Page 38 - (کیهان لندن - سال چهلم ـ شماره ۴۳۸ (دوره جديد
P. 38
صفحه۳8شماره1۹0۴
جمعه ۲6آبانماه تا ۲آذرماه 140۲خورشیدی
توهم تاریخی امروز و انقلاب اسلامی ۱9۷9
تظاهرات هواداران حماس و اسلامگرایان افراطی و حامیان آنها /لندن ۱۱ /نوامبر ۲۰۲۳ =در سال ۱9۷۸در پایتختهای اروپایی و واشنگتن
و حماس ،به خوبی به یاد میآورم که در آن دوران نیز چهل و پنج سال پیش ،بزرگان فرهنگ و سیاست اروپا و در ایالات متحده تظاهراتی مشابه این روزها در دفاع از
شخصیتهای فمینسیت و LGBTمعروف دنیا حمایتشان آمریکا به شخص کوردل و تاریکاندیشی مثل رهبر انقلاب «فلسطین» و حماس ،علیه شاه و به نفع انقلاب اسلامی و
را از انقلاب اسلامی و خمینی به روشنی ابراز کرده و حجاب
زنان تظاهرکننده در شهرهای ایران را نماد مقاومت در برابر اسلامی در ایران ابراز احترام میکردند. روحالله خمینی برگزار میشد.
روشنفکران چپ در غرب خمینی را چون چه گوارا =کسانی که دائم دم از تشکیل «دولت فلسطین»
«استبداد سلطنتی» و «امپریالیسم غرب» مینامیدند. میدیدند که بساط باتیستا (شاه) را از ایران «سرتاسر فساد میزنند ،ولی هیچ اشارهای به ضرورت دموکرات بودن
همان زمان فمینیستهایی از جمله کیت میلت آمریکایی آن نمیکنند ،گویا متوجه نیستند که اگر این گروههای
به تهران رفتند .سیمون دوبووار فرانسوی که ریاست «کمیته و وابستگی به یانکیها» در هم میکوبید. تروریستی اسلامگرا قادر به جنایتهایی در شرایط بدون
بینالمللی دفاع از حقوق زنان» را بر عهده داشت ،یک در نوشتههای آنها حتی ادعا میشود که «انقلاب اسلامی «دولت» و «کشور» هستند ،وای به روزی که از تشکیلات
هیئت بیست نفره به ایران فرستاد که از فمینیستهای یک بیداری مردمی از آلودگی تولیدشده توسط جامعه یک کشور مستقل مثل ارتش و نیرویهای نظامی متعارف
روزنامهنگار ،نویسنده ،حقوقدان و کنشگر جنبش زنان برخوردار شوند! عین گروه اسلامگرایی که سال ۱۳5۷در
از ملیتهاى گوناگون مانند فرانسوی ،ایتالیایی ،آلمانی و سرمایهداری و فرهنگ منحط آن است!» ایران به قدرت دولتی و حاکمیت یک کشور دست یافت و
مصری تشکیل میشد .در هیئت همراه آنها افراد جامعه لیبرالهای آمریکا در نشئگی عجیبی که سلولهای عقل و جمهوری اسلامی را با همه پیامدهای خونبار و ویرانگرش
دگرباشان جنسی نیز حضور داشتند .اعضای این هیئت که خرد آنان را به تمامی بیحس کرده بود ،روحالله خمینی را با
با پشتیبانی از انقلاب اسلامی رفته بودند تا از حقوق زنان بنیانگذاران دموکراسی در ایالات متحده مقایسه میکردند! بنیان گذاشت!
ایران دفاع کنند با بسیاری از زمامداران آن دوران از جمله در تبعید فرانسویاش در نوفل لوشاتو ،خمینی شبانهروز
روحالله خمینی و مهدی بازرگان و محمود طالقانی دیدار توسط خبرنگاران و روشنفکران چپ در پاریس احاطه بهرام فرخی – این روزها که تظاهرات و راهپیماییها در
شده و هر سخن بی سرو ته و خالی از معانی او را با کلی هواداری از فلسطین و حماس و علیه اسراییل پایتختهای
و گفتگو کردند ویراستاری و بزک روانه صفحات روزنامه و رادیو تلویزیونها اروپایی را فرا گرفته و روشنفکران چپ در اروپا و لیبرالها
شاید بتوان در مورد ،اوریانا فالاچی استثنایی قائل شد در آمریکا ،آتش بیار معرکه شدهاند ،برای کسانی که
که پس از مصاحبه با خمینی ،فجایعی را که در راه بودند میکردند. خاطراتشان اجازه میدهد که حوادث سالهای ۱۹۷۸و
از جمله حجاب اجباری ،سنگسار و از دست دادن هرگونه به جرأت میتوان گفت که گویا همه با چشمان نافذ ۱۹۷۹در ایران و غرب را به یاد بیاورند ،نکات مشترک زیادی
حقوق مدنی برای زنان ایران را تا حدی پیشبینی کرد و و شرربار وی هیپنوتیزم شده بودند! شرری که قرار بود به
بعدها که هجوم اسلامگرایان به غرب را دید ،در مقالات و زودی رژیم «وابسته» شاه را به آتش بکشد و البته با همین را تداعی میکند.
