Page 15 - (کیهان لندن - سال چهلم ـ شماره ۴۳۸ (دوره جديد

‫صفحه‌‌‌‌‪‌‌‌1‌5‬شماره‌‪1۹0۴‬‬ ‫نداشتم به ایران برگشتم‪ .‬شاید هم خودم را با این محیط‬ ‫شهروند دیگری که ‪ ۲۰‬سالی میشود به ایران‬
‫جمعه ‪ 17‬تا پنجشنبه ‪ ۲۳‬نوامبر ‪۲0۲۳‬‬ ‫تطبیق دادهام؛ ولی راضیم؛ شاهد سالمند شدن پدر مادرم‬ ‫برگشته‪ ،‬از تصمیم خود راضی است‪« :‬از ‪ ۴‬تا ‪ ۸‬سالگی در‬
‫هستم؛ اگر اتفاقی برایشان رخ دهد حضور دارم؛ اینجا‬ ‫فرانسه بزرگ شدم و در تهران به مدرسه ژاندارک رفتم‪،‬‬
‫اجازه داد میتواند برود درس بخواند! این از نظر مادرم یک‬ ‫احساس تنهایی نمیکنم؛ درآمد من و همسرم خوب است؛‬ ‫بعد از دبیرستان با دوستان خارجی مکاتبه کردم‪ .‬حدود‬
‫تفکر درست بود چون اسلام میگفت! من سر این مسائل‬ ‫اینجا احترام اجتماعی دارم در حالی که در آمریکا نداشتم‬ ‫‪ ۳۰‬دوست مکاتبهای داشتم از ژاپن تا آرژانتین و برزیل‪،‬‬
‫همیشه با او جنگ روانی داشتم‪ ،‬در نهایت تصمیم گرفتم‬ ‫و یا اصلاً دیده نمیشدم؛ قطعاً نبود آزادیهای اجتماعی و‬ ‫هر هفته پستچی از یکجای دنیا برایم نامه میآورد‪ ،‬در‪۲۲‬‬
‫تنها زندگی کنم‪ .‬بعد از دانشگاه‪ ،‬وارد بازار کار شدم ولی‬
‫سوء استفادههای جنسی‪ ،‬حقوق بسیار پایین‪ ،‬نبود سنوات و‬
‫عیدی‪ ،‬پرداخت حقوق با تأخیر‪ ،‬نگاه مردسالارانه به زنان و‬

‫نداشتن امنیت شغلی همه اینها باعث شد تا یک روز تصمیم‬ ‫فشارهای امنیتی در اینجا برایم سخت است‪».‬‬ ‫سالگی برای کشف دنیاهای جدید و کنجکاوی در دنیای‬
‫گرفتم برای همیشه از ایران بروم‪».‬‬ ‫این شهروند ایرانی‪ -‬آمریکایی ادامه میدهد‪« :‬بیشتر‬ ‫دیگران مهاجرت کردم‪ .‬در شرایطی که لیسانس داشتم و‬
‫اطرافیان من قصد مهاجرت دارند و میگویند برای آینده‬ ‫میتوانستم تا مقطع فوق لیسانس و دکترا ادامه تحصیل‬
‫او که تا دو سال پیش قصد مهاجرت نداشت میگوید‪:‬‬ ‫بهتر بچههایمان میخواهیم برویم‪ .‬پدرمادرهایی که‬ ‫بدهم‪ .‬اما میخواستم بدانم مردم سایر کشورها چه‬
‫«شاید نسل بعد از ما ایران را بسازند چون از ما که گذشت‪،‬‬ ‫سالهاست برای فرزندشان کتاب نخریدهاند‪ ،‬خودشان اهل‬ ‫تفاوتهای فرهنگی با ما دارند‪ ،‬چگونه زندگی میکنند‪،‬‬
‫دیگر توانش را نداریم که ایران را دوباره بسازیم‪ ،‬خیلی‬ ‫کتاب و مطالعه نیستند‪ ،‬یک خانواده فاقد پارامترهای غنی‬ ‫سبک فکری آنها چقدر با ما فرق دارد‪ .‬ابتدا میخواستم‬
‫زرنگ باشیم به کشور دیگری برویم و زندگی خود را بسازیم‬ ‫یک خانواده فرهنگی که در اینجا برای موسیقی‪ ،‬فرهنگ‬ ‫به هند بروم چون غرب برایم جالب نبود اما در هند به‬
‫یا کتاب اعتباری قائل نیست چطور در غرب میتواند این‬ ‫صورت تصادفی ویزای آمریکا گرفتم و یکدفعه خود را در‬
‫که حداقل مرگ راحتتری داشته باشیم‪».‬‬
‫او در مورد امکان مهاجرت برای همه شهروندان ایرانی‬ ‫امکانات را کسب کند؟!»‬ ‫آمریکا دیدم‪».‬‬
‫معتقد است‪« :‬جدا از موضوع مالی‪ ،‬افراد زیادی به محیط‬ ‫یک دختر جوان کارمند در یک شرکت خصوصی نیز به‬ ‫او ادامه میدهد‪« :‬کسی که مهاجرت میکند فقط از یک‬
‫و افراد اطراف خود وابسته هستند‪ ،‬اگر مهاجرت کنند‬ ‫این گفتگو میپیوندد‪« :‬من و بسیاری از دوستانم برای رفتن‬ ‫نقطه جغرافیایی به یک نقطه دیگر جابجا نمیشود‪ ،‬شرایط‬
‫شاید موفق شوند ولی آدمهای افسردهای خواهند شد‪ ،‬این‬ ‫به کشورهای مختلف از چند سال قبل شروع کردیم؛ در‬ ‫مدرسه‪ ،‬دانشگاه‪ ،‬اشتغال‪ ،‬حتی دوستییابی او با شرایط‬
