شرکت هواپیمایی «ماهان ایر» که یکی از اصلی‌ترین شرکای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در لجستیک نیرو و تسلیحات نظامی در منطقه است با خرید دو کشتی کروز وارد تجارت دریایی شد.
بر اساس گزارشی که رسانه‌های داخلی دهم دی‌ماه منتشر کردند، به دنبال ورود شرکت هواپیمایی ماهان در زمینه سرمایه‌گذاری در صنعت گردشگری مکران، این شرکت اقدام به خرید دو فروند کشتی کروز کرده است.
مدیرکل دفتر توسعه گردشگری داخلی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی می‌گوید این دو کشتی کروز برای در مسیر سواحل مکران تا جزایر کیش و قشم به کار گرفته خواهند شد اما تأکید کرده «این برنامه‌ریزی‌ها از سوی شرکت هواپیمایی ماهان برای گردشگران خارجی و در مسیرهای بین‌المللی تدارک دیده شده است.»
گفته شده این دو کشتی به زودی وارد بندر چابهار خواهند شد اما مشخص نیست که طرف معامله این دو کشتی کروز کدام کشور یا شرکت است.
مصطفی فاطمی توضیح داد، «شرکت هواپیمایی ماهان به عنوان سرمایه‌گذار قدرتمند نسبت به مطالعات در سواحل مکران اقدام کرده و قصد ایجاد تأسیسات گردشگری و مارینا را در چندین نقطه از سواحل مکران دارد.»
آنطور که ادعا شده شرکت ماهان حدود ۵۰ میلیون یورو در ۱۵ هکتار از اراضی منطقه ساحلی مکران به نام «گوردیم» جهت ایجاد تأسیسات اقامتی و تفریحی مرتبط با توریسم دریایی سرمایه‌گذاری کرده است.
شرکت هواپیمایی «ماهان» تحت پوشش خطوط مسافربری اصلی‌ترین شریک سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در ترابری نیروی نظامی و تسلیحات است.
کاپیتان امیر اسداللهی یکی از خلبانان شرکت ماهان خرداد سال ۱۳۹۹ در یک مصاحبه گفته بود سال ۱۳۹۲ به همراه قاسم سلیمانی فرمانده «سپاه قدس» با ۲۰۰ مسافر و هفت تُن «بار ممنوعه» به سوریه پرواز کرده است. درواقع از مسافران آن هواپیما به عنوان «سپر انسانی» استفاده شده بود.
هواپیمایی ماهان یکی از بنگاههای متعلق به شبکه عنکبوتی مؤسسه «مولی الموحدین» مستقر در کرمان است. احمد مرادعلی‌‌‌زاده (مدیرعامل شرکت ملی مس)، شهریار ذوالعلی، حمید عرب‌‌‌نژاد خانوکی، شمسعلی نقوی و حسین مرعشی دست‌‌اندرکاران ماهان و مولی الموحدین هستند. مؤسسه مولی الوحدین متعلق به باند حسین مرعشی از نزدیکان اکبر هاشمی رفسنجانی است.
ضرورت سرمایه‌گذاری در بندر مکران از تأکیدات علی خامنه‌ای است اما نه برای توسعه و رفاه عمومی این منطقه بلکه آنجا به حیات خلوت سپاه پاسداران و نهادها و شرکت‌های حکومتی برای واردات و صادرات تبدیل شده و حالا با خیالپروری‌ها درباره گسترش «عمق استراتژیک» به دریای سرخ و آب‌های بین‌المللی فراتر از مرزهای آبی کشور، می‌بایست مقاصد نظامی را نیز در پس این فعالیت‌ها ردگیری کرد.
