Page 35 - (کیهان لندن - سال سى و نهم ـ شماره ۳۷۶ (دوره جديد
P. 35
صفحه35شماره1842 اجارهبها هزینه میکرد .این سهم در اواسط دهه ۹۰ ارزانتر نقل مکان کنند.
جمعه ۲۸اوت تا پنجشنبه ۴سپتامبر ۲۰۲۲ خورشیدی به حدود ۳۵درصد رسید اما طی دو سال گذشته هادی سرخوش یکی از فعالان بازار مسکن گفته ۴۰درصد
به ۷۰تا ۸۰درصد رسیده است .به بیان دیگر مستأجران مستاجران ساکن تهران طی سال جدید با پایان قرارداد به
چه شهروندانی که از یک شهرستان به امید برخورداری بطور متوسط باید ۷۰تا ۸۰درصد از درآمد ماهانه خود را اجبار منطقه مسکونی خود را تغییر دادند .گزارش دیگری
از امنیت آبی به کلانشهرهایی چون تهران و تبریز نقل افزوده که بسیاری از ساکنان و شاغلان در کلانشهرها برای
مکان میکنند و چه شهروندانی که از روستاها و شهرهای برای مسکن هزینه کنند. کاهش هزینه مسکن به ناچار به روستاهای اطراف شهرها
کوچک به دلیل خشکسالی و بیکاری راهی مراکز استان و آندسته از مردم تنگدست که هنوز امکان اجاره یک واحد نقل مکان کرده و هر روز مسیر روستا تا شهر را طی میکنند
شهرستانها میشوند .کم بودن توان مالی بخشی از این مسکونی حتی در محلههایی در بافت فرسوده و حومه
خانوارهای مهاجر آنها را به سوی اجارهنشینی در شهرکها و حاشیه شهرها را دارند هم در خانهای با دسترسی به تا در محل کار حاضر باشند.
و محلههای حاشیهای شهرهای بزرگ میکشاند و در نتیجه استانداردهای حداقلی امروزه زندگی نمیکنند .بخشی از روند تلخ دیگری که طی این سالها اتفاق افتاده فروختن
حالا در رکود شدید بازار مسکن ،معاملات در برخی از این خانوارهایی که به ناچار از مرکز کلانشهرها به شهرکهای واحد مسکونی برای تأمین مخارج زندگی است .شمار
حاشیهای چند کیلومتر دورتر از محدوده شهری و ارزانتر خانوارهای کمتوان مالی که در تورم ویرانگر سالهای اخیر
شهرکها رونق گرفته است. مهاجرت کردهاند هم به شکل دیگری با پدیده بدمسکنی غرق شدهاند و در نتیجه واحد مسکونی خود را به سرمایه
در همین رابطه روزنامه «دنیای اقتصاد» روز پنجشنبه ۳ درگیر هستند .عدم دسترسی به سرویس حمل و نقل عمومی نقدی تبدیل میکنند تا هزینهها را پوشش دهند کم نبوده
اردییبهشت در گزارشی اعلام کرد که بازار مسکن حومه در ساعات مختلف روز ،عدم رعایت استانداردهای عمرانی است؛ خانوارهایی که احتمالا با صدها امید و آرزو آنهم با
پایتخت در سال ۱۴۰۱به لحاظ نرخ رشد قیمت از تهران و شهرسازی در این شهرکها ،مشکلاتی در زمینه فاضلاب وام و تحمل سختیهای مختلف توانسته بودند صاحبخانه
جلو زد! نتایج تحقیقات میدانی از وضعیت خرید و فروش
آپارتمان در پرند و پردیس حاکی است ،دو شهرک جدید
حاوی بیشترین «مسکن دولتی» که از ابتدای دهه ۹۰زیر
بار این نوع ساخت و سازها قرار گرفت ،در حال حاضر هم
پذیرای تقاضای سرمایهای ملک است و هم سه گروه خریدار
مصرفی در این مناطق معاملات خرید انجام میدهند.
در این گزارش هم تأکید شده آنچه به عنوان اتفاق تقریبا
تازه در حومه تهران خودنمایی میکند« ،مهاجرت آبی از
استانهای خشک» به این مناطق است.
جابجایی جمعیتی جدید در کشور به دلیل بحران مسکن
و آب و بیکاری ،دوران گذار ساختاری جدیدی را در بازار
مسکن ایجاد کرده؛ حرکت معکوس از مالکیت به مستأجری،
از مستأجری به بدمسکنی و به تازگی از بدمسکنی به
بیخانمانی گسترش مییابد.
جمهوری اسلامی بیخانمانها را مجرم میداند! و گازرسانی ،و همچنین نبود امکانات رفاهی مثل پارک شوند!