کتاب خود به دولتمندان دموکراسیها علیه اسلام سیاسی کار ،منطقه خاورمیانه را برای چند دهه دچار بیثباتی و در سال ۱۹۷۸در پایتختهای اروپایی و واشنگتن در
هشدار داد و پاسخاش را با اتهام «اسلامهراسی» دریافت درگیریهای خونین کند که نخستین آن در غیاب حکومتی ایالات متحده تظاهرات مشابهی علیه شاه و به نفع انقلاب
توانمند و ارتش ملی که سرانش یا اعدام و یا اخراج شده و
کرد! یا مجبور به ترک کشور شده بودند ،گریبان خود ایران را اسلامی و روحالله خمینی برگزار میشد.
سیاسمتداران چپ اروپا و دولتمندان لیبرال هوادار حزب در آن سالها گل سرسبد فیلسوفان و نویسندگان سرشناس
گرفت :جنگ هشت ساله! و روزنامهنگاران و شخصیتهای سیاسی برجسته چپ در
دموکرات آمریکا نیز از این توهم مستثنا نبودند. لیست شخصیتهای فرهنگی دنیای غرب که برای خمینی اروپا و لیبرال در آمریکا دچار یک توهم بزرگ شده بودند.
تقریبا بدون استثنا احزاب سوسیالیست و کمونیست و هورا میکشیدند بسیار طولانی است؛ از برندگان جایزه نوبل در چنان شرایطی از تلویزیونهای ماهوارهای و اینترنت و
رهبرانشان در اروپا از خمینی و انقلاب اسلامی حمایت آینده مانند گابریل گارسیا مارکز و گونتر گراس گرفته تا ژان رسانههای اجتماعی خبری نبود و تنها راه خبررسانی از خارج
کردند و تظاهرات بزرگی علیه حکومت شاه از طرف این پل سارتر ،روژه گارودی و میشل فوکو و اریک رولو که در اعلامیهها و شبنامهها و یا یک رادیو ترانزیستوری موج کوتاه
مقالات خود خمینی را با شخصیتهای اسطورهای غرب بود که در پارهای از ساعات شب قادر به گرفتن بیبیسی
احزاب و سندیکاهای کارگری برگزار شد.
در ایالات متحده آندرو یانگ سفیر آمریکا در سازمان مقایسه میکردند. انگلیس می شد.
ملل در دولت کارتر ،خمینی را به نوعی دمکرات مقدس این روزها که در رسانههای اجتماعی ،عکسها و حامیان غربی انقلاب به خوبی توانستند با همین وسایل
کلیپهایی دیده میشود از راهپیمایی فمینیستها و اندک و به ظاهر ابتدایی ایدههای واهی خود را در بین
تشبیه و انقلاب اسلامی را با انقلاب حقوق مدنی و جامعه LGBTو دگرباشان جنسی در حمایت از فلسطین مردم بیخبر ایران منتشر کنند و پیر و جوان ،باسواد و
بیسواد ،شهری و روستایی و… را دچار همان توهمی کنند
که خود دچارش شده بودند.
نسلی هم که از نظر فکری معروف به «پنجاه و هفتی»
شده ،کورکورانه و در کمال سادهلوحی راهی را رفت که بعد
از ۴۴سال ،نه تنها خودشان را قربانی کردند بلکه آتش این
حماقت تاریخی همچنان گریبان نسلهای بعد از آنها را نیز
در داخل و خارج ایران میسوزاند.
در این روزها که « »۵۷به عدد کوردلی و بلاهت تبدیل
شده و از آن به عنوان نوعی ناسزا استفاده میشود،
باید منصفانه گفت که آن زمان نه تنها مردم ایران بلکه
روشنفکران و سیاستمداران جهان ،به ویژه در غرب که
عمری را به تحقیق و تفحص در امور فرهنگی و اسلامی و
سیاسی و حقوق بشر گذرانده بودند نیز گرفتار این توهم
ویرانگر شدند.
آن زمان تازه اوایل دوران اغواگری بزرگ غرب بود؛ زمانی
که دموکراسیهای غربی هنوز باور داشتند که میتوانند
لکوموتیو اسلامی را کنترل کنند و سیاستمداران سادهلوح
آنها اسلام سیاسی را سدی علیه توسعهطلبی اتحاد جماهیر
شوروی میدانستند.
