روزنامه «تلگراف» روز شنبه ۵ ژوئیه (۱۴ تیرماه) گزارش داد که جمهوری اسلامی در طول جنگ ۱۲ روزه با اسرائیل، پنج پایگاه نظامی این کشور را هدف قرار داد. این گزارش بر اساس داده‌های ماهواره‌ای منتشر شده توسط دانشگاه ایالتی اورگن تهیه شده است.
روزنامه «تایمز اسرائیل» در این ارتباط نوشت به دلیل قوانین سانسور نظامی در اسرائیل، انتشار جزئیات حملات به پایگاه‌های نیروهای دفاعی اسرائیل و دیگر مکان‌های حساس ممنوع است. مقامات اسرائیلی معتقدند که چنین اطلاعاتی ممکن است توسط نیروهای مسلح جمهوری اسلامی برای بهبود دقت حملات موشکی مورد استفاده قرار گیرد.
با این حال، طبق گزارش رسانه بریتانیایی، پایگاه‌هایی که هدف قرار گرفته‌اند شامل پایگاه هوایی «تل نوف»، پایگاه اطلاعاتی «گلیلوت» و پایگاه تولید تسلیحات و زرهی «زیپوریت» بوده‌اند.
این گزارش بر اساس داده‌های راداری دانشگاه ایالتی اورگن تهیه شده است؛ دانشگاهی که خسارات ناشی از بمباران در مناطق جنگی را با استفاده از ماهواره‌ها ردیابی می‌کند.
طبق این گزارش، در جریان جنگ بین اسرائیل و ایران که اسرائیل آن را از تاریخ ۱۳ ژوئن به‌منظور نابودی برنامه‌های هسته‌ای و موشکی جمهوری اسلامی آغاز کرد، پنج پایگاه ارتش اسرائیل با مجموع شش موشک هدف قرار گرفتند.
علاوه بر این شش موشک که به پایگاه‌های نظامی برخورد کرده‌اند، ۳۶ موشک دیگر نیز در داخل خاک اسرائیل فرود آمده‌اند که توسط سامانه‌های پدافند هوایی اسرائیل و آمریکا رهگیری نشده بودند. این حملات باعث کشته شدن ۲۸ نفر، تخریب ۲۳۰۵ واحد مسکونی در ۲۴۰ ساختمان، آسیب به دو دانشگاه و یک بیمارستان، و آوارگی بیش از ۱۳۰۰۰ اسرائیلی شد.
در مجموع، جمهوری اسلامی ایران طی این جنگ ۱۲ روزه بیش از ۵۰۰ موشک بالستیک به سوی اسرائیل شلیک کرد. همچنین حدود ۱۱۰۰ پهپاد نیز از خاک ایران پرتاب شد که تنها یکی از آنها به خاک اسرائیل برخورد کرد.
با وجود نرخ کلی بالای موفقیت رهگیری موشک‌ها، این گزارش نشان می‌دهد که در هشت روز نخست جنگ، تعداد فزاینده‌ای از موشک‌ها توانسته‌اند از سد سامانه‌های دفاع هوایی اسرائیل عبور کنند.
به گفته تلگراف، تحلیل داده‌ها نشان داد که تا روز هفتم جنگ، حدود ۱۶ درصد از موشک‌ها از پدافندهای اسرائیل و آمریکا عبور کرده‌اند.
دلیل کاهش نرخ رهگیری بطور دقیق مشخص نیست. با این حال، تلگراف احتمال داده که اسرائیل ممکن است به دلیل ذخیره‌سازی موشک‌های رهگیر برای شرایط اضطراری‌تر، تصمیم به عدم رهگیری برخی موشک‌های کم خطر گرفته باشد.
روزنامه «وال‌استریت ژورنال» در زمان جنگ گزارش داده بود که ذخایر موشک‌های رهگیر «پیکان» (Arrow) اسرائیل رو به اتمام است و اسرائیل ناچار به گزینش اهداف برای رهگیری است. با این حال، ارتش اسرائیل این گزارش را رد کرده و اعلام کرده بود که از قبل آمادگی لازم را داشته است.
دلیل دیگری که تلگراف برای کاهش نرخ رهگیری پیشنهاد می‌کند، پیچیدگی فنی بیشتر موشک‌های شلیک شده از سوی ایران است که احتمالاً رهگیری آنها را دشوارتر کرده است.
دست‌کم یک مورد تأییدشده نیز وجود داشت که در تاریخ ۱۹ ژوئن، جمهوری اسلامی ایران از یک کلاهک خوشه‌ای برای حمله به اسرائیل استفاده کرد. این کلاهک، حدود ۲۰ بمب کوچک‌تر را در شعاعی حدود ۸ کیلومتری رها کرد. یکی از این بمب‌ها که دارای کلاهک انفجاری حدود ۲/۵ کیلوگرمی بود، به یک خانه در شهر آزور (در مرکز اسرائیل) اصابت کرد و خسارتی معادل یک راکت کوچک وارد آورد.
ارتش اسرائیل در پاسخ به پرسش‌های تلگراف درباره آسیب به تأسیسات نظامی، از اظهار نظر خودداری کرد و تنها اعلام کرد: «آنچه می‌توانیم بگوییم این است که تمامی واحدهای مرتبط در طول عملیات، تداوم عملکردی خود را حفظ کردند.»
اسرائیل می‌گوید حمله‌ی گسترده‌اش به رهبران ارشد نظامی جمهوری اسلامی، دانشمندان هسته‌ای، تأسیسات غنی‌سازی اورانیوم و برنامه موشکی ایران برای جلوگیری از اجرای هدف اعلام‌شده جمهوری اسلامی برای نابودی اسرائیل ضروری بوده است.
جمهوری اسلامی همواره ادعا کرده که به دنبال ساخت سلاح هسته‌ای نیست. با این حال، غنی‌سازی اورانیوم تا سطح‌هایی که کاربرد صلح‌آمیز ندارند، جلوگیری از بازرسی بین‌المللی از تأسیسات هسته‌ای، و گسترش برنامه موشکی، از جمله اقداماتی بوده‌اند که به باور اسرائیل، نشانه‌هایی از اهداف تسلیحاتی این برنامه‌هاست.
