Page 43 - (کیهان لندن - سال سى و نهم ـ شماره ۴۰۴ (دوره جديد

P. 43

‫صفحه‌‌‌‌‪‌‌۴‌‌۳‬شماره‌‪۱8۷۰‬‬ ‫محمدرضا شفیعی کدکنی‬ ‫فریدون مشیری‬
‫جمعه ‪ ۱۷‬تا پنجشنبه ‪ ۳۰‬مارس ‪۲۰۲۳‬‬ ‫در روزهای آخر اسفند‬
‫کوچ بنفشههای مهاجر‬ ‫بوی گل نرگس؟‬
‫رضا مقصدی‬ ‫زیباست‬ ‫‪ -‬نه‪،‬‬
‫رباعیهای بهاری‬
‫در نیم روز روشن اسفند‬ ‫که بوی خوش عید است!‬
‫از پونه‪ ،‬پیا ِم آشنا میآید‬ ‫وقتیبنفشههاراازسایههایسرد‬ ‫شو پنجره بگشا‪،‬که نسیم است و نوید است‪.‬‬
‫عط ِر علف از عاطفهها میآید‬
‫خیزیدوبهرویعاشقانگلریزید‬ ‫در اطلس شمیم بهاران‬ ‫رو خار غم از دل بکن‪ ،‬ای دوست‪،‬‬
‫با خاک و ریشه‬ ‫که نوروز هنگام درخشیدن گلهای امید است‪.‬‬
‫ای منتظران! بها ِر ما میآید‬ ‫میهن سیارشان‬
‫*****‬ ‫بر لالهء از برف برون آمده بنگر‪،‬‬
‫در جعبههای کوچک چوبی‬ ‫چون روی تو‪ ،‬کز بوسه من سرخ و سپید است‪.‬‬
‫باز آمدن تو‪ ،‬باز دیدن دارد‬ ‫در گوشهی خیابان میآورند‬
‫سرسبزی لبریز تو‪ ،‬چیدن دارد‬ ‫با نقل و نبیدم نبود کار‪ ،‬که امروز‬
‫با این همه در ِد کهنه‪ ،‬نوروز! هنوز‬ ‫جوی هزار زمزمه در من‬ ‫روی تو مرا عید و لبت نقل و نبید است‪.‬‬
‫میجوشد‬
‫آوا ِز تو از دلم‪ ،‬شنیدن دارد‬ ‫ایکاش‬ ‫گر با دل خونین‪ ،‬لب خندان بپسندی‬
‫*****‬ ‫با من بزن این جام‪ ،‬که ایام‪ ،‬سعید است!‬
‫ایکاش آدمی وطنش را‬
‫من چون چمنم تو با ِد فروردینی‬ ‫مثل بنفشهها‬ ‫بوی باران ‪ ،‬بوی سبزه ‪ ،‬بوی خاک‬
‫من‪ ،‬دا ِغ هزار لاله‪ ،‬تو نسرینی‬ ‫شاخه های شسته ‪ ،‬باران خورده ‪ ،‬پاک‬
‫آزادهتر از سرو ِد سروستانم‬ ‫در جعبههای خاک‬ ‫آسمان آبی و ابر سپید‪-‬برگهای سبز بید‬
‫گر با من و آرزوی من‪ ،‬بنشینی‬ ‫یک روز میتوانست‬
‫*****‬ ‫همراه خویش ببرد هر کجا که خواست‬ ‫عطر نرگس ‪ ،‬رقص باد‬
‫دیدار بنفشهزار را باور کن‬ ‫نغمه و بانگ پرستوهای شاد‬
‫بیداری جویبار را باور کن‬ ‫در روشنای باران‬ ‫خلوت گرم کبوترهای مست‬
‫در آفتاب پاک‬ ‫نرم نرمک میرسد اینک بهار‬
‫بر شانهی شادما ِن گلبرگ و درخت‬
‫گستردگ ِی بهار را باور کن‬ ‫لعبت والا‬ ‫خوش بحا ِل روزگار ‪...‬‬
‫*****‬ ‫خوش بحا ِل چشمه ها و دشتها‬
