دیپلمات‌های غربی: احتمالاً مذاکرات اتمی به بن‌بست می‌رسد! گره‌ی کور مذاکرات در اهداف متضاد طرفین است!

یکی از مقامات ارشد دولت آمریکا می‌گوید از تمام شواهد پیداست جمهوری اسلامی ایران علاقه‌ای برای بازگشت به مذاکرات اتمی و معامله واقع‌بینانه ندارد.

این اظهار نظر نشان می‌دهد انریکه مورا معاون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در سفر اخیرش به تهران نتوانسته‌ مقامات جمهوری اسلامی را راضی کند که به وین بازگردند هرچند که گفته شده حامل «پیام اضطراری» اروپا برای ضرورت بازگشت جمهوری اسلامی به مذاکرات بوده است.

پس از بازگشت مورا از تهران یک مقام ارشد اتحادیه اروپا گفته است که جمهوری اسلامی ایران هنوز آماده بازگشت به مذاکرات اتمی نیست و می‌خواهند در هفته‌های آینده ابتدا با مقامات اتحادیه اروپا در بروکسل دیدار کنند. به گفته‌ی این مقام ارشد اتحادیه اروپا، هدف از این کار روشن ساختن پرسش‌هایی است که تیم مذاکره‌کننده ایران دارد!

پایگاه خبری «پولیتیکو» ۱۷ اکتبر (۲۵ مهرماه) به نقل از یک مقام ارشد اتحادیه اروپا می‌نویسد «ایده بدی نیست که ما در یک ملاقات طولانی با هیئت جدید [ایرانی] بنشینیم و تمام متن‌‌ها [مذاکرات و برجام] را مرور کنیم… و با آنها در مورد پرسش‌های مختلف که می‌توانند روشن کنند صحبت شود.»

پولیتیکو نوشته «مذاکرات هسته‌ای از زمان انتخاب ابراهیم رئیسی به ریاست جمهوری ایران در ماه ژوئن متوقف شده است.» اما این ادعای پولیتیکو درست نیست! مذاکرات چند هفته پیش از برگزاری انتخابات نمایشی ۲۸ خرداد ۱۴۰۰ در ایران در دولت حسن روحانی و با تیم محمدجواد ظریف در وزارت خارجه که عباس عراقچی هدایت آن را برعهده داشت متوقف شد! وقتی غربی‌ها در مورد بررسی تهدیدات موشکی و منطقه‌ای جمهوری اسلامی در مذاکرات وین اصرار کردند، جمهوری اسلامی که این موضوعات را «مسائل ناموسی» خود معرفی کرده، دیگر به مذاکرات باز نگشت. اما رسانه‌های غربی این واقعیت را نادیده گرفته و توقف مذاکرات را به دولت رئیسی که هنوز اصلا روی کار نیامده بود ارتباط می‌دهند!

در هر حال، پس از آنکه دور ششم مذاکرات به پایان رسید و عراقچی به تهران برگشت، پیام‌ها و تلاش‌های اروپا برای بازگرداندن جمهوری اسلامی به میز مذاکرات تا کنون بی‌نتیجه مانده است.

جمهوری اسلامی ایران در ماه‌های اخیر غنی‌سازی ۶۰ درصدی اورانیوم و تولید اورانیوم فلزی را که هر دو کاربرد نظامی دارند آغاز کرده و برخی کارشناسان می‌گویند در صورت تمایل می‌تواند ظرف چند ماه بمب هسته‌‎ای بسازد.

https://kayhan.london/1400/07/03/%D8%A7%D8%B9%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D8%B6-%D8%A8%D9%87-%D9%88%D9%82%D8%AA%E2%80%8C%DA%A9%D8%B4%DB%8C-%D8%B1%DA%98%DB%8C%D9%85-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D8%B0%D8%A7

بعضی مقامات ارشد اروپایی معتقدند جمهوری اسلامی به مذاکرات بازخواهد گشت اما یک دیپلمات ارشد که با مذاکرات و روند آن آشنایی دارد و خواست که نامش فاش نشود می‌گوید باید در این مورد احتیاط کرد.

این مقام مسئول به پایگاه خبری «پولیتیکو» گفته: «به نظر می‌رسد این وضعیت به یک بن‌بست رسیده و من بسیار نگرانم. امیدوارم اشتباه کنم، اما اگر اوضاع به همین شکل پیش برود، به جایی نمی‌رسیم.»

او تأکید کرد «احتمالا مذاکرات آینده در بروکسل نمی‌تواند جایگزین از سر گرفتن مذاکرات غیرمستقیم بین ایران و ایالات متحده در وین شود.»

علی واعظ مشاور ارشد و مدیر پروژه ایران در گروه بحران بین‌المللی می‌گوید: «ایران سرانجام به مذاکرات باز می‌گردد زیرا نمی‌خواهد در نظر روسیه و چین به عنوان طرف انعطاف‌ناپذیر و مقصر شناخته شود. اما اگر با خط قرمزهای جدید به وین برسیم، بن‌بست حتمی است.»

واعظ با اشاره به اینکه «همه طرفین باید رویکرد جدید اتخاذ کنند» گفت: «هرکدام از طرف‌ها باید دو یا سه اولویتی را که تأمین آنها را ضروری می‌دانند انتخاب کنند و در عوض در مورد نیازهای اصلی طرف مقابل انعطاف‌نشان دهند… وگرنه آنها قادر نخواهند بود به هر آنچه می‌خواهند برسند، اما از این طریق ممکن است بتوانند به اندازه کافی آنچه را نیاز دارند دریافت کنند.»

واقعیت این است آنچه غرب از رژیم ایران می‌خواهد، علاوه بر توقف فعالیت‌های اتمی، کنترل و توقف توسعه‌ی برنامه‌های موشکی، دست برداشت از فعالیت‌های مخرّب منطقه‌ای و توقف تأمین مالی و تسلیحاتی گروه‌های شبه‌نظامی و تروریستی است! اما جمهوری اسلامی این موارد را نه تنها نمی‌پذیرد بلکه هدف آن از «مذاکرات» این است که بتواند بن‌بست‌های مالی از جمله تحریم‌ها را پشت سر بگذارد تا به فعالیت در همه این موارد ادامه دهد! اهداف متضاد طرفین مذاکره، گره کوری است که در گفتگوهای منتهی به برجام نیز وجود داشته و اکنون نیز با شدت بیشتری نمایان شده است. اما سیاستمداران غربی و همچنین رسانه‌های اروپا و آمریکا یا چشم خود را بر این واقعیت بسته‌اند و یا به سودشان نیست که این تضاد هدف و منافع را ببینند. وگرنه قابل قبول نیست آنچه را که تا این اندازه عیان است، نبینند و درک نکنند!