شیرهای سنگی و گورهای تاریخی گورستان دوره ایلخانی شهسوار ناپدید شده و یا کاملا تخریب شده‌اند. این گورستان قدیمی به جولانگاه دزدان و قاچاقچیان آثار تاریخی بدل شده است.
صادق صحنی فعال میراث فرهنگی از ناپدید شدن و تخریب گسترده‌ی شیرهای سنگی و قبرهای تاریخی گورستان باقیمانده از دوره ایلخانی در منطقه شهسوار در ایذه خوزستان خبر داده است.
به گفته‌ی این فعال میراث فرهنگی، «سرعت تخریب و سرقت در شهسوار به حدّی سریع بود که به فاصله دو روز بعد که برای تهیه تصاویر بیشتر به آن قبرستان سر زدیم، چندین قبر تاریخی دیگر ناپدید و جابجا شده بودند.»
۲۰ روز پیش نیز گزارش‌هایی از سرقت سنگ‌نگاره‌ها و شیرهای این قبرستان گزارش شده بود که به دلیل نداشتن محافظ و حصاربندی صورت می‌گیرد.
این گورستان در فهرست میراث ملی قرار دارد. سنگ‌نگاره‌هایش متعلق به دوره ایلامی، شیرهایش در دوره صفویه و خود قبرستان در دوره ایلخانی بنا شده است.
گورستان شهسوار در ۷ کیلومتری شهر ایذه در استان خوزستان قرار دارد که در سایه بی‌توجهی مسئولان میراث فرهنگی توسط قاچاقچیان مورد تاراج قرار می‌گیرد همچنین در آن حتا مردگان جدید نیز دفن می‌شوند.
بر اساس گزارش‌ها، در سال ۱۳۹۸ به اسم مرمت، شیرهای سنگی را جابجا کردند و برخی سنگ‌ها را مرمت کردند ولی خبری از نگهبان یا حفاظ نشده است و بعد هم بسیاری از شیر سنگی‌ها و قبرهای تاریخی در این محوطه تاریخی یا ناپدید شده یا کاملاً تخریب شده‌اند.
صادق صحنی درباره وضعیت این منطقه به عنوان غنی‌ترین قبرستان سنگی مناطق بختیاری می‌گوید، «بی‌توجهی به این محوطه تا آنجا پیش رفت که به واسطه تخریب بخش زیادی از شیرهای سنگی این محوطه و انتشار وضعیت آن در برخی رسانه‌ها، از سنگ و خاک صدا درآمد اما صدایی از سوی متولیان [مسئولان] میراث فرهنگی شنیده نشد.»
به گفته‌ی این فعال حوزه میراث فرهنگی، «میراث فرهنگی کشور هیچگاه به‌اندازه این چند سال اخیر در معرض تخریب و نابودی نبوده است و با وجود اینکه هنوز برخی افراد نقشه راه را «فرهنگ‌سازی» می‌دانند، اما نخست باید تصمیم‌گیرانِ وزارتخانه و مسئولان محلی راهکاری مناسب برای وضعیت میراث فرهنگی پیدا کنند.»
او نبود حصار در اطراف گورستان و اجازه دفن مردگان جدید در این محوطه تاریخی و باستانی را با وجود قوانین میراثی، و همچنین نبود مسیر دسترسی مناسب به جاده منتهی به قبرستان را با حضور دائم تورهای گردشگری، از آسیب‌های واردشده به این محوطه در طول چند سال گذشته تا کنون می‌داند.
:«برای آزادی و سربلندی ایران تنها یک راه وجود دارد، روشنگری، روشنگری و باز هم روشنگری …»
امروز در «بنیاد میراث پاسارگاد» این متن هولناک را خواندم: «معدن داران وابسته به قدرت، سنگ نگاره ها و منظر کم نظیر فرهنگی تیمره را ویران می کنند».
«تیمره محوطه ای تاریخی میان سه استان مرکزی، اصفهان و لرستان است. در این محوطه می توان تاریخ کهن و هنر چندین هزار سال را بر روی سنگ ها تماشا کرد؛ از کهن‌ترین کتیبه‌های خطی ایران گرفته تا نقاشی‌هایی از گونه‌های جانوری منقرض شده، گیاهان، ابزارهای شکار، و تصاویری دیگر در این سنگ نگاره ها دیده می شوند. قدمت برخی از این سنگ نگاره ها به هفت هزار سال می رسد و اهمیت و ارزش تاریخی آن ها جهانی ست.»