خبرگزاری روسی تاس روز شنبه ۱۷ اوت (۲۷ مرداد) به نقل از کاظم جلالی سفیر جمهوری اسلامی در روسیه اعلام کرد که ایران آماده ترانزیت گاز طبیعی روسیه از طریق خاک خود است.
این در شرایطی است که بعد از حمله به اوکراین، نفت و گاز روسیه تحریم شد اما مسکو غیرمستقیم با دور زدن تحریم‌ها همچنان به فروش آن ادامه داده است.
شبکه اطلاع‌رسانی نفت و انرژی «شانا» که زیر نظر وزارت نفت جمهوری اسلامی فعال است ۲۶ امرداد در گزارشی با عنوان «اَبَرپروژه انتقال گاز روسیه» به توجیه ضرورت واردات گاز از روسیه پرداخته است. در این گزارش اعتراف می‌شود که «در سال‌های اخیر مصرف گاز در فصل‌های سرد سال از تولید پیشی گرفت و کشور با مسائلی مانند قطع مقطعی صادرات گاز، برنامه‌ریزی خاموشی فصلی برخی صنایع پرمصرف و سوزاندن گازوئیل گران‌قیمت و نفت‌کوره کم‌کیفیت در برخی نیروگاه‌ها برای تولید برق روبرو شد.»
مسئله دیگر که «شانا» به آن اشاره کرد «بن‌بست روسیه در صادرات گاز به اروپا پس از جنگ اوکراین» است. درواقع جمهوری اسلامی به دنبال ایجاد فرصت است تا با «واردات گاز» از روسیه به «قطب گازی» تبدیل شود!
پیش از این جواد اوجی وزیر نفت دولت ابراهیم رئیسی تیرماه ۱۴۰۳ پس از امضاء قرارداد ۳۰ ساله با روسیه گفته بود، ایران روزانه ۳۰۰ میلیون مترمکعب گاز از روسیه دریافت خواهد کرد. در همین ارتباط شرکت روسی «گازپروم» با شرکت ملی گاز ایران قرارداد بست.
اوجی گفته بود «احداث خط ترانزیت گاز از شمال به جنوب از مسیر ایران اتفاقی بسیار بزرگ به شمار می‌آید که در تاریخ ایران سابقه نداشته است و سالانه ۱۰ تا ۱۲ میلیارد دلار تبادلات مالی خواهد داشت».
وی انتقال گاز روسیه به ایران را «شاهکار دیپلماسی انرژی دولت سیزدهم» دانسته بود که «می‌تواند سبب انقلاب اقتصادی و تأمین امنیت انرژی کشورهای منطقه از طریق ایران باشد.»
موسی موسوی عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی نیز با اشاره به اهمیت قرارداد گازی ایران و روسیه گفته بود، «با این قرارداد در عمل به قطب گازی منطقه تبدیل می‌شویم و موازنه انرژی در منطقه نیز متحول می‌شود». اما بسیاری از تحلیلگران بر این باورند که این اقدام علیه منافع ملّی ایران است.
پس از آغاز جنگ اوکراین و تحریم صنایع نفت و گاز روسیه توسط دولت‌های غربی، جمهوی خلق چین و هندوستان به اصلی‌ترین واردکنندگان نفت و گاز از روسیه تبدیل شدند.
