Page 48 - (کیهان لندن - سال سى و نهم ـ شماره ۴۱۴ (دوره جديد
P. 48
انجمنهای هنری بروکسل دعوت شدند .در بروکسل بود که بسیار فشرده نقاشی شده است .همین فشردگی ،پرسپکتیو صفحه4۸شماره1۸۸0
ون گوگ تنها اثر خود را در زمان حیات توانست بفروشد. را در این تابلو به شدت کاهش داده ولی ون گوگ ابایی از جمعه 1۲تا 1۸خردادماه 140۲خورشیدی
این مراودات فرهنگی تاثیری عمیق بر هنرمندان بلژیکی و آن ندارد که از واقعیت فاصله بگیرد و در قوانین پرسپکتیو
هلندی ساکن این شهر گذاشت که بعدها هنر نوین خاص و حجم ،محدود نماند .درضمن آفتاب تابان جنوب فرانسه دیرینهی هنری داشتند که تاثیری مهم بر هنرمندان
و تفسیر آن در نقاشیهای این هنرمند ،او را به این نتیجه همنسل آنها گذاشت.
خود را آفریدند. رساند که در استفاده از رنگ میتوان بیش از پیش اغراق
در وین پایتخت امپراتوری اتریش -مجارستان و برلین در هنر نقاشی همچنین ونسان ون گوگ و پُل گوگن
پایتخت آلمان ،نقاشان و مجسمهسازان جوان و نوگرا از کرد. در کنار پل سزان ،نقش محوری در شکل دادن به هنر
نهادهای سنتی که نمایشگاههای هنری را برگزار میکردند علاوه بر آثار این سه نقاش برجسته ،سزان و وان گوگ و آوانگارد یا پیشاهنگ اروپایی در آستانه قرن بیستم بازی
خارج شدند و برخلاف بارسلونا و بروکسل توانستند مراکز گوگن ،که نفوذ و تاثیر زیادی بر نقاشان نسل جوانتر از کردند .هرچند که این سه هنرمند ،به ویژه در دوره متاخر
مستقل خود را اتفاقا در ساختمانهایی که توسط معمارانی خود داشتند ،میتوان از ادگار ِدگا نام برد که با تابلوهایش خلاقیت هنری خود ،بیشتر در انزوا کار میکردند -ون گوگ
با افکار نوین و جویای سبکهای جدید طراحی شده بودند از رقصندگان باله در حالات مختلف معروف است .در آثار و سزان در مناطق روستایی و در طبیعت و پل گوگن در
جزایر پولونزی -ولی رویکرد به شدت فردی آنها به هنر و نیز
بینالمللی شدن هنرشان به این نتیجه منجر شد که آثار و
تفکر آنها به معیار و محک سنجش آثار هنرمندانی شود که
« ِگ ِرتا مول» از هنری ماتیس هنرمند فرانسوی «رقصندگان» از ادگار ِدگا نقاش فرانسوی
تشکیل دهند .در عین حال این مراکز بیرون از حوزه نفوذ دگا رگههایی از هنر مدرن و غیرمرسوم مشهود است .به خود را «مدرن» میدانستند.
هنر فرانسوی قرار گرفتند هرچند که پذیرای هنرمندان عنوان مثال در تابلوی «تمرین رقصندگان در سرسرا» که در این هنرمندان با آثار خود وجه ضروری هنر سنتی را که بر
خارجی نیز بودند .از جمله پل سزان و پایلو پیکاسو در این این نمایشگاه به نمایش گذاشته شده ،در حالی که با حالت طبیعتگرایی (ناتورالیسم) و بازتاب هر چه واقعیتر زندگی
طبیعی رقصندگان روبرو هستیم اما عناصری عجیب و
وین و برلین نمایشگاه برگزار کردند. غیرمرسوم نیز در آن به چشم میخورد .در سمت راست پیرامون تکیه داشت (رئالیسم) ،به چالش گرفتند.
در وین ،هنرمندان اعم از زن و مرد و نیز مشتریان آنها در تابلو رقصندهای دیده میشود که بخشی از بدن وی خارج پل سزان در پی آن بود تا بیشتر تجربه کند و بیازماید که
ارتباط با «کارگاه وین» قرار گرفتند« .کارگاه وین» مبلغ «هنر از چارچوب تابلوست .در سمت چپ تصویر رقصندهای در
خالص» بود که در آن معماری ،طراحی داخلی ،هنر تزیینی پشت ستونی در سرسرا مشغول تمرین است .اما ادگار دگا چگونه میتوان حجم را در دو بُعد نشان داد.
