفتگوها با جمهوری اسلامی را در عمان و اروپا پیش میبرد، منابع آمریکایی بارها از یکسو تأکید کردهاند که ویتکاف فرد مناسبی برای این گفتگوها نیست و از سوی دیگر روبیو با این گفتگوها مخالف است و خواستار اعمال شدیدترین فشارها علیه جمهوری اسلامی است.