نخستین تجمع اعتراضی سراسری آموزگاران در سال جدید امروز پنجشنبه اول اردیبهشت‌ماه در دهها شهر کشور برگزار شد.
تجمع اعتراضی و سراسری معلمان و فرهنگیان بازنشسته، امروز اول اردیبهشت در اعتراض به عدم اجرای کامل رتبه‌بندی و همسان‌سازی حقوق و دیگر مطالبات صنفی برگزار شد.
برگزاری این تجمع با فراخوانی از سوی شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران انجام شد. آموزگاران معترض خواستار اجرای کامل طرح رتبه‌بندی برای شاغلان، لایحه همسان‌سازی حقوق بازنشستگان و آزادی معلمان زندانی شدند.
تجمع آموزگاران معترض در بیش از ۵۰ شهر ایران از جمله در تهران، کرج، قزوین، قم، تاکستان، اراک، اردبیل، کرمانشاه، اصفهان، شهرضا، همدان، سقز، زیوی، مریوان، هرسین، بوشهر، سنندج، بوکان، کوهدشت، بیجار، الیگودرز، شهرکرد، لرستان، نیشابور، مشهد، شیراز، اسلام آباد غرب، و دهها شهر دیگر برگزار شد.
در برخی شهرها از جمله تهران و مشهد جوّ امنیتی شدیدی برقرار بود. در مشهد مأموران یگان ویژه در میان تجمع‌کنندگان حضور داشتند. در تهران نیز از میدان فردوسی تا خیابان کریمخان نیروهای یگان ویژه و لباس شخصی و نیروهای انتظامی حضور داشتند. به گفته آموزگاران نیروهای امنیتی و یگان ویژه حتی اجازه ایستادن در سراسر خیابان را به عابران نمی‌دادند.
«قانون رتبه‌بندی، فریب است و حقارت»، «معلم بپا خیز برای رفع تبعیض»، «رئیسی، قالیباف، این آخرین پیام است، جنبش فرهنگیان آماده قیام است»، «مدعی عدالت، خجالت خجالت» از جمله شعارهای معترضان بود.
همچنین در اصفهان آموزگاران با کنایه به رسوایی سفر خانواده محمدباقر قالیباف به ترکیه برای خرید سیسمونی، شعار می‌دادند «یک سیسمونی کم بشه مشکل ما حل میشه»!
آموزگاران در اعتراضات امروز نه تنها بر اجرای صحیح قانون رتبه‌بندی و افزایش حقوق تأکید داشتند بلکه به سیستم آموزشیِ ناکارآمد آموزش و پرورش و محتوای «واویلای» کتاب‌های درسی اشاره داشتند.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان نیز در پایان این تجمع بیانیه‌ای صادر کرد. در این بیانیه آمده که «ما در اینجا جمع شده‌ایم تا فریاد بزنیم تا زمانی که مطالبات فرهنگیان محقق نگردد ما خیابان را ترک نخواهیم کرد. خیابان از آن ماست تا زمانی که تمام مطالبات محقق گردد سرکوب و زندان و پرونده‌سازی قادر نیست جنبش معلمان را یک گام به عقب براند.»
در بخش دیگری از بیانیه تأکید شده که «ما با صدای رسا اعلام می‌کنیم که مطالبات ما بخشی از حقوق انسانی و اولیه ماست، تشکل‌یابی و تجمع حق مسلم ماست. تنها راه تحقق مطالبات فرهنگیان اتحاد و همبستگی تشکیلاتی است و به زودی تاریخ تجمع بعدی را اعلام می‌کنیم و روند اعتراض تا تحقق مطالبات ادامه خواهد داشت.»
متن کامل این بیانیه را در ادامه می‌خوانید:
معلمان عزیز، همکاران گرامی!
ما در اینجا جمع شده‌ایم تا فریاد بزنیم تا زمانی که مطالبات فرهنگیان محقق نگردد ما خیابان را ترک نخواهیم کرد. خیابان از آن ماست تا زمانی که تمام مطالبات محقق گردد سرکوب و زندان و پرونده‌سازی قادر نیست جنبش معلمان را یک گام به عقب براند.
در سال گذشته علی‌رغم تلاش و کوشش و اعتراضات مستمر و فراوان، متاسفانه نهادهای حاکمیتی اهمیتی به خواسته‌های ما نداده و به روش گذشته بجای پاسخگویی شیوه نادرست خود را ادامه می‌دهند.
