پاسخ کمیساریای حقوق بشر دولت فدرال آلمان به نامه سرگشاده «فوروم ایرانیان دمکرات» در ماینز آلمان

سه شنبه ۱۰ آبان ۱۴۰۱ برابر با ۰۱ نوامبر ۲۰۲۲


لوئیزه آمتسبرگ کمیساریای حقوق بشر دولت فدرال آلمان به نامه سرگشاده «فوروم ایرانیان دمکرات» در ماینز آلمان پاسخ داده است. این نامه درباره اعتراضات اخیر مردم ایران و نقض آشکار حقوق بشر از سوی رژیم جمهوری اسلامی بوده است.

لوئیزه آمتسبرگ

آقای اسدی محترم،
از اینکه به عنوان کمیساریای حقوق بشر درباره وضعیت ایران برای من نامه نوشتید بسیار سپاسگزارم. پوزش مرا به خاطر تأخیر در پاسخ بپذیرید. تحولات در هفته‌های اخیر چنان پویا بوده است که همین دیروز وزیر امور خارجه از مجموعه اقدامات بعدی از تحریم گرفته تا اقدامات در حوزه پاسخگویی در چارچوب سازمان ملل خبر داده است.

البته اوضاع ایران از زمان شروع اعتراضات تنها مرا نگران نکرده بلکه در گذشته نیز در نقش خود به عنوان کمیساریای حقوق بشر با خانواده‌های زنان زندانی در ایران و همچنین ایرانی‌های آلمانی در ارتباط نزدیک بوده‌ام و با هم به دنبال راهکارهای دیپلماتیک بوده‌ایم. همچنین با اعطای جایزه حقوق بشر فرانسوی- آلمانی به نرگس محمدی که سال‌ها قبل در برنامه حمایتی پارلمان آلمان گنجانده بودم، سعی کردم نسبت به وضعیت وخیم زنان در ایران توجه دهم.

نامه سرگشاده «فوروم ایرانیان دمکرات» در ماینز به مقامات آلمان: زنان ایران، قربانیان جمهوری اسلامی

از همین رو به خاطر نامه سرگشاده از شما بسیار سپاسگزارم.  قبل از هر چیز، در ناراحتی شما در  جان باختن ژینا/ مهسا امینی و واکنش وحشیانه مقامات ایران به اعتراضات مسالمت‌آمیز پس از آن واقعه هولناک با شما شریک هستم.  من به عنوان یکی از اولین سیاستمداران اروپا، در مورد مرگ ژینا/ مهسا امینی و بطور کلی نقض حقوق بشر رژیم ایران به صراحت صحبت کرده‌ام.

از آن زمان، در یک بیانیه مطبوعاتی و همچنین در بیانیه مشترکی که با سایر اروپایی‌ها منتشر کردیم، توجه عمومی را به وضعیت ایران جلب نمودم. سفیران حقوق بشر این جنبش پشتیبانی را به راه انداخته و با خیزش در ایران همبستگی نشان داده‌اند.

واکنش‌های رژیم ایران به وضوح نشان داده و می‌دهد که اظهارات صریح مقامات آلمان و همچنین در ارتباط با شرکای اروپایی به هیچ وجه مورد توجه قرار نمی‌گیرد.

جنبش اعتراضی کنونی موفق شده نقاب را  از ساختار ایدئولوژیک جمهوری اسلامی  بردارد: مردان فرتوتی که بجای گفتگو با جوانان و دست و پنجه نرم کردن با خواست‌های حقوقی آنها، در تلویزیون علیه جوانان بحث می‌کنند.  پلیس به اصطلاح اخلاقی و مقامات امنیتی که تظاهر به دفاع از نجابت و اخلاق می‌کنند و بارها برای ارعاب و آرام کردن معترضین‌ به خشونت جنسی علیه زنان و دختران متوسل می‌شوند.  دستگاهای دولتی  جمهوری اسلامی در حال حاضر استدلال چندانی برای مخالفت با این نقاب‌زدایی ایدئولوژیک ندارد. اقدامی که حداقل با همدلی و همبستگی در میان مردم شهرهای بزرگ روبرو می‌شود.

آتش‌سوزی اخیر در زندان اوین که با وحشیگری خود نماد ظلم و ستم بر زنان است، بار دیگر این موضوع را تایید کرد.  البته از گزارش عفو بین‌الملل نیز مطلع هستم که وضعیت جسمانی برخی از زندانیان زندان اوین بسیار نگران‌کننده است.  ما در حال گفتگو در مورد چگونگی کمک آلمان و جامعه بین‌المللی برای تضمین مراقبت‌های پزشکی هستیم.