روزنامه «همشهری» در گزارشی نوشته که بسیاری از و درمانگاه از جمله مشکلات بعضی از این شهرکهای آمارهای ارائه شده از سوی کارشناسان نیز این روایت تلخ
مجردهای ساکن تهران به دلیل ناتوانی از اجاره یک سوئیت غیراستاندارد است و آنها نیز در گروه بدمسکنها قرار را تأیید میکند .فرشید پورحاجت دبیر کانون سراسری
یا آپارتمان کوچک به خوابگاه پناه بردهاند .این روزنامه انبوهسازان ایران گفته که در فرایند ۱۰ساله ،سکونت بیش
نوشته است کارمندان ،کارگران و دانشجویانی که دیگر میگیرند. از ۵۰درصد خانوارها در مسکنهای استیجاری رشد داشته
نه پولی برای مستقل زندگی کردن در جیب دارند و نه آمارها نشان میدهد حدود نیم میلیون نفر در اطراف تهران
میتوانند قید کار و فعالیت در کلانشهر را بزنند مشتریان حاشیهنشین هستند و شمار حاشیهنشینان در استان محروم است.
سیستان و بلوچستان به بیش از یک میلیون نفر میرسد. این در حالیست که یکی از شعارهای محوری در انقلاب۵۷
پروپاقرص این اقامتگاههای کوتاهمدت هستند. جمعیت حاشیهنشین و بدمسکن در ایران نیز بیش از ۲۰ تأمین مسکن آنهم «مجانی» بود! ساخت مسکن ارزان نیز
جمهوری اسلامی تنها «خانهبهدوشی» را به عنوان پدیده میلیون نفر اعلام شده است .این در حالیست که مبنای از شعارهای همه دولتهایی بوده که در جمهوری اسلامی
واقعی در زندگی روزمره حدود نیمی از جمعیت ایران که این آمارها و گزارشها غالبا نهادهای حکومتی هستند و به آمده و رفتهاند و البته هیچکدام هم به آن عمل نکردهاند و
مستأجر هستند وارد نکرد .حالا جامعه با پدیدههای عجیب دلیل عدم شفافیت آماری در جمهوری اسلامی احتمال اینکه آنچه هم به آن عمل شده چندین مرتبه زیر استانداردهای
و غریبی چون سکونت دو خانوار در یک واحد آپارتمانی
کوچک ،زندگی در موتورخانه ساختمانها ،پشتبام خوابی، اعداد فاجعهآمیزتر از اینها باشد وجود دارد. خانهسازی در خود ایران است!
گورخوابی ،اتوبوسخوابی ،و اجاره دخمههای کورههای در آنسو ،افزایش اجارهبهای مسکن در حالی شماری از
آجرپزی متروک و اتاقهایی کوچک در اصطبل هم روبرو ساکنان شهرهای بزرگ را از مرکز به حاشیه رانده که برای گذار در بازار مسکن :از اجارهنشینی به بدمسکنی و
بخش دیگری از مردم که با انگیزههای مختلفی از شهری به بیخانمانی!
شده است. شهر دیگر نقل مکان میکنند هم محلههای حاشیهای جزو
در گزارش هولناکی درباره حاشیهنشینان در استان اصفهان گزینههای پرتقاضاست و همین به افزایش قیمت مسکن در تورم بازار اجارهبهای مسکن بنا بر ادعای آمارهای حکومتی
آمده بود که در فاصلهای کمتر از یک ربع ساعت از مرکز بر مدار ۵۰درصد است اما گزارشهای میدانی تورم سالانه
شهر اصفهان ۱۵ ،خانواده در اصطبل زندگی می کنند، این مناطق نیز دامن میزند! بازار اجاره مسکن را ۱۰۰تا ۲۰۰درصد اعلام میکنند .سهم
۷۶انسانی که در اتاقکهای تاریک ،بدون هیچ امکاناتی مهاجرت برای فرار از ریزگرد ،کمبود آب ،خشکسالی یا مسکن از سبد مصرفی خانوار در ایران دو دهه پیش و در
خود را جای دادهاند .آنها تنها زیرانداز و روانداز برای بیکاری از جمله دلایلی است که جابجایی جمعیتی برخی اوایل دهه ۸۰خورشیدی حدود ۲۵درصد بود یعنی یک
خواب دارند .کمی آنطرفتر ۶خانواده در گاوداری استانها به شهرهای بزرگ و پایتخت را افزایش داده است؛ خانوار حدود ۲۵درصد از درآمد خود را برای پرداخت
زندگی میکنند ،که تنها مزیتاش نسبت به اصطبلها،
آب لولهکشی است که البته امتیاز کمی نیست .چرا که
ساکنین اصطبلها به آب آشامیدنی سالم دسترسی ندارند
و از آب شور کشاورزی و آببندهای لجن گرفته برای
آشامیدن استفاده میکنند.
این گزارش افزوده بود که «سکونتگاههای جهنمی اطراف
اصفهان تنها به اصطبل و گاوداری ختم نمیشود .کورهپزخانه
و اتاقهای کوچکش هم سرپناه ۱۰خانواده شده است.
اتاقکهای کوچکی که زمانی برای آجرپزی استفاده