اگر چه منشأ سیاست‌های آموزش و پرورش و نگاه ایدئولوژیک به امر آموزش ریشه در سیاست‌های کلان نظام سیاسی و مورد توافق جناح‌های درون حکومت است. اما وجود یک وزیر نالایق و بی‌کفایت در راس وزارتخانه باعث شده است که این وزارتخانه به محلی برای برنامه‌ریزی و تدوین قوانین و آیین‌نامەهای ضدمعلم و ضد آموزشی تبدیل گردد. تدوین ناقص آیین‌نامه رتبه‌بندی نمونه بارز این ناکارآمدی است. ما خواهان عزل وزیری هستیم که از عهده اداره یک مدرسه بر نمی‌آید چه رسد به وزارتخانه آموزش و پرورش.
همسان‌سازی حقوق بازنشستگان محقق نشده است. خواسته ما این است که قانون مدیریت خدمات کشوری کامل اجرا گردد و حقوق تمام معلمان شاغل و بازنشسته به بالای خط فقر برسد.
از طرفی عملکرد ضعیف و اهمال سازمان بازنشستگی کشوری در برگرداندن کسورات معلمان شاغل و بازنشستە بە حساب بانک‌ها و صندوق‌ها سبب زیان‌های مادی متعددی بە آن‌ها شدە است.
ما خواهان توقف سیاست‌های ضد آموزشی خصوصی‌سازی و پولی‌سازی آموزش هستیم تبعات این سیاست‌ها افزایش کودکان کار و بازمانده از تحصیل و گسترش آسیب‌های اجتماعی است ما این سیاست‌ها را محکوم می‌کنیم.
در ادامه مطالبه‌گری در سال گذشته نیروهای امنیتی و قوه قضاییه به صورت مستمر و سیستماتیک سرکوب معلمان را ادامه دادند امروز محمدتقی فلاحی، لطیف روزیخواه، یعقوب یزدانی، حسین رمضانپور، ناهید فتحعلیان، زینب همرنگ، معصومه عسگری، هاله صفرزاده، عالیه اقدام دوست، هاشم خواستار، محمدحسین سپهری و جواد لعل محمدی دوران حبس خود را سپری می‌کنند درحالی‌که اسماعیل عبدی به‌صورت ظالمانه بیش از هفت سال است که به بند کشیده شده است ما خواهان آزادی بی‌قیدوبند تمام معلمان دربند به‌ویژه اسماعیل عبدی هستیم.
در دور جدید سرکوب معلمان شاهد صدور احکام ظالمانه علیه فعالان صنفی هستیم. صدور ۵ سال حکم زندان و به همراه تبعید و ممنوع‌الخروجی برای رسول بداقی، صدور ۴ سال و ۶ ماه حکم برای جعفر ابراهیمی، ۱۲ سال حبس علیه مهدی فتحی و تأیید حکم زندان رسول کارگر و فرزانە ناظران پور همه برای ارعاب معلمان است ما خواهان لغو این احکام ظالمانه هستیم.
سرکوب معلمان محدود به این موارد نمی‌گردد طی شش ماه گذشته صدها معلم در سراسر کشور به بازپرسی و نهادهای امنیتی احضار شده و دادگاه محمود بهشتی لنگرودی، محمود ملاکی، عزیز قاسم‌زاده ، رادا مردانی ، پیروز نامی ، علی کروشات، فرنگیس نسیم پور، غلامرضا غلامی کندازی و … برگزار شده است و محمد رضا رمضانزادە نیز دوران محکومیت خود را با پابند الکترونیکی سپری می‌کند.
همه اینها برای توقف مطالبه‌گری است ما خواهان توقف احضار و پرونده‌سازی علیه معلمان هستیم.
ما با صدای رسا اعلام می‌کنیم که مطالبات ما بخشی از حقوق انسانی و اولیه ماست، تشکل‌یابی و تجمع حق مسلم ماست. تنها راه تحقق مطالبات فرهنگیان اتحاد و همبستگی تشکیلاتی است و به زودی تاریخ تجمع بعدی را اعلام می‌کنیم و روند اعتراض تا تحقق مطالبات ادامه خواهد داشت.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران
۱ اردیبهشت ۱۴۰۱
