نادر زاهدی -ماجرای حضور هیأت نمایندگی اقلیم کردستان عراق با پرچم تشکیلاتی در مراسم تحلیف سیدابراهیم رئیسی «قاضی مرگ»، واکنش‌های متفاوتی در پی داشت؛ اقلیم کردستان و حاکمیت حزب دمکرات کردستان عراق در آنجا، به استناد پروتکل‌های حقوقی، بخشی از کشور عراق است که به صورت محلی اداره می‌شود. چندین سال است که خانواده بارزانی اداره اقلیم کردستان را به دست داشته و ارتباطاتی با حکومت اسلامی در ایران و دولت ترکیه نیز دارد.
خانواده بارزانی از عشیره‌های کرد ایرانی هستند که سابقه سیاسی آنان به دهه‌های چهل و پنجاه میلادی می‌رسد؛ بخش عمده‌ای از رفتارهای سیاسی آنان علیه تمامیت ارضی ایران و در خدمت اهداف برخی دولت‌های بیگانه و همجوار ایران بوده است. عملکرد اجرایی خانواده بارزانی در اقلیم نیز با فساد مالی و تجاری همراه است. خاطرنشان می‌کنم که از پرچم مورد استفاده در مراسم تهران، برخی گروه‌های دیگر کرد هم در مبارزه علیه جمهوری اسلامی استفاده می‌کنند.
اما اصل مسئله قرار دادن پرچم اقلیم کردستان عراق در کنار پرچم جمهوری اسلامی، رفتار ضدملی و تفرقه‌افکنانه‌ای است که رژیم جمهوری اسلامی با شرایط تازه بحرانی که در آن قرار دارد، از خود نشان می‌دهد. شکی نیست که عملکرد چهل و دو ساله رژیم سراسر آکنده از نفرت‌پراکنی، اختلاف‌افکنی و رفتارهای ضدایرانی بوده است. عوامل امنیتی و اجرایی رژیم به خوبی می‌دانند که پرچم اقلیم کردستان عراق در مقاطعی نشان مبارزاتی بوده و از اهمیت آن در میان مبارزان کرد آگاه هستند؛ به همین خاطر آنان از سویی در صدد مصادره آن به نفع خود بوده و از سوی دیگر در پی ارسال پیام به مبارزان کرد هستند که برای نجات ایران از استبداد دینی فعالیت می‌کنند. در این راستا، رئیس اقلیم کردستان عراق هم با دعوت سران رژیم در مراسم تحلیف بوده و با هماهنگی قبلی در افراشتن پرچم اقلیم کردستان عراق، پیامی‌برای مخالفان و اپوزیسیون ایرانی داشته است؛ یادآور می‌شوم که یک روز بعد از این سفر، ترور یکی از رهبران حزب دمکرات کردستان، پیام رژیم را شفاف‌تر و روشن‌تر بیان کرد. حزب دمکرات کردستان در پیامی به این مناسبت ترور باباخانی را توسط جمهوری اسلامی دانسته است. تروری که در شهر اربیل انجام گرفت، نشان از عمق همکاری مدیریت اقلیم کردستان عراق با رژیم جمهوری اسلامی دارد و به دفعات و در شکل‌های مختلف تا کنون اجرا شده است.
بی‌تردید مبارزه با جمهوری اسلامی، مبارزه‌ای ملی و مدنی است که شهروندان کرد ایرانی هم در آن سهم بسزایی دارند؛ کردها در مقابله با جمهوری اسلامی و دستیابی به دمکراسی در ایران، هزینه‌های بالایی داده‌اند؛ ترور رهبران کرد در خارج و داخل کشور، اعدام‌های مستمر مبارزان کرد در شهرهای مختلف استان کردستان و همچنین شهرهای کردنشین ایران، آوارگی مبارزان کرد در کشورهای دیگر و… از جمله هزینه‌هایی هستند که مبارزان کرد در طول چهل و دو سال اخیر پرداخت کرده‌اند؛ بر این اساس حضور نیچروان بارزانی در مراسم تحلیف رئیس جمهور قاتل و برافراشتن پرچم اقلیم کردستان عراق در آن، بازی دوجانبه‌ای است که هم بارزانی و هم جمهوری اسلامی آن را پیش می‌برند؛ بازی که پیامی هم به مبارزان ایرانی و هم به دولت قانونی عراق در بغداد دارد.
اگرچه زیر فشار افکار عمومی، سخنگوی وزارت امورخارجه جمهوری اسلامی، برافراشتن پرچم در مراسم را ناشی از اشتباه تیم اجرایی استقبال در فرودگاه دانسته است، اما با دقت در رفتارهای ضدملی رژیم و بازرانی‌ها در اقلیم کردستان، این برنامه ماهیتی تنش‌انگیز داشته است. بنا به گزارش برخی از وبسایت‌های خبری «اقلیم کردستان تنها بخشی از کشور عراق است و در مجموعه حاکمیتی، جغرافیایی و سیاسی این کشور تعریف می‌شود بنابراین استقبال از هر مسئولی از این اقلیم هم باید با پرچم عراق متحد صورت بگیرد و هرچه جز این باشد، به معنای نادیده گرفتن حق حاکمیت و تمامیت ارضی عراق خواهد بود.» همچنین نباید از یاد برد که در کنار برافراشتن معنادار پرچم اقلیم کردستان عراق در مراسم، حضور بارزانی در این مراسم، خود حاوی چه پیامی می‌تواند باشد؟! در حالی که بارزانی‌ها با دیگر مبارزان کرد در مناطق همجوار ایران، ترکیه و سوریه روابط تنش‌زایی دارند و در اداره اقلیم کردستان، دستی در یاری ترکیه و همسویی با رژیم حاکم در ایران و نگاهی به دیکتاتور دمشق دارند، حضور بارزانی در تهران بیش از هر چیزی، نشان از روابط امنیتی و سیاسی دارد که بی‌تردید به ضرر منافع ملی ایران و عراق است.
♦← انتشار مطالب دریافتی در «دیدگاه» و «تریبون آزاد» به معنی همکاری با کیهان لندن نیست.
