کامیار بهرنگ- این روزها موبایل‌های هوشمند تنها ابزاری برای ارتباط راحت‌تر میان افراد نیست. اپلیکیشن‌های بسیاری امروزه به کمک شهروندان جهان آمده‌اند تا هرکدام به نوعی زندگی بهتری را تجربه کنند.
گردشگری یکی از این زمینه‌هاست که در سال‌های گذشته و همزمان با پیشرفت موبایل‌های هوشمند و گستردگی استفاده از آنها توانسته جنبه‌های بیشتری را تجربه کند.
امروز با داشتن یک اپلیکیشن که بسیاری از آنها رایگان بوده یا دست کم با حداکثر چند دلار قابل خرید است می‌توانید به راحتی جنبه‌های گردشگری یک شهر را در جیب خود داشته باشید.
در بسیاری از شهرهای توریستی جهان این اپلیکیشن‌ها وجود دارند؛ ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست و امروز با یک جستجو در فروشگاه‌های اینترنتی از «اپ استور» و «گوگل استور» تا حتی «بازار» می‌توانید موارد بسیاری را در مورد شهرهای گوناگون ایران پیدا کنید. اما اپلیکیشن «پیاده» برای شهر تهران تنها یک راهنمای گردشگری نیست. «پیاده» به شما رویدادهای فرهنگی تهران را نیز نشان می‌دهد و با مشارکت خود شما تبدیل به یک مدل زندگی تهرانی و به زبان عام «تهرونی» می‌شود.
این اپلیکیشن در توضیح خود نوشته است: «”پیاده” بعد از سال‌ها زندگی در تهران متوجه شد که به دلیل کمبود منبعی کامل و موثق از اطلاعات تفریحی و فرهنگی تبدیل به شهروندی منفعل شده که از شهرش نیز دل خوشی ندارد… در همین راستا از شما هم خواهشمند است تا با به اشتراک گذاری تجربه و کشفیات خود “پیاده” را یاری کنید تا به اتفاق یکدیگر، سطح و کیفیت زندگی را در تهران بالا ببریم و تهرانی فعال، زنده و دوست‌داشتنی بسازیم».
«پیاده» شامل پیشنهادهای گردشگری، انیمیشن های فرهنگی، اعلام رویدادهای فرهنگی هنری شهر تهران به همراه معرفی موزه، گالری، کافی شاپ‌هاست.
برای بسیاری که چند نسل در تهران بوده‌اند حالا این شهر به یک هویت بدل شده است. هویتی که برای بسیاری تعریف مشخصی ندارد. حتی شاید برای بسیاری «تهرانی» بودن معنی نداشته باشد و سال‌ها مهاجرت به این کلان‌شهر آن را از هویت تاریخی خالی کرده باشد، اما این تصور نادرستی است. برای بسیاری تهران شهری‌ست که پر از خاطره‌ها و ریشه‌هاست. برای بسیاری تهران شهری‌ست که می‌توان برای آن شعر گفت: «قایق سوار بودیم/ در ایستگاه آب/ بالای نهرها/ در کوچه باغ تجریش/ از شیب جویبار/ رفتیم/ رو به پایین/ همراه آبشار/ رگهای شهر تهران/ جاری/ فصل بهار و آب سواری/ از چشم باغ فردوس/ در سایۀ چناران/ تا قلب پارک ملت/ راندیم/ زیر ونک گذشتیم/ تا رود یوسف آباد/ و از فراز جنگل ساعی/ تا آبراه بولوار…» (بخشی از شعر قایق سواری در تهران- محمد علی سپانلو)
لنا وفایی سرپرست سازندگان این اپلیکیشن نیز به نوعی می‌خواهد این شهر پر هیاهو را با شهروندان خود آشتی دهد و می‌گوید: «هدف ما این بود که مرجعی برای شهروندان ایجاد کنیم که بتوانند این گونه اطلاعات را در جیب خود داشته باشند. از سویی میان شهر و شهروندان نزدیکی به وجود بیاید و شهر زنده‌تر شود».
او همچنین ادامه می‌دهد: «من در خارج از ایران گشت و گذار را یاد گرفتم و متوجه شدم انسان می تواند با شهرش دوست شود و مانند یک دوست زنده با او در ارتباط باشد که تاثیر مثبتی در زندگی او دارد. پس از این دیدم این اتفاق در ایران به سختی رخ می دهد و اطلاعات به صورت دیجیتال، منسجم و راحت در اختیار مردم قرار نمی گیرد».
برنامه ریزی و اجرای این اپلکیشن نزدیک به دو سال زمان برده است و امروز به صورت رایگان در اختیار کاربران قرار دارد. جدا از تیم ایده‌پرداز و طراح، بخشی دیگر از شهروندان نیز با عنوان «پیاده‌چی» همراه این اپلیکیشن هستند. آنها کسانی هستند که از عشق و علاقه خود به تهران می‌نویسند و در واقع «پیاده» را آنها به بخشی از شهر مرتبط می‌کنند.
اپلیکیشن‌های شهروندمحور به خوبی می‌توانند با توجه به گستره میزان استفاده به ابزاری مناسب برای همه تبدیل شوند. «همه» در اینجا جدا از شهروندان تهرانی که هنوز شهر خود را نمی‌شناسند کسانی را شامل می‌شود که حتی برای چند روز راهی تهران می‌شوند. شاید بتوان گفت حالا که تهران شهری شده که باید آن را از نو شناخت اپلیکیشن‌هایی از جنس «پیاده» می‌توانند به «همه» کمک کنند.
«پیاده» شما را به نمایشگاه و گالری‌های تهران می‌برد، تقویم شما را پر از اتفاق‌های هنری و فرهنگی می‌کند و به شما این امکان را می‌دهد که از تئاتر‌های کوچک و بزرگ، کنسرت‌ها و نمایش فیلم‌ها با لمس یک بخش از گوشی موبایل هوشمند خود با خبر شوید. «پیاده» اگر بتواند شهروندان بیشتری را درگیر خود کند جدا از آنکه دیگران را با تهران آشتی می‌دهد می‌تواند عامل بسیار مناسبی برای گسترش برنامه‌های فرهنگی در تهران باشد که امکان تبلیغات مستقیم در مطبوعات و تلویزیون را ندارند.
تهران بسیار پیشتر از اینها به «پیاده» نیاز داشت، اپلیکیشینی که نیازمند حمایت‌های دولتی و نیمه‌دولتی است اما به نظر می‌رسد مسئولان شهر تهران دغدغه‌های دیگری جز این دارند که به شهروندان خود خدمات بدهند. به همین دلیل خود شهروندان دست به کار شده‌اند. پیاده رفتن با «پیاده» می‌تواند به همه آنان که تهران را دوست دارند یا ندارند، حتی برای چند روز مسافرت به این پایتخت شلوغ و پر دود و دم کمک کند تا آن را آسان‌تر بشناسند و زیبایی‌های آن را نیز کشف کنند.