‫موضوع را در بسیاری از اطرافیانم دیدهام‪ ،‬مگر آنها که مثل‬ ‫این چند سال چند نفر دیگر از دوستان هم به ما ملحق‬ ‫داخل ایران یکی نیست‪ ،‬یک مهاجر‪ ،‬حامل طبقه اجتماعی‬
‫من مستقل بودهاند‪ ،‬و وابستگی به اطرافیان خود ندارند‪».‬‬ ‫خود نیست‪ ،‬طبقه اجتماعی فرد پس از مهاجرت در کشور‬
‫شدهاند‪».‬‬ ‫دوم اُفت میکند؛ با مهاجرت‪ ،‬بسیاری از ارتباطات خود را‬
‫ولی آیا مهاجرت آخرین راه است؟‬ ‫او که خود را یک متولد دهه شصتی معرفی میکند‬ ‫برای پیدا کردن یک شغل مناسب از دست میدهیم؛ مسئله‬
‫«نه‪ ،‬من هنوز ته دلم دوست دارم شب بخوابم صبح بلند‬ ‫توضیح میدهد‪« :‬من و بقیه دوستانم با بحرانهایی روبرو‬ ‫دیگر‪ ،‬تنهایی است‪ .‬در روز شکرگزاری دوستان آمریکاییم به‬
‫شوم ببینم همه چیز عوض شده‪ ،‬و اینها نیستند‪ ،‬هرچند‬ ‫شدیم که همیشه برای متولدین این دهه وجود داشت؛ از‬ ‫خانه پدر و مادر خود میرفتند‪ ،‬وقتی از من میپرسیدند آیا‬
‫دوست دارم این اتفاق بیفتد ولی با توجه به شرایط موجود‪،‬‬ ‫کمبودها و تحریمها تا تغییرات آموزشی که بر روی نسل‬ ‫به خانه پدر و مادرت میروی؟ جوابی نداشتم! با مهاجرت‬
‫ما آزمایش کردند‪ ،‬جوانی ما با جولانهای گشت ارشاد به‬ ‫نه تنها مفهوم خانواده بلکه شبکه ارتباطات خانوادگی خود‬
‫این آرزو یک رویای محال است‪».‬‬ ‫هدر رفت‪ .‬در جریانات ‪ ۸۸‬خیلی از مسائل را دیدیم‪ .‬در آن‬ ‫را از دست میدهیم‪ ،‬هرچند این روابط را دوباره به دست‬
‫دوست او هم با پیوستن به گفتگوی ما میگوید‪« :‬دارم‬ ‫سالها هفت خوان کنکور را پشت سر گذاشتیم و با شوک‬
‫تلاشم را میکنم برای رفتن ولی خیلیها حتی شرایط‬ ‫بسیار بزرگ سهمیهها و آزار و اذیتها و فشارهای داخل‬ ‫میآوریم ولی زمانبر است‪».‬‬
‫مهاجرت را هم ندارند‪ ،‬یا از نظر مالی یا اینکه ازدواج کرده‬ ‫دانشگاه مواجه شدیم‪ .‬در دانشگاه هم سیستم آموزشی‬
‫بچه کوچک دارند‪ ،‬یا پدر مادر پیری دارند که نمیتوانند آنها‬ ‫از او میپرسم چرا برگشتی؟‬
‫را جابجا کنند‪ .‬در این افراد‪ ،‬میل به خودکشی بسیار بالا‬ ‫فرمایشی و گزینشی را تجربه کردیم‪».‬‬ ‫پاسخ میدهد‪« :‬چون حس کردم در غرب بودن یک تاریخ‬
‫رفته‪ .‬هفته گذشته با یکی از این دوستانم صحبت میکردم‪،‬‬ ‫او عدم باورپذیری خانواده را یکی از دلایل جدا شدن‬ ‫انقضا دارد‪ ،‬همه گشت و گذارهایم را کرده بودم‪ ،‬درسم‬
‫میگفت به یک راه خودکشی فکر میکرده که درد نکشد‪.‬‬ ‫از خانواده و مهاجرت عنوان میکند‪« :‬اگر حمایت پدرم‬ ‫تمام شده بود اما هیچ احساس تعلق خاطری نداشتم که‬
‫خیلی این موضوع را میشنوم‪ .‬ترسناک است! شاید مهاجرت‬ ‫را نداشتم‪ ،‬هیچ کاری نمیتوانستم بکنم اما مادرم تفکرات‬ ‫به دنبال کار یا تشکیل خانواده باشم‪ ،‬با وجود یک پیشنهاد‬
‫آخرین راه نباشد؛ شاید با یک تغییر اساسی بتوان این‬ ‫مذهبی بسیار شدیدی داشت؛ عقیده داشت دختر اصلاً نباید‬ ‫کاری خوب در واشنگتن دیسی رمقی نداشتم که از نیویورک‬
‫مملکت را درست کرد؛ ولی اینکه یکسری آدم بخواهند خود‬ ‫درس بخواند‪ ،‬نباید به فلان کلاس و باشگاه برود‪ ،‬باید در‬ ‫به آنجا بروم و از صفر شروع کنم‪ .‬چون مشکل سیاسی‬
‫خانه بماند و خانهداری یاد بگیرد و شوهر کند و اگر شوهرش‬
‫را برای رهایی از این شرایط بکشند؟! وحشتناک است!»‬