احساس درد، درماندگی و خشم  و مبارزه در میان ایرانیان شجاع را در خود ایران، و همچنین در میان مردم با ریشه ایرانی در آلمان درک می‌کنم و این موضوع را بارها و بارها  روشن کرده‌ام که این شرایط قابل درک است.  به همین دلیل است که در تماس نزدیک با جامعه مدنی ایرانی در آلمان هستم، مرتب با افراد و روزنامه‌نگاران ملاقات می‌کنم و در راهپیمایی‌ها و تظاهرات برای ابراز همبستگی با معترضان ایرانی شرکت دارم.

البته در این زمینه خواست‌های مختلفی را در رابطه با روابط دیپلماتیک و مذاکرات برجام یا روابط اقتصادی-سیاسی مطرح می‌کنم.

با علم به اینکه ارزیابی از تاثیر سیاست خارجی می‌تواند بسیار متفاوت باشد، من همچنان با نظر وزارت خارجه فدرال و وزیر امور خارجه موافقم که پایان رسمی‌ مذاکرات هسته‌ای (به هر حال در حال حاضر هیچ مذاکره‌ای با ایران وجود ندارد) هیچ اثر مثبت پایداری  برای مردم ایران یا برای منطقه نخواهد داشت بلکه برعکس: من معتقدم که از منظر سیاستِ صلح باید از مسابقه تسلیحات هستهای در کشورهای خلیج فارس جلوگیری کرد.  حتی قطع روابط دیپلماتیک لزوماً تأثیر مثبتی بر وضعیت حقوق بشر در ایران نخواهد داشت.  برعکس، این می‌تواند عواقب منفی برای ایرانیان آلمانی زندانی داشته باشد.  روابط اقتصادی ما در سال‌های اخیر حتی از پیشتر کاهش یافته، بطوری که از نظر دامنه مبادلات  نباید واقعاً عامل تعیین‌کننده‌ای باشد که ما در این مورد امیدواریم.  با این حال، برای من مهم است که روشن کنم  همه تحریم‌هایی که به درستی به دلیل نقض حقوق بشر توسط رژیم ایران علیه آن اعمال شده‌اند، دست نخورده باقی مانده‌اند و ما در حال کار بر روی تحریم‌های بیشتر در شرایط فعلی هستیم.

با وجود این، درک ما از موضوع می‌تواند در اینجا به ارزیابی متفاوتی برسد. با این حال من واقعاً از تبادل نظر با شما در مورد این مسائل قدردانی می‌کنم و پذیرای همه بحث‌ها هستم و با وجود ارزیابی‌های متفاوت، به یک گفتگوی عینی امیدوارم که متأسفانه در هفته‌های گذشته همیشه اینطور نبوده است.

من توانستم در طول این فرآیند چندین بار متقاعد شده‌ام که آلمان و وزیر خارجه ما قبلاً کارهای زیادی انجام داده‌اند.  تحریم‌های اروپا که عمدتاً توسط آلمان و وزیر امور خارجه کشور ما اعمال شده، در زمان بی‌سابقه چهار هفته‌ای تصمیم‌گیری شد (در مقایسه با آخرین بسته تحریمی‌ علیه رژیم ایران که تقریباً دو سال طول کشید).  ما همچنین متعهد به ارزیابی مجدد اساسی در سطح بین‌المللی هستیم، به عنوان مثال در کمیته سوم مجمع عمومی‌ سازمان ملل متحد یا در شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد.  من خودم بر حمایت قاطع آلمان از جنبش اعتراضی مردم ایران در یک رویداد جانبی که هفته قبل برگزار شد، تأکید کردم.

علاوه بر این، تقویت و تکمیل دسترسی گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد همچنان اساس تلاش‌های بین‌المللی ما خواهد بود.  این نیز بخشی از اقداماتی است که دیروز اعلام شد.

در هر صورت، این برای من محوری است و خواهد ماند که در مبارزه برای حقوق مردم ایران در کنار ایرانیانی که مخالف رژیم هستند بایستم.

من از نامه‌های پرشوری مانند نامه شما سپاسگزارم که مرا تشویق می‌کند به دنبال راه حل‌ها، فرصت‌ها و پاسخ‌هایی در مورد این باشم که چگونه با همدیگر می‌توانیم شرایط را برای مردم حاضر در صحنه‌ ایران بهبود بخشیم.

با سپاس فراوان و آرزوی بهترین‌ها برای شما!
لوئیزه آمتسبرگ
۱ نوامبر ۲۰۲۲

*این نامه توسط  ناهید جعفرپور به فارسی برگردانده شده است.

 

 

برای امتیاز دادن به این مطلب لطفا روی ستاره‌ها کلیک کنید.

توجه: وقتی با ماوس روی ستاره‌ها حرکت می‌کنید، یک ستاره زرد یعنی یک امتیاز و پنج ستاره زرد یعنی پنج امتیاز!

تعداد آرا: ۰ / معدل امتیاز: ۰

کسی تا به حال به این مطلب امتیاز نداده! شما اولین نفر باشید

لینک کوتاه شده این نوشته:
https://kayhan.london/?p=304209