مبلمان ،مد لباس ،نقاشی و مجسمهسازی همگی در دیالوگ ستون ساختمان را شفاف کشیده تا بینندگان نیمه پنهان بیان خاص ونسان ون گوگ از رنگ و ضربههای قلم مو بر
بوم و کاغذ که بیش از هرچیز روزنهای به ظرفیتهای عظیم
متقابل قرار داشتند. بدن رقصنده را نیز ببینند. عاطفی وی بود ،بعد از مرگ زودرس این هنرمند در سال
در برلین ،هنرمندان «استقلالطلب» آلمانی در کنار چنانکه اشاره شد ،هر چند پاریس در آستانه قرن بیستم
هنرمندان بینالمللی نمایشگاه میگذاشتند .ادوارد مونک همچنان مرکز هنری اروپا باقی ماند ،ولی شهرهای دیگری ۱۸۹۰به صورت گسترده مورد استقبال قرار گرفت.
نقاش معروف نروژی در دهه ۱۸۹۰از مرکز هنری برلین به مانند بارسلونا و بروکسل نیز به عنوان مراکز مهم هنری به پل گوگن اما از جهان ذهنی خود با تصاویری از محیطی
عنوان محل اصلی نمایشگاههای خود سود برد .مجسمهسازی میدان آمدند .این شهرها محل ارائهی استعدادهای هنری که در ارتباط با زندگی غرب بیگانه و شگفتانگیز به نظر
هم در فرهنگ نمایشگاهی برلین نقش مهمی بازی میکرد. جدیدی شدند که از سوی برگزارکنندگان نمایشگاهها، میرسید ،آثار درخشانی در همراهی نزدیک با سمبولیسم و
در بخش آخر این نمایشگاه لندن به عرصهها و زمینههای فروشندگان آثارهنری و کلکسیونرها ِی پیشرو و مستقل ادبیات استعاری به وجود آورد .سبک گوگن بیشتر بر انتقال
جدید آفرینش هنری در اوایل قرن بیستم پرداخته میشود. پشتیبانی میشدند .در بارسلونا نقاشان و مجسمهسازان ایدهها و عواط ِف ژرف متمرکز بود تا نشان دادن زندگ ِی
در این دوره زنان هنرمند هم حضوری آشکار پیدا کردند جوان اگرچه تمایل به سفر و نمایش آثار خود درپاریس
و حتا کشوری مانند روسیه نیز با هنرمندانی مانند واسیلی داشتند ولی اماکنی نیز در این شهر برای ملاقات ،تبادل روزمره.
کاندینسکی وارد عرصهی بینالمللی شدند .کاندینسکی در نطر و نمایش آثار هنری در اختیار آنها بود .هنرمندان کمتر وجه بارز سبک متأخر پل سزان نیز که برای هنرمندان
دورهی متاخر هنری خود به شدت به سوی هنر انتزاعی شناختهشده میبالیدند و موضوعات و شیوهها و بیان دیگر معماگونه مینمود ،مبارزهی آشکار این هنرمند با
جدیدی را به کار میگرفتند که به هنر اسپانیا طنینی جدید واقعیتگرایی و دوری از طبیعتگرایی است از جمله در
گرایش پیدا کرد. و متمایز میداد .یکی از این هنرمندان و تاثیرپذیرا ِن جوان تابلوی معروف «ظرف شکر ،گلابیها و رومیزی» ()۱۸۹۳
در این قسمت از نمایشگاه دو اثر از پابلو پیکاسو در کسی جز پابلو پیکاسو نبود که به دلیل سبک نامتعارف خود گلابیها و ظرف شکر به واقعیت نزدیک هستند در حالی
(کوبیسم) به یکی از مشهورترین و گرانترین نقاشان جهان که با استفاده از شگرد پرسپکتیو حجیم نقاشی شده و روی
ابتدای سبک کوبیسم وی به نمایش گذاشته شده است. میز قرار گرفتهاند .ولی رومیزی که در کنار آنهاست دور از
از بین دیگر هنرمندانی که شماری از آثار آنها در تبدیل شد. قوانین پرسپکتیو نقاشی شده و دو بعدی به نظر میرسد.
این نمایشگاه دیده میشوند میبایست از دو نقاش و در بروکسل نیز برگزارکنندگان نمایشگاهها روابط نزدیکی این اثر همان تابلویی است که در گسترش نفوذ سبک پل
مجسمهساز فرانسوی ،هانری ماتیس و آندره دراین نام برد. با پاریس آوانگارد داشتند .گوگن ،ون گوگ و سزان همگی
تابلوی معروف «رقص» از آندره دراین به عنوان عکس برای ارائه آثار خود در فاصله زمانی ۱۸۷۹تا ۱۸۹۰به سزان در سراسر اروپا نقش مهمی ایفا کرد.
پسزمینهی آفیش این نمایشگاه مورد استفاده قرار گرفته تابلوی شاید کمتر شناخته شده ونسان ون گوگ که در
یکی از مناطق روستایی در فرانسه به سال ۱۸۹۹آفریده
است. شده و «خانههایی در سن ماری دو لامر» نام دارد ،در قابی