‫گل‪ ،‬همان گل‬ ‫خوش بحا ِل دانه ها و سبزه ها‬
‫این بار‪ ،‬چو این بهار میباید زیست‬ ‫سبزه‪ ،‬ساغر‪ ،‬سیب‪ ،‬سنبل‪...‬‬ ‫خوش بحال غنچه های نیمه باز‬
‫سرشار و شکوفهبار‪ ،‬میباید زیست‬ ‫آسمان نوبهاران هم همان‪،‬‬ ‫خوش بحال دختر میخک که میخندد به ناز‬
‫امروز که رن ِگ شادیت سرختر است‬ ‫خوش بحا ِل جا ِن لبریز از شراب‬
‫با همان رنگین کمان‬
‫شادابتر از انار‪ ،‬میباید زیست‬ ‫عطر نرگس‪ ،‬لاله‪ ،‬یاس زرد‬ ‫خوش بحا ِل آفتاب ‪...‬‬
‫*****‬ ‫ای دل من ‪ ،‬گرچه در این روزگار‬
‫رقص گلبرگ شکوفه‬
‫برخیز و بیفشان و بباران‪ ،‬ما را‬ ‫با نسیم دورهگرد‪،‬‬ ‫جامهء رنگین نمیپوشی به كام‬
‫سبز است ترانهی بهاران‪ ،‬ما را‬ ‫نغمههای مرغ خوشخوان‪،‬‬ ‫بادهء رنگین نمینوشی ز جام‬
‫ای شعلهی هر شکفته‪ ،‬ای آت ِش عشق‬ ‫بزم گنجشگان بازیگوش‬ ‫نقل و سبزه در میا ِن سفره نیست‬
‫برخیز و برانگیز و بسوران‪ ،‬ما را‬ ‫روی شاخ و برگ سرخ ارغوان‪،‬‬ ‫جامت از آن می كه میباید تهی است‬
‫پیک شادی‪،‬مژدۀ نوروز باور‬ ‫ای دریغ از «تو» اگر چون گل نرقصی با نسیم‬
‫*****‬ ‫آرزوی سال بهتر‪،‬‬ ‫ای دریغ از «من» اگر مستم نسازد آفتاب‬
‫اینجایم ٌو ریشههای جانم آنجاست‬ ‫مهر بی پایان یاران‬ ‫ای دریغ از «ما» اگر کامی نگیریم از بهار ‪...‬‬
‫از همه سوی جهان‪،‬‬ ‫گر نکوبی شیشهء غم را به سنگ‬
‫زیبای ِی باغِ ارغوانم آنجاست‬ ‫بیش از اینها هم هنوز‪...‬‬ ‫هفت رنگش میشود هفتاد رنگ‬
‫دیریست درین قفس نَ َفس میشک َنم‬ ‫باز بینم روز نو‪ ،‬پیروز نیست‬
‫شور و حال خانه چون دیروز نیست‬
‫گر خاک شود تنم‪ ،‬روانم آنجاست‬ ‫باید از نو خانه را آراستن‬
‫*****‬ ‫از غبار اهرمن پیراستن‬
‫تا رسد نوروز پیروزی ز راه‬
‫در خانه‪ ،‬صدای پای گندم سبزست‬ ‫بگذرد کابوس این روز سیاه‬
‫در سینه‪ ،‬سرودههای گندم سبزست‬ ‫لندن ــ نوروز ‪۱۳۸۳‬‬

‫شادا ز پس ِ زردترین حادثهها‬
‫شعر ِ من ُو ماجرای گندم سبزست‬

‫*****‬
‫اینک که تو با منی ُو من با گُ ِل سرخ‬
‫همواره در آتش است با ما گُ ِل سرخ‬

‫در شع ِر معطرش رها باید گشت‬
‫شادا من ُو شادا تو ُو شادا گُ ِل سرخ‬

38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48